Laatst gelezen boeken

Manga en Anime not allowed ;-)

Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit

Post Reply
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Sei Aleksei Jiin no Sangeki (Het tragedie in het St. Aleksei Klooster): een kort verhaal van Mushitaro Oguri, maar wanneer je eindelijk ermee klaar bent, ben je zo vermoeid dat het voelt alsof je een volledige roman hebt gelezen. Oguri's Kokushikan Satsujin Jiken (De moordzaak in het huis van de zwarte dood) is een van de drie beruchte Japanese 'anti-detectives' die in de jaren 30-50 in Japan zijn geschreven. Het is een boek dat weliswaar de vorm aanneemt van een normale detective, maar naast dat het enorm omslachtig geschreven is, is het vooral een vehikel voor pedanterie: er wordt steeds verwezen naar pseudo-wetenschappelijke artikelen, occulte boeken en weet ik het om zgn de hypotheses voor de moorden te ondersteunen, en uiteindelijk verdrinkt het hele boek echt in z'n betweterigheid. Ik heb het boek lang geleden gelezen, maar dat was een ervaring die ik echt niet nog een keer wil meemaken.

Ik had gehoopt dat dit korte verhaal interessanter zou zijn: het heeft dezelfde detective en speelt zich een paar dagen af voor Kokushikan Satsujin Jiken, en gaat over een moord die is gebeurd in een Russisch klooster in Tokyo, maar er zijn voetstappen buiten in de sneeuw rondom het klooster te vinden en de enige andere mensen in het klooster waren van buiten opgesloten in hun kamer. Hoewel dit een kort verhaal was, was het toch helaas weer net zo gekmakend omslachtig geschreven en soms bijna niet te volgen. Er wordt een truc uitgehaald met de klokkentoren en het moordwapen en weet ik het, maar het is gewoon niet te volgen.

Die meme van Pop Team Epic, met Popuko en "Aha, op die fiets, ik snap het helemaal" (<-Ik snap er niets van): dat is precies hoe ik eruit zie als ik deze verhalen lees >_>

