MW ~[Uitgeverij L]
Posted: Wed Apr 28, 2010 17:56
MW, eerste boek - “Geheimen”
Het verhaal vindt zijn oorsprong op een klein, afgelegen Japans eilandje. Een kleine nederzetting en een militaire basis, meer is er niet. Op een dag loopt er iets fout op de basis en een giframp roeit alle leven op het eilandje uit. Als bij toeval zijn er twee overlevenden: Garai en het kleine jongetje Yuki. Niemand weet dat zij de ramp overleefden en de hele operatie wordt in de doofpot gestopt…
Vijftien jaar later maken we kennis met een volwassen Yuki. Garai is ondertussen pastoor geworden, maar de twee hebben nog steeds een nauw contact met elkaar. Pastoor Garai probeert de meedogenloze Yuki in het gareel te houden, maar het lijkt er meer op dat Garai gevangen zit in het web van manipulaties dat Yuki geweven heeft. Yuki gaat door het leven als eenvoudige bankbediende maar het contact met het gif heeft zijn geweten doen zijn smelten als sneeuw voor de zon. Ontvoering, geweld, moord, hij deinst voor niets terug. Garai is op de hoogte van de duistere kant van Yuki maar houdt zich voor dat hij beter zelf probeert dit schaap weer op het rechte pad te brengen, dan hem over te dragen aan de autoriteiten. Maar of dat zijn oprechte overtuiging is of hij gedreven wordt door zijn duivelse liefde voor de jongeman, dat is de vraag.
“MW” kaart enkele heikele thema’s aan voor een manga die verscheen in de jaren zeventig. Pedofilie, homoseksualiteit, het celibaat… Osamu Tezuka bewijst nogmaals waarom hij de God van de Manga is. In “MW” laat hij zijn typische humor even achterwege om het eeuwige gevecht tussen goed en kwaad niet te minimaliseren. Hoe ver kan je je eigen geweten drijven? Het tweedelige “MW” mag dan niet beschouwd worden als een absolute klassieker als “Boeddha” of “Ode aan Kirihito” maar het blijft ijzersterke lectuur.
Het verhaal vindt zijn oorsprong op een klein, afgelegen Japans eilandje. Een kleine nederzetting en een militaire basis, meer is er niet. Op een dag loopt er iets fout op de basis en een giframp roeit alle leven op het eilandje uit. Als bij toeval zijn er twee overlevenden: Garai en het kleine jongetje Yuki. Niemand weet dat zij de ramp overleefden en de hele operatie wordt in de doofpot gestopt…
Vijftien jaar later maken we kennis met een volwassen Yuki. Garai is ondertussen pastoor geworden, maar de twee hebben nog steeds een nauw contact met elkaar. Pastoor Garai probeert de meedogenloze Yuki in het gareel te houden, maar het lijkt er meer op dat Garai gevangen zit in het web van manipulaties dat Yuki geweven heeft. Yuki gaat door het leven als eenvoudige bankbediende maar het contact met het gif heeft zijn geweten doen zijn smelten als sneeuw voor de zon. Ontvoering, geweld, moord, hij deinst voor niets terug. Garai is op de hoogte van de duistere kant van Yuki maar houdt zich voor dat hij beter zelf probeert dit schaap weer op het rechte pad te brengen, dan hem over te dragen aan de autoriteiten. Maar of dat zijn oprechte overtuiging is of hij gedreven wordt door zijn duivelse liefde voor de jongeman, dat is de vraag.
“MW” kaart enkele heikele thema’s aan voor een manga die verscheen in de jaren zeventig. Pedofilie, homoseksualiteit, het celibaat… Osamu Tezuka bewijst nogmaals waarom hij de God van de Manga is. In “MW” laat hij zijn typische humor even achterwege om het eeuwige gevecht tussen goed en kwaad niet te minimaliseren. Hoe ver kan je je eigen geweten drijven? Het tweedelige “MW” mag dan niet beschouwd worden als een absolute klassieker als “Boeddha” of “Ode aan Kirihito” maar het blijft ijzersterke lectuur.