Laatst gelezen boeken

[Ash Ketchum]

Er is al een fantasy topic, maar ik lees geen fantasy, dus hierbij ook een algemeen topic voor alles behalve fantasy

Game Center CX (Masayuki Kibe): Kibe is een van de schrijvers van het Japanse programma Game Center CX (Ook bekend als Retro Game Master), waarin Arino van het komediduo Yoiko retrogames moet uitspelen. Retrogames die vaak moeilijk zijn. Het programma loopt onderhand al vijftien jaar, dus het was tijd voor Kibe om eens te praten over het verleden. In dit boek vertelt hij hoe het programma is ontstaan en hoe hij de ontwikkeling ervan heeft ervaren. Heel veel behind-the-scenes verhaaltjes en verhalen over het werken met o.a. Arino en de vele assistant-directors die in het programma verschijnen. Erg leuk voor de fans. Toch grappig dat heel veel van het programma gewoon puur toeval was. Zo was het programma eerst meer een documentairereeks over game ontwikkelaars, maar toen ze de ontwikkelaars van Takeshi's Challenge niet konden traceren voor een interview, besloten ze maar Arino de game te laten spelen. Dit was ook enkele jaren voordat Let's Play videos echt zouden ontstaan en populair zouden worden, dus het was best z'n tijd ver vooruit (of juist een aanjager).

The Jellyfish Never Freezes (Yuto Ichikawa): Een detective die zich afspeelt in een alternatief 1983. Tien jaar eerder is de "Jellyfish" ontworpen, een nieuw soort luchtvoertuig met een ballon en propelleraandrijving, maar in tegenstelling tot een zeppelin is de ballon gevuld met een vaccuum, waardoor het veel kleiner en lichter is. En yep, het lijkt op een kwal die in de lucht zweeft. De uitvinders van de Jellyfish zijn bezig met een geheim experiment voor een nieuw soort Jellyfish, maar tijdens de proefvlucht wordt eerst iemand vergiftigd, en dan blijkt dat iemand met de automatische piloot heeft geknoeid en hen midden in de besneeuwde bergen heeft doen stranden. En daarna beginnen ze (natuurlijk) elkaar verdacht te vinden.

Wat hierboven staat gebeurt in de oneven hoofdstukken, terwijl de even hoofdstukken een paar dagen later afspelen en de politie volgt die nu het grote ongeluk moet onderzoeken: de Jellyfish was gevonden in de bergen, samen met zes lijken. Op het eerste gezicht lijkt het alsof ze elkaar vermoord hebben, maar dat kan niet: alle gevonden personen zijn door door een ander persoon vermoord, maar waar is de moordenaar dan? Die kan niet tussen de zes slachtoffers zijn, maar ook niet ontsnapt zijn van de crash site, want dat was in onherbergzaam berggebied. Leuke variant op Christie's And Then There Were None, maar een tikketje oneerlijk (even serieus, de moordenaar had wel heel veel mazzel met wat iedereen rondom hem deed).

[Ash Ketchum]

Kindaichi Kosuke, Panorama-to he Iku (Kosuke Kindaichi Gaat Naar Panorama Eiland) (Taku Ashibe): Een pastiche waarin Kosuke Kindaichi (de grootvader van Hajime Kindaichi) naar Panorama Eiland gaat (een bekend kortverhaal van Edogawa Rampo), terwijl Rampo's eigen detective Kogoro Akechi (ook vaak te vinden in anime adaptaties) afreist naar Gevangenispoorteiland, tevens de titel van een van Kosuke Kindaichi's bekendste avonturen. Ashibe stuurt dus twee bekende fictieve detectives naar elkaars eiland, enkele jaren na de gebeurtenissen van de desbetreffende originele verhalen. Kindaichi op Panorama Eiland is best leuk, Akechi op Gevangenispoorteiland minder. Trouwens bomvol verwijzingen naar de originele verhalen en series (veel personages uit de originele boeken die weer opduiken en zo), dus eigenlijk alleen leuk voor de lezers die beide personages goed kennen.