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Shindai Tokkyu "Hayabusa" 1/60 no Kabe ( De muur van 1/60 van de nachttrein Hayabusa): Het eerste deel in een reeks over de rechercheur Takeshi Yoshiki, die veelal betrokken raakt met zaken die met treinen en reizen te maken hebben. En ik lees deze dingen nooit op volgorde, dus hoewel dit de derde keer is dat ik iets met Yoshiki lees, is dit het eerste deel in de reeks. Het lijk van een vrouw met een ontveld gezicht en haar ogen eruit getrokken wordt gevonden in haar badkamer na een anoniem telefoontje naar de politie (van een gluurder die haar toevallig zag door het badkamerraampje). De dader wordt gezocht onder de enkele mannen met wie ze een relatie had, maar dan krijgt de politie een andere telefoontje dat alles omver werpt. Want het blijkt dat de vrouw ook gezien is in de nachttrein Hayabusa van de 18de, terwijl de geschatte periode van de moord rond half vier 's middags van de 18de is. Maar foto's en meerdere getuigen die echt met haar gesproken hebben bewijzen dat ze de nachttrein zat die in de late namiddag van de 18de van Tokyo vertrok en dat mensen hebben haar tot laat in de avond nog gezien en haar zelfs op de 19de hebben gezien. Maar hoe kon ze nou tegelijkertijd dood zijn en de nachttrein nemen? Okay verhaal, dat een beetje langdradig is: er is niet echt een aanleiding in het verhaal waarom Yoshiki pas op dat moment het raadsel oplost en niet ietsjes eerder, en het had net zo goed een kort verhaal kunnen zijn als de benodigde informatie niet per se via dialogen en tig verschillende scenes was verteld, want qua idee is het best simpel.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Sono kanosei wa sude ni kangaeta (Die mogelijkheid heb ik al overwogen): Rize, een jonge vrouw klopt aan bij een detective en hoopt dat hij een antwoord voor haar probleem kan bedenken. 15 jaar geleden, toen ze zes of zeven was, sloot Rize's moeder zich aan bij een sekte, en de twee verhuisden naar de gemeenschap van de sekte, in een soort dal dat alleen bereikbaar was via een tunnel door de rotsen. Hier leefden ze met zo'n dertig mensen van het beetje vee dat ze houden en de akkers die ze onderhielden. Er waren slechts twee kinderen hier, Rize en Doni, een jongen die zo'n tien jaar ouder was en een beetje haar grote broer was. Toen een aardbeving de waterval drooglegde, en de rivier die door de gemeenschap liep dus leeg liep, blies de sekteleider eerst de tunnel op en na een ritueel dat enkele dagen duurden, riep hij alle gelovigen samen. Het bleek dat hij het einde van de wereld voorzag en zijn antwoord was een massa"zelf"moord, en de leider zelf begon de hoofden van zijn volgers af te hakken. Doni redde Rize en sloot de gebedshal van buiten af. Rize viel bewusteloos, en toen ze weer wakker werd, was ze in de schrijn in de grot nabij de waterval, maar lag er naast haar het lichaam... en afgehakte hoofd van Doni. Toen ze uiteindelijk werd gered, stond de politie voor een raadsel. Doni was onthoofd, maar de zesjarige Rize had dat niet kunnen doen: het wapen (het mes van de guillotine die voor de slacht werd gebruikt) was te zwaar voor het meisje om mee te sleuren naar de grot en terug, en andersom was het lichaam van Doni ook te zwaar voor haar om mee te sleuren van de guillotine naar de grot. Maar alle volwassenen (die wel het mes of Doni hadden kunnen dragen) zijn dood terug gevonden in de gebedshal die van buiten was afgesloten, wat weer betekent dat niemand van Doni had kunnen vermoorden. De volwassen Rize wil nu weten wat echt is gebeurd, want aan de ene kant is zij de enige mogelijke moordenaar, maar tegelijkertijd ook niet.

Maar het grappige van dit boek is dat de detective juist wil geloven dat dit een mirakel was, dat Doni al onthoofd was toen hij Rize redde en dat hij daarna pas neerviel. Om te bewijzen dat dit een mirakel is, hanteert de detective een interessante methode: door aan te tonnen dat alle mogelijke verklaringen niet kloppen, blijft er uiteindelijk slechts 1 (onmogelijke) verklaring over: een wonder. Het resultaat is een verhaal waarin het niet erom draait dat de detective 'het goede antwoord' vindt; het gaat erom dat hoe hij alle mogelijke antwoorden af gaat keuren.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

The Ginza Ghost en The Mourning Locomotive zijn twee (Japanstalige) verhalenbundels van Keikichi Osaka, een tijdsgenoot van Edogawa Rampo die in de Tweede Wereldoorlog stierf en daarna een tijd lang een 'vergeten' schrijver was. Deze twee delen had ik al heel lang in de kast staan maar nooit helemaal gelezen, want ik kende al ongeveer de helft van de verhalen die in deze twee delen zijn opgenomen. Eergister maar eens uitgelezen, en het blijven toch hele leuke detectives. Waar Rampo al snel overging naar ero-guro-nonsense misdaadverhalen, heeft Osaka zich voor lange tijd aan het klassieke model gehouden (tot de staatscensuur kwam) en de manier waarop oud-modern en de industrialisatie van Japan aan bod komt in z'n verhalen is ook altijd leuk. Zo is er een verhaal dat eigenlijk erom draait dat een 'gewone boer in Japan' helemaal niet hoe een (westerse) dans eruit ziet.

