Laatst gelezen boeken

Manga en Anime not allowed ;-)

Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit

mangazot
Posts: 406
Joined: Thu Apr 02, 2009 15:43
Location: 東京の漫画

Re: Laatst gelezen boeken

Post by mangazot »

Ash had echt moeten meedoen aan die leesuitdaging zoveel jaar geleden op Ezzulia. Niemand anders had daar echt Japanse boeken kunnen lezen. Ze doen daar trouwens nog altijd leesuitdagingen.
Image

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

En heel soms lees ik ook niet Japanse boeken ;)

You Only Live Twice (Ian Fleming): De gelijknamige James Bond film is supergaaf en vast ook een favoriet onder de Japan-fans, aangezien de film zich grotendeels in Japan afspeelt. Maar de film wijkt behoorlijk af van het boek, en leent eigenlijk alleen maar een paar elementen. Na de aanslag op z'n leven in het vorige boek waarbij z'n kersverse vrouw werd vermoord, raakt James Bond in een depressie en verknalt ook wat missies. M geeft hem een laatste kans, een soort diplomatieke missie in Japan om te regelen dat de Britse geheime dienst ook te weten komt over de Sovjet-transmissies die de Japanners onderscheppen en ontcijferen.. Helaas kan Bond, als vertegenwoordiger van de Britse dienst, het hoofd van de Japanse geheime dienst Tiger Tanaka niets bieden waar hij geinteresseerd in is, maar Tiger Tanaka heeft wel interesse in Bond zelf. Op Kyushu woont een buitenlandse wetenschapper in een Japans kasteel, die een "Tuin des Doods" onderhoudt met giftige planten en andere gevaren. Het trekt ontzettend veel Japanners aan die daar zelfmoord plegen. Het is politiek beschamend, en hoewel deze Dr. Shatterhand zogenaamd wel maatregelen neemt om de zelfmoorden te stoppen, is Tiger Tanaka ervan overtuigd dat deze man expres al deze zelfmoorden uitlokt, en dat hij twijfelaars ook 'een handje helpt'. Omdat dit het laatste boek is in de "Blofeld trilogie" kan je vast al raden wie deze Dr. Shatterhand eigenlijk is, en James Bond neemt de missie aan om in het geheim, zogenaamd buiten de Japanse geheime dienst om, Dr. Shatterhand uit te schakelen als wederdienst voor de deal met de Sovjet-transmissies. Het is eigenlijk wel beetje een belachelijk boek, zoals dat Dr. Shatterhand in z'n kasteel rondloopt in een samoerai harnas om zich te beschermen tegen de giftige planten en zo en Bond die dan een Japanner moet worden, maar goed, een raketbasis in een vulkaan is dat ook wel... Maar de film is echt veel leuker.

User avatar
WizardOfOss
Posts: 503
Joined: Mon Sep 16, 2019 20:22
Contact:

Re: Laatst gelezen boeken

Post by WizardOfOss »

Heb je The Man with the Red Tattoo (Raymond Benson) ook al eens gelezen? Ik niet uiteraard, maar dat speelt zich eveneens in Japan af (met ook weer Tiger Tanaka), wat reden genoeg was om op Naoshima een museumpje hierover te maken. Wat ik in 2008 bezocht heb. Ik hoop dat het boek beter is dan het museum :lol:

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Wacht, ik kan het nog begrijpen als ze een museum voor You Only Live Twice zouden maken, maar je bedoelt dus echt dat het museum is voor zo'n (weliswaar officiële) non-Fleming James Bond roman waar niet eens een film of zo van bestaat en het merendeel van de wereld nooit van heeft gehoord...? >_>

User avatar
WizardOfOss
Posts: 503
Joined: Mon Sep 16, 2019 20:22
Contact:

Re: Laatst gelezen boeken

Post by WizardOfOss »

https://www.atlasobscura.com/places/007-museum

Helaas is het sinds 2017 gesloten.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Ik was niet van plan te gaan ;)

De afgelopen jaren heb ik de e-books gekocht van de winnaars van de Mysteries! Newcomer Award van uitgever Tokyo Sogensha. Dit is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan korte detectiveverhalen van debuterende schrijvers: het daadwerkelijk uitgeven van het verhaal is ook onderdeel van de prijs. Tot vorig jaar was dat eerst in het blad Mysteries! en daarna o.a. als e-books en zo. Eerder deze week kreeg ik onverwachts van de uitgever: kennelijk hebben ze Mysteries! opgegeven en daarvoor in de plaats is een nieuw blad gekomen genaamd Shimi no Techo (Schrijfblok van zilvervisjes). Ik kreeg het eerste deel cadeau, en binnenin vond ik de winnaar van de Mysteries! Newcomer Award van dit jaar. Sannin Shobo (Boekhandel van de Drie) van Hajime Yanagigawa is vernoemd naar de tweedehands boekhandel die Edogawa Rampo runde met z'n broers voor hij de bekende detectiveschrijver werd. De verteller is een vriend van Rampo (die destijds nog "gewoon" Taro Hirai heette) die een tijd met de broers in de boekhandel woonde. Op een dag hebben de broers een stapel boeken gekocht, en tussen de bladzijdes van een van de boeken vinden ze een brief die een nieuw licht werpt op de beruchte zelfmoord van de actrice Sumako Matsui. Een verhaal dat als detectiveverhaal een beetje saai is, maar het weet wel heel slim gebruik te maken van de historische setting, door veelvuldig gebruik van historische personen/gebeurtenissen om het detectiveplot mogelijk te maken.

