Laatst gelezen boeken

Manga en Anime not allowed ;-)

Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Volgens mij had ik het hier al eens genoemd, maar ik had De avonden op m'n lijst staan, omdat ik nog een boek nodig had dat drie punten waard was. De avonden was echt het boek waar ik het meeste spijt van had qua keuze omdat ik het zooooo sai vond, en natuurlijk werd er tijdens het mondeling examen juist over dat boek gevraagd. Ik meen zelfs te herinneren dat de docente zei dat ik de enige was dat examenjaar (in elk geval van haar klassen) die dat boek had gelezen....
Bij ons was het een relatief populair boek. Ikzelf heb het toen ook gelezen, maar ik heb het niet op mijn lijst gezet, precies omdat het mij niet zo'n lekker boek leek om tijdens een mondeling te bespreken. Soms heb je docenten die willen testen of je het boek wel gelezen hebt om door te vragen op details, en De avonden is zo'n boek waar lang niet alles in dezelfde mate blijft hangen. Als ze doorvragen over het verkeerde, kan het zomaar lijken alsof je het boek niet gelezen hebt.

Het is echter wel een klassieker uit de Nederlandse literatuur, dus ik kan mij voorstellen dat docenten hun kans grijpen als iemand het toevallig wel op de lijst heeft staan. Voor hen is het lekker bekend terrein.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Een keer geen detective!

Image

Watashi no Shojo Manga Kogi (Mijn Shojo manga colleges): In 2009 gaf Moto Hagio enkele colleges in Italië over shojo manga en haar eigen werk en redacteur Yuko Yanai reisde mee en heeft toen de colleges getranscribeerd voor dit boek. Ook bevat dit boek wat extra materiaal zoals extra interviews die bouwen op de colleges. De eerste helft van het boek zijn echt de colleges en die zijn toch iets minder interessant dan ik had gehoopt. Komt uiteindelijk toch wel omdat het eenmalige hoorcolleges waren, dus niet super diep konden gaan. Eerst vertelt Hagio over de geschiedenis van de shojo manga, waarbij ze ook wel kijkt naar trends als feminisme of bv. shojo manga uit de jaren 70 die echt een effect hadden op de maatschappij, maar juist die stukken zijn een beetje kortaf. Het voelt uiteindelijk toch meer aan als een rijtje titels van bekende shojo manga, die ze even kort behandelt in twee, drie zinnen en dan even wijst naar die trends of even bekende mangaka van die tijd extra uitlegt*, maar dan is het alweer door naar de volgende periode. Het zou interessanter zijn geweest als het echt een heel semester was geweest, zodat ze meer ruimte had voor elke periode om dieper op die trends te gaan. In de andere hoorcolleges bij andere universiteiten gaat ze dieper in op haar eigen manga: ze laat vele bladzijdes van manga van zichzelf zien en vertelt dan bijna panel voor panel wat ze precies in gedachten had voor elke panel en wat de functie precies is qua bv. verhaal of beeld. Het gaat heel specifiek over de manga en bladzijdes die ze laat zien natuurlijk, dus waarschijnlijk interessanter voor iemand met meer artistieke neigingen dan iemand als ik, want je kan er vast wel iets van leren, maar ik niet echt. In de tweede helft volgen follow-up interviews waarbij Hagio wat meer praat over haar eigen reeksen, maar ik ken er veel nog niet, dus echt boeiend is dat ook weer niet omdat het toch wel een beetje voelt alsof je context mist. Geen must-read dus, denk ik, tenminste, niet voor mij met m'n huidige "Hagio" level. Misschien interessanter voor iemand die meer heeft gelezen!