De student die zou trouwen: Meestal kom ik uit op twee of drie Nederlandstalige detectives per jaar, dus dit is nummer 1 ^^' Ik heb eerder de verhalenbundel over Robbie en Lowina van het cold case privedetectivebureau Research & Discover al gelezen, en dat was erg leuk omdat het verhalen waren in de trant van Christie en Carr (maar dan in het heden, in Nederland). Dit was een roman, en een beetje anders dan die korte verhalen. Robbie werkt al jaren aan de verdwijning van de oom van z'n vriendin: in 1976 was Jan Willem een student die over twee weekjes zou trouwen en dan zou verhuizen naar Amerika om z'n Ph.D te halen aan MIT. Maar hij kwam nooit meer terug van z'n fietstripje van z'n studentenhuis in Utrecht naar de boekhandel in de stad en is al veertig jaar zoek. Robbie heeft niet bijzonder veel nieuws gevonden, maar soms heb je geluk nodig: een storm deed een boom op de Utrechtste Heuvelrug omwaaien, en bij de wortels is toen eindelijk Jan Willem's laatste rustplaats gevonden. Uiteindelijk draait het verhaal om een onderzoek naar een moord in het verleden, dus is het vooral praten met getuigen en verdachten die zich iets moeten herinneren over iets dat veertig jaar is gebeurd. Daardoor voelt de plotwendingen vaak best arbitrair, want de eerste helft is het gewoon enorm veel uiteenzetting en dooie sporen, en in de tweede helft van het verhaal herinneren dan mensen zich plots iets belangrijks of toveren iets tevoorschijn dat de zaak helpt,maar tjah, waarom dan niet in de eerste helft van het verhaal? De belangrijkste aanwijzing is ook zoiets: ze zeggen aan het begin van het verhaal dat het misschien is wel handig is om iets te doen, en dan gaat er in het verhaal een jaar! voorbij voor ze het ook echt doen, en dan vinden ze de aanwijzing ook meteen (en sowieso is het ongelooflijk dat niemand eraan had gedacht om dat te onderzoeken toen ze het lijk voor het eerst vonden...). Lang niet zo leuk als de verhalenbundel dus, maar prima als je een keer een Nederlandse detective wil lezen.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Ik ben niet Japans, noch ben ik een auteur, maar vanwege redenen ben ik al wel enkele jaren een lid van de Honkaku Mystery Writers Club of Japan en daarom krijg ik ook elk jaar een verhalenbundel opgestuurd met de beste detectiveverhalen gekozen door de leden van de club (ik doe nooit mee). En op zich is het wel leuk dat ik zo'n boek krijg, maar ik las ze nooit echt, of alleen maar deels ^_^' Best Honkaku Mystery 2016 heb ik dus overduidelijk al een paar jaar in de kast staan, maar deze week pas uit. Sommige verhalen had ik trouwens al gelezen, maar dat was ik al vergeten. Best grappig hoe er in dezelfde bundel bv. twee historische detectives zijn (eentje over Yagyu Jubei, eentje die zich afspeelt net na de Meiji revolutie), maar ook een waarin iemand moorden oplost door het doorspitten van social media. Het is dus redelijk gevarieerd en je hebt ook verhalen zonder doden, maar van de negen verhalen, zijn er maar een of twee die ik echt ga onthouden.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Inugamikan no Satsujin: Derde deel in een reeks boeken die zich afspelen ergens in de vroege Meiji periode, met de 'perfecte' dienstmeid Shizuka (die soms een beetje bijdehand is) als de detective. Shizuka is de persoonlijke dienstmeid van Hiyoko, die haar oom bezoekt omdat hij na de dood van z'n vrouw in de handen gevallen lijkt te zijn van een rare sekte. Op hun aandringen heeft hij een raar gebouw laten maken, waarin "de ceremonie van de hond" waarmee hij "wat verloren is weer kan verkrijgen." Van boven af lijkt het gebouw op een cirkel, met daarin nog twee cirkels. Als je het gebouw van buiten betreedt, moet je eerst de eerste schuifdeur openen, dan volg je de gang naar de andere kant van de cirkel, waar een tweede deur naar binnen, naar de 'tweede' cirkel leidt, en dan weer de andere kant op, waar de derde deur is die naar de middelste cirkel leidt. Bij elk van de drie deuren zit aan de binnenkant een soort grafkist, die verbonden is met de desbetreffende schuifdeur waar een guillotine mes aan zit. In elk van die kisten is iemand vastgezet en als de deur wordt geopend, wordt die persoon dus onthoofd. Het idee is dat dit ervoor zorgt dat niemand de ceremonie in het midden van het gebouw verstoord: iemand moet drie deuren openen, en dus drie mensen onthoofden, om bij het midden te komen, en niemand is zo gek om dat te doen. Of toch wel? Het ongelooflijke gebeurt, maar vreemd genoeg vinden Shizuka en Hiyoko de moordenaar niet in het midden van het gebouw, dus hoe is-ie weggekomen? En het blijkt dat Shizuka drie jaar geleden de exact zelfde situatie is tegengekomen bij haar vorige werkgever, maar hoe is dat toen afgelopen?