Van Panorama Eiland is er trouwens een manga-adaptatie van Maruo Suehiro die ook in het Engels uit is.

[Ash Ketchum]

Kyoshomen - Renjo Nachi Fieldwork I (Het Masker met de Vermaledijde Lach - Nachi Renjo's Veldwerk I): Een bundel van korte detectiveverhalen van Ko Kitamori, over Nachi Renjo, een universitair docente in folklore, die, zoals een goed detective betaamt, bijzonder vaak betrokken raakt bij moordzaken tijdens veldwerk. Ik ben echt gek op dit soort verhalen gebaseerd op folklore/historie. Het is een beetje zoals de Professor Munakata manga serie, maar in deze serie draaien de verhalen meestal om twee problemen: Renjo komt meestal ergens om veldwerk uit te voeren (bv. een Boeddhistisch beeld of zo onderzoeken), wanneer dan een van de lokale mensen wordt vermoord. Renjo lost dan beide mysteries op en meestal is er een thematisch verband tussen de twee zaken. Tenminste, dat is wanneer de serie op z'n best is, zoals bij het verhaal over een geheimzinnige schuur-achtige kamer waarin Renjo's gastvrouw dood word gevonden. De oplossing blijkt verstopt te zitten in de ware reden waarom deze kamer bestaat (de folklore erachter). In andere verhalen is het verband minder sterk, bv. dat het onderzoeksonderwerp alleen als motief diende voor de moord of zo. Zoals je kan verwachten gaat het in dit deel voornamelijk om Japanse folklore en geschiedenis, dus het kan wel handig zijn om een beetje basiskennis te hebben. Maar er komen wel leuke onderwerpen langs, zoals in het laatste verhaal, dat begint met Renjo's abrupte uitspraak: Misschien was Shotoku Taishi wel Jesus Christus."

[Ash Ketchum]

Hebben jullie wel eens dat je dan hoort dat er een adaptatie eraan komt, en dat je daarom maar snel het origineel gaat lezen? Dat had ik dus met de detective Kyoko Suiri, ook bekend als Invented Inference. Er is al een manga adaptatie, die in de VS wordt uitgebracht met de titel In/Spectre, en in januari komt er een anime gebaseerd op de manga. Het gaat over een soort broodjeaapverhaal over "de Stalen Vrouw Nanase", die de geest zou zijn van de idol Karin Nanase, die een half jaar geleden stierf toen ze bedolven werd onder een stel vallende stalen balken toen ze rondhing op een bouwterrein. De Stalen Vrouw Nanase zou met een stalen balk rondzwaaien en mensen aanvallen.... en ze bestaat nog echt ook. Ze dankt haar kracht aan de mensen die in haar bestaan/het broodjeaapverhaal geloven, en de enige manier om haar te verslaan, is juist bewijzen dat ze niet bestaat! Leuke detective die helemaal draait om een ogenschijnlijk tegenstrijdig concept. Ben benieuwd naar de anime.

[Ash Ketchum]

Robber Rabbit Gets Dead (Yuma Tachibana): Eigenlijk heb ik dit boek alleen maar gekocht omdat ik de schrijver ken: toen ik in Japan studeerde, was hij namelijk ook actief lid van de Kyoto University Mystery Club. Toen schreef hij ook vaak voor de clubpublicaties (nog niet met de pseudoniem Yuma Tachibana), maar ik had nooit kunnen raden dat hij een jaar later z'n professionele debuut zou maken. Dit boek was oorspronkelijk gepost op de website Kakuyomu, waar mensen verhalen kunnen publiceren, en hij won toen een wedstrijd met dit verhaal, waarna het werd opgepikt voor publicatie via Kadokawa's Sneakers label, bekend van o.a. Haruhi Suzumiya en Hyoka.