*Dat Keiko Takemiya helemaal niet wordt genoemd in haar overzicht van de geschiedenis van shojo manga? Dat is geen toeval...
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Image

Hen na Ie (Een raar huis) begon als een horror Youtube filmpje van Uketsu, waarbij het verhaal later in 2021 als boek is uitgebracht en eerder dit jaar werd aangekondigd dat ze er een film van maken. Net als het originele YT filmpje neemt het boek een non-fictie stijl aan en is geschreven als bijna een reportage van een onderzoekend journalist, met veel transcripties van interviews en gesprekken. Het mysterie begint als de schrijver van een kennis krijgt te horen dat hij een huis wil gaan kopen. De kennis heeft een leuk huisje gevonden, maar ergens ligt het toch niet lekker. Want er is iets vreemds aan de hand met het huis. Om precies te zijn, de plattegrond van het huis. Er is namelijk een vreemde, lege ruimte op de plattegrond op de begane grond achter de keuken, een hele krappe ruimte die helemaal geen functie heeft. De kennis hoopt dat de schrijver hem kan helpen omdat hij een 'kenner van het occulte' is, maar de schrijver besluit toch maar een bevriende expert te vragen naar de plattegrond te kijken, maar die vindt nog meer hele aparte dingen in de plattegrond en de wijze waarop de kamers zijn ingedeeld met bijvoorbeeld een kinderkamer op de eerste verdieping zonder ramen en afgesloten met twee deuren.

Image

Wat volgt is een kort, maar best pakkend verhaal dat net zoveel horror is als mysterie. Er is *iets* mis met dit huis, maar je weet niet precies wat, maar langzaam maar zeker pikken ze steeds meer rare dingetjes op en dat leidt ze naar een ogenschijnlijk belachelijke, en toch gruwelijke mogelijkheid. Dit brengt ze dan weer op het spoor van een ander huis waar de plattegrond ook bij nader inzien een beetje vreemd is en dat leidt weer naar nieuwe enge mogelijkheden etc. Het idee om een soort detective te verstoppen in een plattegrond is erg leuk en de theorieën waar ze op komen zijn weer lekker horror, maar het einde is dan weer het minst boeiende aan dit boek, omdat je dan echt duidelijke antwoorden krijgt over waarom die huizen er zo uitzien en zo en eigenlijk was juist het twijfelgevoel van 'okay, dat klinkt wel erg vergezocht, maar hoe verklaar je die kamers anders? Dus misschien toch....' zo leuk.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Image

Misshitsu Kyoran Jidai no Satsujin - Zekkai no Koto to Nanatsu no Trick heeft ook de Engelse title The Murder in the Age of Frenzy of Locked Rooms: The Solitary Island in the Distant Sea and the Seven Tricks op de cover staan. Het boek kwam een paar dagen geleden uit en is het vervolg op The Murder in the Golden Age of Locked Rooms: The House of Snow and the Six Tricks, dat ik eerder dit jaar heb gelezen. Ruim drie jaar nadat een verdachte was vrijgesproken in een rechtszaak omdat het OM niet kon aantonen hoe de verdachte de moord in een afgesloten kamer had kunnen plegen, wordt Japan overspoeld door gesloten kamermoorden. Verteller Kasumi wordt ditmaal uitgenodigd naar het eiland van een steenrijke vrouw en fan van gesloten kamermoorden waar hij en andere deelnemers gaan meedoen aan een detectivespel, waarbij 1 deelnemer een gesloten kamermoord moet ensceneren, en de rest het moet oplossen. Onder de andere gasten zijn o.a. een detective Youtuber, de rechter die de oorspronkelijke gesloten kamermoord zaak drie jaar geleden leidde en Kasumi's klasgenote Shitsuri... de verdachte die drie jaar geleden vrij werd gesproken, hoewel iedereen dacht dat zij het was. Hoewel dit gewoon een spel moet zijn, worden er na de eerste nacht echter meteen al twee echte doden gevonden op het eiland, die natuurlijk zijn gevonden in afgesloten kamers. Maar het eiland is compleet afgesloten van de buitenwereld, en er is zelfs een dertig meter hoge hek om het eiland gebouwd, dus moet de moordenaar wel een van hen zijn. Maar hoe weet die persoon deze onmogelijke moorden te plegen.