Hmm... het idee van het gebouw en zo is wel gaaf, maar hoe uiteindelijk de moorden zijn begaan is een beetje ongeloofwaardig (zelfs voor een detective): qua timing klopt de uitleg van de moorden in het verleden sowieso niet helemaal, en zowel in het heden als in het verleden moet de helft van de cast of zo zich zo absurd gedragen om de moorden uiteindelijk mogelijk te maken, dat het gewoon niet echt lekker valt. Een eenvoudigere versie (een kort verhaal) had misschien beter gewerkt.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Hoshizora ni Palette (de cover zegt ook A Palette in the Starry Sky): Een bundel van vier, ongerelateerde verhalen van Junichi Aman (wiens werk ik nog nooit had gelezen). De titels van deze vier verhalen bevatten allemaal verwijzingen naar sterrenbeelden (vandaar de titel van het boek), maar vaak zijn die connecties best vergezocht. De leukste verhalen waren de eerste (over een reeks diefstallen van het ingezamelde geld voor schoolclubreisjes die eindigt in de dood van de dief in een verlaten pakhuis) en de derde, met een verhaal-in-verhaal opzet over een een manuscript dat gaat over een moord gepleegd in een bar/restaurant voor openingstijd. De verhalen hebben allemaal leuke, soms echt goede ideetjes, maar vaak worden de gebeurtenissen ook wel erg geforceerd om het mysterie mogelijk te maken.

Zevende boek deze maand? Misschien moet ik maar eens meer manga gaan lezen :P

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

The Glass Bird Will Never Return (Yuto Ichikawa): Derde boek in een reeks over de rechercheurs Maria en Ren uit de staat A (Arizona) in het land U (Amerika). Net als voorgangers The Jellyfish Never Freezes en The Blue Rose Never Sleeps speelt dit verhaal zich in een alternatief verleden, waar wat bijzondere uitvindingen zijn gedaan. Zo heb je de Jellyfish, compacte luchtvaartuigen met een vacuum-getrokken ballon. In dit deel komen Maria en Ren via een opgepakte smokkelaar erachter dat de bekende Hugh Stanford een geheime, illegale verzameling heeft van zeldzame en bedreigde dieren. Stanford verwierf een fortuin met ontroerend goed en woont samen met z'n dochter op de twee hoogste verdiepingen van Stanford Tower, dat ruim zeventig hoog is en ook winkels en kantoren herbergt (goh, op wie zal Stanford gebaseerd zijn?). Maria en Ren gaan naar New York om Stanford hiermee te confronteren, terwijl tegelijkertijd wat anders gaande is in huize Stanford. Het glasbedrijf GS van Stanford is al een tijdje bezig met experimenten zodat ze de doorzichtigheid en refractie van glas ter plekke kunnen wijzigen. Het lijkt erop dat ze binnenkort glas gaan produceren dat met een druk op de knop ondoorzichtig gemaakt kan worden. Dat vraagt om een feestje, maar na het eten worden de vijf gasten wakker in een soort ondergronds doolhof met talloze kamertjes. Een van hen wordt vermoord, maar dan worden alle muren plots doorzichtig en blijkt de muren van hun glas te zijn gemaakt. Maar tot de verbazing van de overgebleven vier is er geen enkele spoor van een moordenaar of het wapen, hoewel ze alles kunnen zien door de glazen muren. Dus hoe is de moord gepleegd?