Het is... heel erg light novel-ig. Het verhaal begint met twee kletsende inbrekers die een appartement doorzoeken, en vandaar krijg je opeens huurmoordenaars, een gokker/moordenaar die een konijnenhoodie draagt, een organisatie die dealt in menselijke organen en ook nog eens een verhaallijn dat zich een jaar eerder in Shanghai afspeelt. Iedereen is cool en heeft one-liners of gave gesprekken met andere mensen en er wordt gevochten en weet ik het. Het doet bv. erg denken aan Baccano! En het klinkt natuurlijk alsof ik hier niets aan vond, en dat klopt ook wel, maar dat komt niet eens per se omdat het onderwerp me niet heel veel boeide. Het verhaal won in de categorie Mystery en omdat de personen in het verleden allemaal codenamen gebruiken, kan iedereen wel gokken dat er iets meer achter zit en dat er een of andere verrassing schuilt in het uitvinden wie ze nu in het heden zijn, maar dit is onnodig moeilijk gemaakt. Personages worden expres beschreven met dezelfde woorden zodat het soms enorm onduidelijk is wie wie is en in een van de vroegere scenes was dit zelfs zo verwarrend, dat ik gewoon echt niet door had wie er nou dood was, want alles werd expres heel vaag beschreven. Pas over de helft, als er al wat van de sluier is opgetild, heb je het gevoel dat het eindelijk een beetje goed leesbaar wordt, maar tegen die tijd heb je toch het gevoel dat de verrassing toch niet meer zo goed zal zijn gezien de slordige opzet.

[Ash Ketchum]

Ben begonnen met Jiku Ryokosha no Sunadokei (De zandloper van de tijdreiziger, van Kie Hojo), ook een roman van een oud-lid van de bovengenoemde universiteitsclub. Zij debuteerde vorige week als professionele auteur met deze detective waarmee ze de Tetsuya Ayukawa-prijs won. Het begint in elk geval interessant: Kamo's vrouw staat op het punt te sterven aan een ziekte, maar zij is ervan overtuigd dat het de familievloek is. Een geheimzinnige stem stuurt Kamo zo'n 60 jaar terug in de tijd, naar 1960, waar kennelijk de vloek ooit is begonnen: in het tragedie van Shino werden eerst vele leden van de familie vermoord in de buitenvilla van de familie, en de rest werd bedolven door een aardverschuiving. De grootmoeder van Kamo's vrouw was de enige van de familie die het als heel jong meisje had overleefd, enkel en alleen omdat zij niet mee was naar de villa. Nu moet Kamo proberen uit te vissen wie de moordenaar was om zijn vrouw in het heden te redden, maar makkelijk is dat niet, want het lijkt erop dat sowieso niemand de moorden had kunnen plegen!

[Ash Ketchum]

^ Jiku Ryokosha no Sunadokei: Uitgelezen. Erg leuke detective die slim gebruik maakt van het tijdreiselement, zonder daar alleen maar op te bouwen. Toch een goed voorbeeld van hoe je bovennatuurlijke elementen prima kan gebruiken in een goede, eerlijk-spelende detective. Want dat doet dit verhaal echt wel: je merkt goed Hojo lid was geweest van de KU Mystery Club, want de wijze waarop ze hints in het verhaal verstopt en hoe je die moet gebruiken om de dader te vinden is overduidelijk herkenbaar.

Ik vond het verhaal zo leuk dat ik meteen een van de oude clubpublicaties die ik had heb opgevist, omdat daar ook een verhaal van Hojo zat (toen nog met een andere naam). Het verhaal Obakeeeeee! (Spoooooooken!) heeft ze in 2006 geschreven als studente. Meestal worden deze puzzeldetectiveverhalen geschreven door leden van de club voor leden (je hebt dan een half uur-drie kwartier om ze op te lossen), maar eens in de zoveel jaar worden de beste verhalen verzameld in het boekwerkje Whodunit Best, dat door de club tijdens het campusfestival en zo wordt verkocht aan het gewone publiek: dit verhaal zit in Whodunit Best Vol. 5 (ik zit er ook in met een korte essay :P). Je merkt wel dat ze het bovennatuurlijke in een detectiveverhaal een leuk thema vindt: in dit verhaal spelen spoken namelijk een rol, en zoals een eerlijke detectiveverhaal betaamt zijn er bepaalde regels die bepalen wat een spook wel of niet kan, en dat moet je in je kop houden wil je deze prima korte detective oplossen.