Net als het eerste boek is het wel meer kwantiteit boven kwaliteit als het gaan om de gesloten kamermoorden, met slechts ongeveer de helft enigszins memorabel en de rest niet echt bijzonder. Alles is ook erg gehaast (het is helemaal geen lang boek) en sommige personages spreken nauwelijks een zinnetje voor ze dood gaan, maar je merkt wel dat de schrijver echt van de gesloten kamermoord trope houdt en als luchtig tussendoortje is dit prima.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Kannagi Uromu Saigo no Jiken of zoals de cover ook zegt The Last Case of Kannagi Uromu is een boek van Tenryu Konno, waarvan ik al eerder Cinderella Castle Murder en de twee Alchemist boeken had gelezen, allemaal detectives met fantasy elementen. Dat dit boek geen fantasy elementen heeft is een kleine verrassing, maar lang niet zo groot als de verrassing die de opdracht aan het begin van het boek bleek te zijn: de opdracht verwees namelijk naar het tweede Spiral The Bonds of Reasoning boek die ik echt super toevallig een paar weken geleden had gelezen. Dat boek is al jaren OOP, dus de kans dat ik hem toevallig net lees voor ik dit boek dat net een paar maanden oud is?

Image

"Uromu Kannagi's laatste zaak" was het laatste boek in een reeks non-fictie boeken geschreven door de scholier Masaru Mitsurugi, over de avonturen die hij beleefde met Uromu Kannagi, een mede-scholier die tevens een briljante detective was. Samen met drie vrouwelijke mede-scholieren waren zij de detectives die grootse misdaden oplosten, met Mitsurugi als hun Watson. Hun grootste rivaal was de Dievenkoning, een gentleman-dief die nooit iemand pijn deed, maar wel de wonderbaarlijkste misdaden bedacht. In "Uromu Kannagi's laatste zaak" werd de laatste confrontatie tussen de detectives en de dievenkoning beschreven, maar in tegenstelling tot voorgaande boeken heeft het boek geen duidelijk eind en Uromu verdween na deze zaak. Maar kort na het verschijnen van dit boek werd Mitsurugi beschuldigd van leugens, dat Uromu helemaal niet bestond en dat zijn verhalen dus helemaal geen non-fictie waren, en helaas kon hij niets bewijzen want Uromu werkte altijd in het geheim, buiten het publieke oog.

Het is bijna twintig jaar later als de studenten Hakuto en Shiki toevallig een mede-studente zien instorten. Zij blijkt Yui Mitsurugi te zijn, dochter van Masaru en als ze hoort dat Hakuto en Shiki bij de Detective Club horen van hun universiteit, waar de briljante student-detective Kira Kongoji zich ook bevind, vraagt Yui Kira en de club of ze haar kunnen helpen: zij moeten "Uromu Kannagi's laatste zaak" lezen en de onopgeloste zaak in het boek oplossen. Kira beveelt haar clubgenoten elk met hun eigen oplossing te komen.

En dit is waarbij het duidelijk wordt waarom de opdracht verwees naar dat Spiral boek, want iin beiden boeken worden meerdere oplossingen gepresenteerd die wel weer allemaal gebaseerd op precies hetzelfde bronmateriaal ("Uromu Kannagi's laatste zaak"). In de ene oplossing wordt een aanwijzing op de ene manier geinterpreteerd, in een andere weer anders. Toch bouwen de oplossingen op elkaar, en wordt er uiteindelijk natuurlijk gewerkt naar een oplossing die het meest imposant klinkt. Wat wel belangrijk is is dat beide boeken eigenlijk niet gaan over "de waarheid": beiden gaan over het zoeken naar een interpretatie die het best is voor de client.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Image