Net als in voorgaande boeken springt dit boek per hoofdstuk tussen de "Glass Bird" hoofdstukken (met de gevangen gasten) en het verhaal van Ren en Maria (die plots te maken krijgen met een bomaanslag op Stanford Tower) en werken deze verhaallijnen naar elkaar toe. Niet zo verrassend als de eerdere delen, omdat het trucje zo langzamerhand wel voorspelbaar wordt, maar toch een leuk boek.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Kikagakujima no Kioku - Tsukamaeta Mon Kachi! (Memento van het eiland van gestoorde wetenschap - Degene die de arrestatie verricht wint!): Dit is het derde deel in een reeks detectiveromans geschreven door Motohiro Kato, de mangaka van Q.E.D. en C.M.B. Deze serie gaat over Kick, een voormalig idol die rechercheur is geworden. Aanvankelijk werd ze aan Moordzaken toegewezen omdat de mensen hogerop dachten dat ze voor een leuke imago-boost zou zorgen, maar toen ze ook nog eens daadwerkelijk haar werk *goed* deed en bijzonder veel bij had gedragen aan het oplossen van een grote zaak, begonnen juist de mensen hogerop haar te vrezen, omdat ze op dit tempo hen zou voorbij zou schieten op de carrièreladder.

Dit derde deel begint dan ook met Kick op een verplichte vakantie, omdat ze eventjes wat minder moet opvallen na de avonturen van de eerste twee boeken. Maar tijdens een vistochtje op Hachijojima dobbert er een zeilbootje langs met een onthoofd hoofd. Vanwege de stroming wordt vermoed dat het bootje van Kikagakujima kwam, een klein eiland nabij Hachijojima met zo'n 300 inwoners. De tweede zoon van het dorpshoofd is al een paar dagen vermist en het hoofd blijkt inderdaad van hem te zijn. Het team waar Kick toe behoort wordt naar Kikagakujima gestuurd om daar de zaak te onderzoeken (want net als Hachijojima valt het eiland nog onder Tokyo) en het lichaam van het slachtoffer te vinden. Maar na hun komst gebeuren er nog meer moorden, die vaak onmogelijk lijken te zijn: zo zien Kick en haar collega een vrouw brandend naar de zee rennen, maar wanneer ze het lijk uit de zee vissen, blijkt dat ze al uren geleden met een mes was doorgestoken.

Eigenlijk vind ik deze serie nog leuker dan Q.E.D en C.M.B. Op het eerste gezicht lijkt ook deze serie hetzelfde patroon te volgen van atletische vrouwelijke sidekick + mannelijke detective, maar in deze verhalen is Kick echt de hoofdrolspeelster. Uiteindelijk is de data-analyst Shinkai wel de detective in deze boeken, maar je ziet gewoon veel minder van hem (de verhalen worden verteld vanuit het gezichtspunt van Kick en meestal verschijnt hij pas op het einde), en daarom krijgt Kick veel meer te doen in deze verhalen en is ze ook een stuk intelligenter dan haar tegenhangers in Q.E.D. en C.M.B.: Kick is qua slimheid echt wel dichter bij Toma dan Kana, en dat maakt haar gewoon veel leuker om te volgen (want ze is weer niet *zo* absurd slim als Toma in Q.E.D. of Shinra in C.M.B.)