[Ash Ketchum]

Nog een kort verhaal: Nimannin no Mokugekisha (Twintig duizend getuigen) is het debuut verhaal van Yukashina Miho, die hiermee de Mysteries! Prijs won (voor korte detectiveverhalen, van auteurs die nog geen officieel debuut hebben gemaakt). Yuko is ervan overtuigd dat haar vriendin Junna geen zelfmoord heeft gepleegd, maar is vermoord door de man die Junna zwanger heeft gemaakt. Probleem? Die man is de Youtuber Shiiga,en heeft een alibi voor het tijdstip toen Junna in de rivier viel, want hij was bezig met een live stream vanuit z'n kamer met zo'n twintig duizend kijkers. Ik vind het altijd leuk als detectiveverhalen niet doen alsof we in een wereld leven waarin smartphones, social media etc. niet bestaan. Je komt (helaas) toch vaker verhalen tegen die juist dit soort technologie erbuiten willen houden, omdat het lastiger wordt om een detectiveverhaal te schrijven. Terwijl het natuurlijk gewoon een normaal onderdeel is van onze huidige samenleving. Leuk verhaaltje dus dat weliswaar over Youtubers gaan, maar niet alleen daarop bouwt.

[mangazot]

Toch spijtig dat je niet meedoet met die challenge bij Ezzulia, terwijl je zonder problemen het ene na het andere salvo zou lossen van echt Japanse boeken.
Ik heb me zelf ingeschreven, en ben nu druk aan het lezen, zeker sinds mangareeksen ook meetellen. Het is een gedroomde uitvlucht om nog eens door mijn verzameling te lopen, want sinds er niets meer in het Nederlands verschijnt, is het bij mij maar dooie boel voor manga.

[Ash Ketchum]

Ik ben echt heel slecht met het *gepland* lezen van iets, ik heb meestal wel een stapeltje dat nog gelezen moet worden en ik pik er gewoon iets van uit, maar soms stop ik weer halverwege een boek of zo.

Zo denk ik dat juist vanavond voor het eerst in maanden weer *geen* Japans boek ga lezen, maar iets Engels ^_~ (The Word is Murder van Horowitz is bezorgd, en ik hoor daar veel goede dingen over).

[mangazot]

Daarin vergis je je. Je moet niets "plannen". Je vermeldt gewoon wat je al hebt gelezen. De enige eis is, dat het oorspronkelijk in het Japans was. Maar je mag ze dus ook in het Japans lezen, alhoewel niemand op dat forum dat zal doen. Je moet ook een draad maken, en daarin kun je dus gewoon kopiëren wat je hier op het forum zet.
Zelf ga ik sommige van mijn manga nog eens herlezen. Alita is sinds gisteren uit, en die kan ik er dus al op zetten.
Er is ook geen verplichting in hoeveelheid boeken. Er is wel een limiet: er worden niet meer dan drie boeken per lezer vermeld. Dus eigenlijk is het spotgemakkelijk: je leest iets, als het erbij past, vermeld je het en schrijf je een kort stuke, en klaar is kjon.
Daarom doe ik mee. Anders zou ik het ook niet doen.

[mangazot]

Mijn eerste staat erop: Alita, Battle Angel!
En nu ben ik bezig in Berserk!

[Ash Ketchum]

De laatste tijd zit ik weer in die fase dat ik meerdere boeken tegelijkertijd zit te lezen, en in geen een van hen opschiet.

QED Baker Gai no Mondai (QED - Het Probleem van Baker Street) is het derde deel van Takafumi Takada's QED serie (niet verwarren met de manga QED van Motohiro Kato. Er is trouwens wel een (deelse) manga adaptatie van deze boekenreeks). Waar voorgaande delen gingen over moordzaken die te maken hadden met klassieke Japanse literatuur, gaat het dit keer over moderne, Westerse literatuur: Sherlock Holmes. Nana en Tataru worden uitgenodigd door een oude bekende naar een feestje van de Baker Street Smokers, een kleine Sherlockian groepering (mensen die heel erg fan zijn van Sherlock Holmes). Tijdens het feestje wordt een van de leden vermoord, en dit lijkt gerelateerd te zijn met de zelfmoord van een aspirant-lid een tijdje eerder.