Meitantei wa Dare da (Wie is de grote detective?) is een korte verhalenbundel van Taku Ashibe, met varianten op het thema 'whodunnit'. In plaats van daarvan focussen deze verhalen zich op andere rollen in een detectiveverhaal: zo luistert de verteller in het eerste verhaal in z'n hotel per ongeluk drie mensen af, die samen werken om hem te vermoorden. Er zijn slechts vier andere gasten op hemzelf na in het hotel, en hij heeft niet precies gezien wie de drie mensen waren, dus de volgende ochtend probeert hij uit te vissen wie van de vier bij het ontbijt juist *niet* 'een dader is en niet betrokken is bij de samenzwering, zodat hij die om hulp kan vragen. In een ander verhaal merkt een vrouw een huurmoordenaar op, en probeert ze uit te vissen wie het beoogd doel is. De concepten zijn leuk, maar elk verhaal is erg kort en draait meestal maar om 1 enkele 'twist', dus *echt* indruk maken lukt niet.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Waarschijnlijk dat dit het laatste boek is dat ik dit jaar uit heb! Misshitsu Kingdom of zoals de cover ook zegt in het Engels Kingdom of the Locked Room is oorspronkelijk in 2007 uitgebracht, maar is al langere tijd out-of-print. Ik wilde hem al best lang lezen, en hoewel andere werken van auteur Hajime Tsukato al wel als e-book waren, was er ook wel een redelijk aantal dat nog niet verkrijgbaar was, maar vorige week werden ze plots allemaal als e-book uitgegeven, dus meteen opgepikt! Mikikaze Minami is de detective in dit boek, en hoewel ik Mikikaze wel al ken van andere boeken van Tsukato (zoals dit boek dat ik vorige maand las), is dit toch niet helemaal de Mikikaze die ik ken. Ik ken Mikikaze namelijk als een jonge volwassene die Japan afreist als fotograaf en hier en daar helpt als amateur detective. Dit boek speelt zich echter af tijdens Mikikaze's tienerjaren: hij is al best scherp dan, maar hij heeft ook veel meer last van z'n gezondheid (hij heeft op jonge leeftijd een hartoperatie gehad) en z'n zus moet er dan constant voor zorgen dat z'n broertje zich niet teveel opwindt, want het kan elk moment fout gaan. Mikikaze en zus Mikiko zijn vrienden van de bekende illusionist Ichiro Yabusaka, beter bekend als "de Mephisto op het toneel": Mikiko is een vriendin van de assistente/schoonzus van Yabusaka, en Mikikaze is een leerling aan Yabusaka's goochelschool. Yabusaka was al zo'n tien jaar gestopt met zijn act vanwege gezondheidsredenen, maar z'n problemen heeft hij overwonnen, dus komt hij met een comeback. Na een succesvolle debuut/returnshow in een toneel in Hokkaido, worden er vijftig mensen uit het publiek bij hem thuis uitgenodigd om een speciale show te aanschouwen. Hij wordt vastgebonden in een grafkist geplaatst, die weer met een hangslot is afgesloten. Hij wordt zo door z'n assistenten naar z'n huis vervoerd, terwijl z'n gasten met een tourbus gebracht worden. Het idee is dat hij zich weet te bevrijden tegen de tijd dat ze bij z'n huis aankomen voor de tweede helft. Hij heeft ook een microfoon, waardoor hij kan blijven praten met iedereen. Maar er gaat iets mis nadat de kist is geplaatst in z'n huis, en als iedereen naar de speciale aula gaat in het huis, blijken de deuren op slot te zijn. Als ze eindelijk de kamer binnen weten te dringen, vinden ze Yabusaka dood gestoken in de grafkist, die ook nog eens van binnen is afgesloten met het hangslot dat eerst buiten hing. Maar hoe heeft de moordenaar dit gedaan en hoe is hij uit de aula verdwenen, want de deuren waren allemaal op slot en er waren journalisten rondom alle uitgangen, die aan het wachten op het begin van de show.

Image

Erg leuk boek! Het boek is ook behoorlijk lang met 1200+ pagina's, wat betekent dat het toch zo'n twee tot vier keer zo lang is als de boeken die ik normaliter lees. Maar er gebeurt ook wel wat in dit boek: er zijn maar 's liefst 5 gesloten kamermoorden in dit verhaal, vandaar de titel. Maar wat ik het leukst vind is dat het niet eens zo zeer gaat om "hoe" de gesloten kamermoorden zijn geconstrueerd, maar dat het onderzoek juist vooral gaat om "waarom?" Waarom heeft de moordenaar al die dingen gedaan, en wat schiet hij ermee op? En daarmee worden leuke conclusies gemaakt die het verhaal voortduwen. Het boek verwacht niet echt dat je zelf uitvist hoe je met een touwtje en naaldje de kamer van buiten op slot kan doen, maar laat je bv. wel denken over waarom er sowieso een gesloten kamermoord is.
Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