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Doctors Also Die (D.M. Devine): Zover het mogelijk is, lees ik boeken zoveel mogelijk in de oorspronkelijke taal, maar soms is het gewoon niet praktisch, omdat het boek allang out of print is, terwijl een vertaling makkelijker te vinden is. Ik heb ooit zelfs een Duitse vertaling van een Nederlands boek gelezen ~_~ Doctors Also Die is ook zo'n boek, want ik heb maar de Japanse versie gekocht voor 8 euro of zo omdat je sowieso minimaal $100 kwijt bent voor een origineel, tweedehands exemplaar ~_~ Het boek gaat over de dood van de huisarts Henderson, die een tijdje geleden vergast was in z'n praktijk: het leek er in eerste instantie op dat hij z'n hoofd had gestoten tijdens het aansteken van de gaskachel en toen bewusteloos was geworden met het gas aan. Maar twee maanden later duiken er allemaal geruchten op dat wellicht Alan Turner, met wie hij de praktijk runde, of Henderson's vrouw Elizabeth achter z'n dood zitten. Zij vonden het lichaam, en er gaan kwade verhalen in het dorpje dat de twee een affaire hadden. Elizabeth was naar Londen verhuisd naar de dood, maar keert nu terug naar het dorpje omdat haar vader in het ziekenhuis ligt, maar ze krijgt ook dreigbrieven en is zelfs belaagd, dus smeekt ze Alan om hulp, omdat ze vermoedt dat de moordenaar van haar man het nu op haar heeft gemunt. Goede whodunnit die gebruik maakt van een wat kleine cast om toch de lezer voor de gek te houden en er zitten een paar momenten die achteraf best gewaagd lijken, want die hadden best snel alles kunnen verklappen, maar het verhaal is slim in elkaar gezet doordat het bepaalde duidelijke aanwijzingen stiekem op een andere volgorde aan je laat zien, waardoor je de verkeerde conclusies trekt.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Shin Nazotoki wa Dinner no ato de: Nazotoki wa Dinner no Ato de, ook bekend als The After-Dinner Mysteries, was een bekende reeks van korte detectiveverhalen zo'n tien jaar geleden, met o.a. een manga adaptatie en vooral een razend populaire drama serie (en speelfilm!) met Keiko Kitagawa en Sho Sakurai (van ARASHI) in de hoofdrol. De serie gaat over de agente Reiko, die tot haar spijt moet samenwerken met de bombastische Inspecteur Kazamatsuri die steeds net niet scherp genoeg is en eigenlijk meer bezig is met proberen indruk te maken op anderen (vooral vrouwen). Wat bijna niemand weet is dat Reiko eigenlijk de dochter is van het hoofd van de Hosho Groep, een van Japans grootste conglomeraten. Elke dag wordt ze na werk stiekem opgehaald in een limo van 7 meter lang door haar prive-butler Kageyama en dineert ze uitgebreid met de meest exotische gerechten. Reiko zeurt aan de eettafel over hoe haar zaken nooit goed verlopen door Kazamatsuris fratsen, maar butler Kageyama blijkt een bijzonder pientere detective die moorden kan oplossen door slechts naar de verhalen van zijn meesteres te luisteren, maar hij heeft wel de neiging om beleefd, maar zeer sarcastisch het intellect van z'n bazin in twijfel te trekken.

Image

(De covers zijn altijd lekker kleurrijk!)