Als detective was het best... niet boeiend, maar het Sherlockian gepraat was wel leuk, en de theorie die Tataru heeft over waarom Sherlock Holmes zo anders was voor en na The Final Problem was wel grappig. Op zich haakt deze theorie dan weer wel aan bij de 'echte' moord, maar toch viel die behoorlijk tegen...

[Ash Ketchum]

Isekai no Meitantei 1 - Kubinashi Hime Satsujin Jiken (De Meesterdetective van de Andere Wereld 1 - De moordzaak van de onthoofde prinses): Yep, zoals de titel al zegt, is dit een isekai serie over een detective! De hoofdrolspeler is een fan van detectiveliteratuur, maar zijn leven eindigt met een steekpartij na een mislukte carrière als agent en assistent van een privédetective. Maar niet getreurd! Hij wordt herboren (als baby) in de fantasy-wereld van Pangea, waar magie bestaat en je wezens als draken en elven hebt. Met behulp van z'n herinneringen aan z'n vorige leven ontpopt de jonge Van (zoon van een doodgewone boerenfamilie) zich als een slimme leerling met een affiniteit voor magie, en daardoor krijgt hij een studiebeurs aangeboden van de Rijksacademie, waar hij studeert om een detective te worden. Aan het einde van de studie blijken Van, zijn beste vrienden Leo en Kiriko (en pestkop Bob) de beste studenten van de Rijksacademie, en tot hun grote verbazing zal prinses Victi (de reincarnatie van de heilige Phata, beschermvrouwe van Pangea) hen persoonlijk feliciteren in een speciale ereceremonie. Na de ceremonie volgt een ontploffing en verdwijnt Victi plots, maar ze wordt dood gevonden in een kapel die op slot hoort te zijn, en het lijk mist ook haar hoofd.

Het concept van magie is redelijk specifiek gedefinieerd in dit verhaal (het is redelijk kleinschalig, en je moet echt zicht hebben op waar je je magie op wilt uitoefenen), waardoor het nog best een eerlijke en leuke detectiveverhaal was, ondanks (of juist dankzij) de aanwezigheid van magie. De vraag of het nou echt een isekai moest zijn is een ander probleem: op zich profiteert Van wel een beetje van het feit dat hij bekend is met detectivefictie en bv. forensisch onderzoek (wat allebei niet bestaat in Pangea), maar om nou te zeggen dat het absoluut nodig was dat hij oorspronkelijk van onze wereld komt...

[Ash Ketchum]

Eerder dit jaar had ik op het AniWay forum over de Crime Dossier serie van Dennis Wheatley uit de jaren 30 geschreven omdat ik het eerste deel teedehands had gekocht. Dit weekend heb ik het tweede en derde deel ook tweedehands gevonden, en meteen Who Killed Roger Prentice gelezen. Dit zijn detective "verhalen" die worden gepresenteerd in de vorm van 'echte' documenten, bewijsmateriaal en foto's. Je krijgt een map met handgeschreven en getypte briefjes, foto's van het plaats delict, maar ook het 'echte' bewijsmateriaal (enveloppen, verscheurde foto's) die je gewoon uit de zakjes kan halen om in je handen te houden en te bestuderen en aan de hand van dit alles, moet je de moord oplossen. Het idee is dus dat je een 'echte' zaak moet onderzoeken en echt zelf het bewijs moet bekijken en dat er niet echt een 'verhaal' is. In dit deel vind je gewoon echt een grote krant met een artikel over de Coroner's Court inzake de zaak van dit verhaal, maar ook andere artikelen/reclame die er verder niets mee te maken hebben.



Het papier is best goedkoop, maar ook *ongelooflijk* lastig in elkaar gezet voor een uitgever omdat het dus vol zit met brieven en zo (geprint op ander papier!), zakjes met inhoud en weet-ik-het. Eigenlijk heeft het dus wel wat weg van de Escape Room games van nu.