1200+ pagina's
Uit nieuwsgierigheid, hoe lang doe jij over zo'n boek? Ik zie mezelf als ervaren lezer en bij niet al te literaire boeken zit ik op zo'n 450 woorden per minuut (in het Nederlands), maar boeken van 400+ pagina's vind ik nog altijd intimiderend.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Ik hou normaliter helemaal niet van lange boeken (sowieso hou ik van korte verhalen0, dus ik had expres echt een leesschema uitgepland. Het boek kwam net voor kerst uit, dus ik besloot gewoon elke dag ongeveer 10% te lezen, zodat ik het dan net voor de jaarwisseling uit zou hebben. Ik kon op zich wel meer lezen, maar ik weet van mezelf dan dat ik, zeker met zo'n lang boek, waarschijnlijk dan na drie dagen heel veel lezen m'n leeslust verlies, dus ik deed het maar expres beetje bij beetje. Overigens is er meestal minder tekst in een Japanse pocket, dus als je het zou omrekenen naar bv. een Engelse uitgave, kom je waarschijnlijk ergens uit op 600-800? (meestal kom ik bij vertalen uit op een beetje meer dan de helft van de Japanse pagina's). Alsnog lang natuurlijk.

Image

Image

Het langste 'boek' dat ik ooit heb gelezen is trouwens Jinrojo no Kyofu (De angst in het Weerwolvenkasteel), wat ten tijde van publicatie het langste geslotenkamermoord-verhaal was: het verhaal bestaat uit vier delen, die elk tussen de 600-800 bladzijdes zijn. De eerste twee delen zijn echt alleen opzet, pas in het derde deel verschijnt de hoofdrolspeler Ranko die de moorden in deel 1 en 2 onderzoekt en het antwoord komt pas in deel 4. Dat was ook iets dat ik echt heb moeten inplannen, 'ongeveer zoveel tijd voor elk boek' waarbij het de kunst was om niet *te lang* met elk deel bezig te zijn, maar ook weer niet sneller moest gaan dan fijn was voor mezelf als lezer.
Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Zulke openzienbare covers en dan zulke saaie ruggen... Ik denk niet dat ik Japanse publicaties ooit zal begrijpen. Ik weet ook niet of ik dat zou volhouden, een boek van omgerekend 1500+ pagina's...zeg ik terwijl ik mijn eerste boeken van het jaar presenteer:

Image

Isekai trash: de beste manier om het nieuwe jaar te beginnen. Toepasselijke isekai trash, dat wel! De schrijfstijl is nog steeds belabberd, maar Myne's innerlijke stem begint volwassener te worden en ikzelf word beter in het negeren van informatie die al drie keer is gedeeld. Ik zit nu op het punt dat ik verslaafd ben en in ongezond tempo delen zal kopen en lezen.

En omdat ik me ook nog steeds makkelijk laat vangen door literatuur:

Image
De heel nabije toekomst. Over de hele wereld, van Aalborg tot Zanzibar, vallen mensen plots in slaap. Straten en openbare plaatsen liggen bezaaid met burgers. Is het een terroristische aanslag zonder voorgaande? Is het de natuur die zich wreekt? Niemand kent de oorzaak, laat staan de remedie. Enkele inwoners van een Vlaamse provinciestad die aan het onheil ontsnapten gaan elk op hun manier met de situatie om. Sommigen voelen zich bevrijd, anderen maken van de gelegenheid gebruik om oude rekeningen te vereffenen.
Het boek dat zonder het te weten vraagt: Wat als Fragile Dreams een zwartgallige satire van Vlaamse bodem was geweest? Het boek bestaat uit verweven vignetten met telkens andere nog wakkere personen in de hoofdrol. Allemaal pasten ze niet echt in de wereld van de huidige slapers en ze gaan op verschillende manieren om met de nieuwe status quo. Ik houd het Vlaamse nieuws en televisie niet in de gaten, dus er zullen geheid nuances zijn waar mijn Nederlandse brein achteloos overheen walste, maar al met al vond ik het een heerlijk vreemd boek.