De derde volume van deze reeks kwam in 2012 uit (de pocket heruitgave heeft een crossover met Detective Conan!) en was eigenlijk het einde van de serie, maar nu in 2021 gaan we eindelijk weer verder! Ditmaal heeft Reiko een eigen kohai in de vorm van de ietwat prettig gestoorde Airi, maar verder is het eigenlijk meer van hetzelfde. Naja, om eerlijk te zijn zijn de eerste twee verhalen uit deze bundel wel erg teleurstellend omdat ze veel te eenvoudig zijn: de verhalen in deze serie waren altijd wel simpel qua opzet, maar eigenlijk verrassend complex in elkaar gezet gezien de lengte. Maar de eerste twee verhalen nu waren gewoon...veel te makkelijk. Daarna wordt het gelukkig wel met elk volgend verhaal beter, waarbij de laatste twee weer het oude niveau halen. Ben wel benieuwd of er snel een tweede "Shin" deel zal volgen, of dat dit gewoon een eenmalige revival was.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Renkinjutsushi no Shoshitsu (De verdwijning van de alchemist; Engelse ondertitel is Alchemist in Mercury Tower): Goh, een soort Fullmetal Alchemist, maar dan met moorden die opgelost moeten in een fantasy-wereld waar alchemie bestaat? Dat kan toch best leuk zijn, dacht ik.

Image

Theresa Paracelsus (F) en Emilia Schwartzdelphine (M) behoren tot Alkahest, een eenheid die eigenlijk alleen bestaat voor de staatsalchemist Theresa. Zowel Theresa en Emilia hebben zich aangesloten bij het koninklijke leger met een geheim doel, die ze makkelijker kunnen bereiken via legerconnecties. In deze wereld wordt alchemie gezien als een grootse gave die weinig mensen beheren. Alchemisten kunnen objecten transmuteren door hun handen op een object te leggen, waarbij een enorm licht vrij komt tijdens het transmutatieproces. Alchemie is echter geen magie, maar een wetenschap waarbij gebruik gemaakt wordt van de basale elementen van elk object.

Hmm. Volgens mij heeft de schrijver niet echt veel moeite gedaan om zich te differentiëren van Fullmetal Alchemist. Naja, er zijn wat verschillen. Zo zijn er in deze wereld altijd slechts zeven alchemisten die zo worden geboren. Er zijn 'transformers' die objecten van vorm kunnen veranderen, maar alchemisten zijn de enigen die op een elementaire niveau objecten kunnen transmuteren. Transmutatie is slechts de eerste stap van zeven om de mensheid dichterbij "God" te brengen. Dit stappenplan is achtergelaten door Hermes, de zoon van God die tweeduizend jaar geleden naar de aarde was gezonden is van de ster Nibiru, maar pas honderd jaar geleden verscheen de eerste alchemist Magnus en sindsdien proberen de zeven alchemisten de rest van het stappenplan uit te vogelen (als een alchemist sterft, wordt er weer een nieuwe geboren). Oh, had ik trouwens al gezegd dat de namen in dit boek echt enorm lui zijn? Nibiru, Hohenheim, Paracelsus, Hermes, Magnus, het houdt echt niet op met "subtiele" namen. Dan heb je dit keer onder andere een klerk die Clerk heet en een pilgrim genaamd Pilgrim, namen die heel toevallig "in de oude vergeten talen" precies klerk en pilgrim betekenen.

Anyway, het verhaal op zich is wel aardig: Theresa en Emilia bezoeken de Kwiktoren, ooit gebouwd door Hermes. De muren van dit gebouw bestaan uit kwik, dat op een of andere manier in een semi-vloeibare vorm behoudt en zo de zwaartekracht tart. Alkahest is op zoek naar een van de geheimen van de eerste alchemist Magnus, die ergens verborgen zou zijn in de kwiktoren, maar ook andere partijen hebben de geruchten gehoord, zoals de staatsalchemist Nicolas Flamel van een rivaliserende keizerrijk. Tijdens hun eerste nacht worden enkele gasten onthoofd, maar omdat de deuren van de kamers van de kwiktoren 's avonds automatisch op slot blijven door de alchemie van Hermes, en enkel alchemisten kwik (de muren) kunnen transmuteren, hebben onze helden praktisch te maken met gesloten kamermoorden. Op zich wel aardig idee, maar ik vond het wel jammer dat het best lang duurde voordat het boek nou eindelijk duidelijk maakte hoe alchemie nou precies werkt in deze wereld. Ze hadden het wel heel over het verschil tussen transformatie en alchemie, maar er werd nooit uitgelegd hoe alchemie precies werd bedreven, en dan blijkt het wel heel erg FMA te zijn ~_~