Boekenteller 2023: 2/100
Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

En we gaan verder met een rotvaart:

Image

Geinig boekje waarin Yvonne Keuls over haar keuvelende Indische tantetjes vertelt. Dit boekje werd oorspronkelijk verkocht met een bijbehorende cassette, als een primitief luisterboek dus, maar het boekje had het lang genoeg overleeft om in een kringloop te belanden; de cassette hoogstwaarschijnlijk niet. Leuk om te lezen, maar mijn god, ik ben blij dat ik zulke tantes nooit heb gekend. Ze keuvelen, ja, maar ze kunnen ook heel goed drammen.

Image
Een bundeling van brieven. Helene Hanff is een Amerikaanse auteur en onderhield twintig jaar lang, tussen 1949 en 1969, een vriendschap met een boekenwinkel in London. De boekhandel leverde de boeken die ze in Amerika niet kon vinden, Hanff gaf hen met voor haar zeer goedkope kerstpakketten als bedankje. De briefwisseling wordt gaandeweg informeler, ook brieven die niet over boeken gaan, gaan heen en weer. Hanff wordt meermaals uitgenodigd om toch echt eens langs te komen, maar geld blijft een probleem. Tijd verstrijkt en tja, dingen gaan zoals ze gaan. Bij de laatste brieven moest ik toch even slikken. Mooi boekje voor boekenliefhebbers om even tussendoor te lezen.

Image

Een autobiografisch boek van een van de schrijvers van Spec Ops: The Line, de game die beroemd en berucht werd om de keuzes die het de speler voorschotelde. (Extra Credit-filmpje uit den ouden doosch om de impact van dat spel te illustreren: Linkje.) In het boek vertelt Walt Williams over hoe hij in de industrie belandde, de realiteit van gameontwikkeling met de nadruk op hoe scenario's en andere teksten tot stand komen, en hoe hij zichzelf jarenlang sloopte om het allemaal bij te benen. De twee games die het meeste aandacht krijgen zijn Bioshock, Bioshock en Spec Ops: The Line. Ook de Maffia-serie komt langs. Goed boek om te lezen als je interesse hebt in die games of gewoon meer over gameontwikkeling wil weten.

Boekenteller 2023: 5/100
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Eerste van het jaar!
Boekenteller 2023: 5/100
....huh?

Image

Spiral The Bonds of Reasoning 3 is de derde spin-off roman van de manga reeks, en bestaat net als de voorgaande delen uit een origineel verhaal dat speciaal voor het boek geschreven is waarin Ayumu de hoofdrol speelt (net als in de manga), en enkele korte verhalen die destijds op de website van GanGan werden gepubliceerd waarin z'n grote broer Kiyotaka de hoofdrolspeler is en die gaan over de tijd toen hij de politie werkte (aan het begin van de manga is hij verdwenen). De ondertitel van dit derde deel is De mensenetende piano van Elias Sauer, wat ook de titel is van de novelle waar het boek mee begint. Toevallig komen Ayumu en Hiyono een oude bekende van Ayumu tegen, Fumio Yuzumori, een meisje dat ooit samen met Ayumu op de pianoschool zat. Een jaar geleden kwamen Ayumu haar ook al tegen, en toen heeft hij haar ergens mee geholpen, en Hiyono wil natuurlijk weten waar het over gaat. Fumio's oma was een ongelukkige vrouw: haar man was de erfgenaam van de voorname Yuzumori clan, maar hij was een nietsnut en had al vier kinderen van een andere vrouw, totdat z'n vader z'n oog liet vallen op Tamayo: een 'gewone' vrouw wiens ouders een geldschuld hadden, maar die keihard kon werken en heel slim was. In ruil voor het afkopen van haar schuld, werd Tamayo dus de vrouw van de erfgenaam van de Yuzumori's en de moeder van vier kinderen. Maar er zat geen liefde in het huwelijk en hoewel Tamayo eigenlijk het brein was achter de immense groei van de Yuzumori bedrijven (en niet haar man), bezat ze geen enkele cent zelf als aangetrouwde vrouw, en had ze ook geen bloedband met "haar" kinderen. Fumio was dan ook altijd bang voor haar oma, en een jaar geleden liet haar oma Fumio een piano zien, en vertelde het verhaal achter de piano, dat twee eeuwen geleden van een schipbreuk was gered en waarin het lijk van een jongetje, Elias Sauer, zou gevonden zijn. Sindsdien sterven de eigenaren van de piano steeds, waarbij de nekken van de slachtoffers door de klep worden gebroken. Maar waarom vertelde Tamayo haar kleinkind dit verhaal en wat heeft dit met de dood van haar opa, vijf jaar eerder, te maken?

Een andere vraag: wat heeft dit met Spiral te maken? Net als het vorige deel dat ik een tijdje geleden las, lijkt dit verhaal qua stijl helemaal niet op de manga. Natuurlijk, aangezien dat al snel om de Blade Children draait is het moeilijker om een 'soortgelijk bijverhaal' te vertellen vergeleken met Conan of Kindaichi, maar als dit verhaal andere namen had gebruikt dan had je nooit door gehad dat dit een Spiral verhaal was. Dit is het type detectiveverhaal waarbij je gewoon niet echt weet wat er aan de hand is (en of er sowieso wat aan de hand is) tot het einde, als dan wordt onthuld dat er *inderdaad* iets aan de hand was. Best leuk, maar niet super verrassend. Het boek heeft verder dus nog drie verhalen met Kiyotaka (die *heel* anders wordt afgebeeld dan je zou denken gebaseerd op wat je van hem ziet in de manga in flashbacks en zo), maar dat waren verhalen die op de website werden gepubliceerd, en waarvan het de bedoeling was dat de lezer ze zou oplossen (gepubliceerd in twee delen), en deze verhalen lijken wel meer op de eerste paar hoofdstukken van Spiral qua opzet.
Zulke openzienbare covers en dan zulke saaie ruggen... Ik denk niet dat ik Japanse publicaties ooit zal begrijpen.
De uniforme ruggen heb je voornamelijk bij de bunko pocket releases van boeken, hardcovers en grotere boeken hebben meestal wel de vrijheid om wat met het design te doen. Maar bunko boeken zien er inderdaad meestal allemaal precies hetzelfde uit als ze van dezelfde uitgever komen, en hebben meestal gewoon een effen kleur (die de schrijver kennelijk mag kiezen, indien van toepassing), de titel/uitgever, de prijs en de typische Japanse naam-getal codes (hiragana (achternaam schrijver) - getal 1 (de hoeveelste auteur binnen de hiragana groep) - getal 2 (hoeveelste boek van die auteur). Bunko pockets zijn natuurlijk wel eigenlijk de budget releases en de slipcovers zijn ook expres ontworpen zodat je ze snel kan vervangen mocht dat nodig zijn (beschadigingen, prijswijzigingen), dus waarschijnlijk dat ze daarom voor een hele uniform look gaan. "Oude' releases staan meestal gepropt in de kast, dus je kan wel makkelijk de titels/auteurs lezen omdat het zo'n uniforme design heeft.
Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Huh?
Ter mijn verdediging: ik ben helemaal vrij, ik ben nog niet aan een nieuwe game begonnen, aan een paar boeken had ik al een beginnetje van 20-50 pagina's gemaakt, en Indische tantes en 84 Charing Cross Road zijn erg kort. De eerste is een klein boekje met maar 48 pagina's; de tweede telt 140 pagina's, maar zeker een derde is witruimte.
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1464
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Deze tel ik niet als een gelezen boek, maar ik liep heel wat achter met reviews schrijven voor m'n blog, dus de afgelopen twee weken weer een voorraadje bij elkaar geschreven. Ook eindelijk iets geschreven over Knockin' on Locked Door, maar het was al een tijdje geleden sinds ik hem had gelezen, dus ik wist de details niet echt meer, dus ik heb gisteravond van alle zes de verhalen weer het laatste kwart moeten lezen zodat ik weer wist waar het over ging. En natuurlijk keek ik ook even naar m'n post hier, want ik hou m'n boeken hier beter bij dan op m'n eigen blog. En tjah, geen wonder dat ik zoveel details al vergeten was: ik heb het kennelijk vorig jaar rond Kerst uitgelezen.
Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Om te voorkomen dat ik je na ga doen, sla ik de afbeeldingen een keertje over en dump ik snel de boeken die ik de afgelopen twee dagen heb uitgelezen in één post. Komt 'ie.