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Ik vraag me af of FMA ooit de rol aan zal nemen van titel die veel heeft ingespireerd, maar waarvan men is vergeten dat de inspiratie oorspronkelijk daarvandaan komt, en dat die bundeling van tropes dan de status heeft als 'generieke alchemiewereld'. Net zoals we nu allerlei isekaiwerelden hebben waarvan veel tropes nog altijd terug zijn te leiden naar D&D, Wizardry etc, maar waarvan men aanneemt dat het gewoon zo 'hoort'.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Dat was met dit boek dus wel echt zo. Alchemie bedrijven door je hand op het object te leggen en dat er dan licht vrij komt is een vrij specifieke manier om alchemie af te beelden, maar hier deden ze alsof dit de *enige* manier is om alchemie te bedrijven en werd er niet eens van uit gegaan dat dingetjes in flesjes stoppen en zo 'de standaard' zou moeten zijn. Nu kan ik me zo een twee drie niet zoveel anime/manga bedenken die ook over alchemie gaan, maar het zou me niet verbazen als we dit vaker gaan zien.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Hiiro no Sasayaki (cover zegt ook The Scarlet Whispering): Van de schrijver van de light novel/anime/manga Another. Ik kijk zelf helemaal geen horror/slasherfilms, maar zelfs zonder de opdracht "Aan Dario Argento" aan het begin van het boek had ik wel door dat dit boek geinspireerd was door Suspiria en andere giallo films. Saeko Izumi is een zeventienjarig meisje dat op een dag te horen krijgt dat haar ouders niet haar echte ouders zijn. Toen Saeko vier was, zijn haar echte ouders en zus omgekomen en later is ze bij de Izumis ondergebracht, maar nu nemen de Munakata's (familie van Saeko's echte moeder) Saeko weer terug. De Munakata's zijn een prominente familie, maar nu zijn alleen Saeko's tante (en haar man) en Saeko's grootvader over en Saeko wordt weer teruggehaald als erfgenaam van de familie. Saeko wordt gebracht naar de elite Seishin Meisjesacademie, waar haar tante de directrice is. Het is een compleet andere wereld: de strenge docenten geven lijfelijke straffen of kunnen je in een soort isoleercel gooien, de meisjes vormen allerlei enge kliekjes, er is een afgesloten kamer in het studentenhuis waar 35 jaar geleden een studente levend is verbrand en Saeko's kamergenote zegt dat ze een heks is. Tijd om te wennen krijgt Saeko echter niet, want al op de tweede avond wordt Saeko's kamergenote dood gevonden in de afgesloten kamer, levend verbrand in de badkamer. Vreemd genoeg kan Saeko zich niet precies herinneren wat zij deed die avond, omdat ze een neiging heeft om flauw te vallen of compleet ergens anders te zijn met haar gedachten als ze ongesteld is. Maar dan volgen er meer doden, en de messteken in de slachtoffers maken het wel duidelijk dat dit moorden zijn. Maar wie is de moordenaar van de meisjes?

Image

Another is wellicht nu bekend als een horror-mysterie, maar dit boek uit de eind jaren 80 was de eerste keer dat deze schrijver geen 'gewone' detective schreef, maar een (slasher) horror met mysterie elementen. Het is een beetje gehaast allemaal, en als je al bekend met de detectives van deze schrijver zal de uiteindelijke dader niet echt heel verrassend zijn, maar het leest wel makkelijk weg. Het is een beetje een B-film horrorverhaal, wat ook z'n charmes kan hebben. Ik heb trouwens de versie met herziene tekst die eind vorig jaar werd uitgebracht gelezen, en de cover art is echt gaaf!

Post Reply