Wat wij zagen (Hanna Bervoets)
Boekenweekgeschenk van 2021. Ex-medewerker van een moderatieteam van een socialmediaplatform zet de gebeurtenissen op een rijtje. Ze moesten voor hun werk de meest vreselijke beelden bekijken. Wat deed dat met haar collega's? Wat deed dat met haar? De antwoorden zijn niet wat je verwacht, tenzij je goed oplet. Geen heel bijzondere novelle, maar het onderwerp is erg interessant.

Oeroeg (Hella Haasse )
Van het nieuwste ongelezen boekenweekgeschenk in mijn verzameling naar het oudste gelezen geschenkboekje. Nou ja, soort van. Ik heb wel een hereditie gelezen. Vond het boek nooit super genoeg om een zeldzaam exemplaar aan te schaffen. Deze gaat straks op de stapel voor luie leerlingen die hun spullen niet op orde hebben en heel, heel erg nodig een boek moeten hebben, ook al zitten ze al op hun limiet (maar heel, heel er zielig zijn en evenveel spijt hebben, echt waar!). Oeroeg wordt trouwens ook nog regelmatig aangeraden aan leerlingen die om familieredenen interesse hebben in Nederlands koloniale verleden, maar het meerendeel van hen heeft vast meer interesse in...

jaguarman (Raoul de Jong)
Een boek waarin Raoul de Jong op zoek gaat naar de geschiedenis van zijn vader en zijn vaders voorvaders, onder wie zich een echte jaguarman zou bevinden. Zijn reis leidt hem uiteraard naar Suriname en via zijn zoektocht vertelt hij niet alleen het verhaal van zijn voorouders, maar ook dat van het land. Ik ben dol op zijn werk, want Raoul staat open voor alles en beschrijft zijn ervaringen op een zowel nuchtere als speelse manier.

Ascendance of a Bookworm Part 2 - Vol.1 (Miya Kazuki)
Dit zou even een pauze moeten zijn van slavernij en relateerde gruwelen, maar dat is het niet echt, want in dit deel poogt Myne, als kersverse schrijnmaagd, de kinderen in het weeshuis van de kerk te helpen. Deze kinderen, veelal bastaarddochters en -zonen van de adellijke priesters, worden eigenlijk behandeld als slaven. Gelukkig is dit nog altijd een best wel luchtige lightnovelserie over een meisje dat gewoon heel graag boeken wil lezen, dus hoewel Myne het systeem niet fundamenteel kan veranderen, kan ze wel veel doen voor de huidige groep kinderen. Yay.

Leon & Juliette (Annejet van der Zijl)
Van fictie naar non-fictie. Een waargebeurd liedjesverhaal over een Nederlandse man die verliefd wordt op een tot slaaf gemaakt meisje, haar vrijkoopt, heimelijk met haar trouwt, en later het land uit smokkelt, waar zij en haar kinderen uiteindelijk een mooi leven leiden in Nederland. (Juliette, het meisje in kwestie, was 15 en meer dan tien jaar jonger dan haar man toen ze hun eerste kind kregen, maar dat negeren we voor het gemak. Andere tijden.) Dit was trouwens het boekenweekgeschenk van 2020. Ja, we doen het op z'n Tezukaas: heen en weer springen door te tijd tot het middelpunt van de verzameling is bereikt.

Toen ik schoolging (Hella Haasse)
En het laatste beetje koloniale tijden van deze maand (hopelijk): een kort boekje over Haasses schooljaren in Nederland en Nederlands-Indië. Het beslaat nog geen 48 pagina's en bevat herinneringen, foto's, een oude brief en een oud opstel. Aardig. Mijn beeld van die periode is weer een klein beetje scherper.

Boekenteller: 11/100
Post Reply