En nog een kort verhaal: Furuhata Ninzaburo was een razend populaire detectivedrama in de jaren 90-vroege 2000 die echt onderdeel van de Japanse popcultuur is geworden. Het volgt het model van Columbo, dus dat de kijker eerst de moordenaar aan de slag ziet gaan voor de excentrieke rechercheur Furuhata op het toneel verschijnt. De bedenker van de serie, Koki Mitani, was oorspronkelijk een schrijver van comedy toneelstukken, maar is intussen een enorm belangrijk figuur geworden in de Japanse televisie en filmwereld. Als schrijver heeft hij ook een wekelijkse column in de Asahi krant, en in de afgelopen vier columns heeft hj een nieuw Furuhata Ninzaburo verhaal geschreven. Wat trouwens ook bijzonder is, want acteur Masakazu Tamura, die Furuhata speelde, is eerder dit jaar gestorven en hoewel Mitani wel duidelijk maakte dat met Tamura's overlijden, Furuhata Ninzaburo nooit meer op televisie zal terugkeren, is het dus wel okay om zo nu en dan het personage te gebruiken in proza. In Satsui no Yukemuri (Dodelijke stoom) wordt de acteur Chateau Jiro (Jiro Sato) per ongeluk vermoord door Mitani in de kleedkamer van het hete bronbad van een hotel als ze ruzie hebben over het constant ad-libben van Chateau Jiro in Mitani's producties. De volgende dag klopt Furuhata aan bij Mitani, maar hoe wist Furuhata dat Mitani de moordenaar was? Aangezien het verhaal in krantencolumnvorm is uitgebracht, is het behoorlijk kort en draait het dus eigenlijk maar om 1 idee, maar dat was verrassend leuk bedacht en ik zag de fout die Mitani maakte echt niet aankomen!

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Sugishita Ukyo no Misshitsu (De gesloten kamers van Ukyo Sugishita): Aibo (Partners) is een heel succesvolle politieserie in Japan die sinds 2000 wordt uitgezonden en nu bezig is met z'n twintigste seizoen, maar er zijn ook films, spin-offs etc. De serie gaat over de "Speciale Orders Eenheid" binnen de Metropolitan Police Department, een afdeling die eigenlijk alleen op papier bestaat en speciaal in het leven is geroepen om Ukyo Sugishita daar te houden: Sugishita is een excentrieke, doch briljante rechercheur die echter niet meespeelt met de politieke spelletjes binnen de organisatie. Hij is te goed om kwijt te raken, maar ook eigenlijk veel te veel de luis in de pels om actief in dienst te houden, dus de Speciale Orders Eenheid, waar Sugishita de 'baas' van is, is er eigenlijk alleen maar om hem in z'n kantoortje te houden. Het idee is dat hij eigenlijk niets *mag* doen tot er speciale orders zijn, maar Sugishita interpreteert het eerder als "ik kan me overal mee bemoeien tot er speciale orders zijn die het tegendeel zeggen" dus elk seizoen steekt hij toch z'n neus in zaken waar hij eigenlijk niet aan werkt. Sugishita heeft altijd een ondergeschikte in de eenheid, vandaar de titel en meestal heeft hij een paar seizoenen dezelfde partner, waarna weer een nieuwe komt. Ik heb een paar seizoenen van de serie gezien, voornamelijk die met zijn derde partner Kaito (seizoen 11-13).

Image

Er zijn ook boeken gebaseerd op de afleveringen, maar dit boek heeft twee originele verhalen en het speelt zich af net nadat Sugishita's tweede partner Kanbe de serie verliet en net voordat hij Kaito ontmoette. In het eerste verhaal krijgt Sugishita een uitnodiging van een oude studiegenoot om z'n nieuwe huis op een eilandje nabij Okinawa te bezoeken: een "detectivespel" eindigt daar met een moord. In het tweede verhaal onderzoekt Sugishita een raar ongeluk in een soort klimmuurtoren dat bovenop het kantoor van een buitensportapparatuur ontwikkelde, verkocht en importeerde. Het eerste verhaal heeft wel heel veel toeval, maar is goed geschreven qua hints, het tweede verhaal voelt meer als een Aibo verhaal aan omdat je hier ook de bekende personages terugziet zoals de forensische onderzoeker Yonezawa en de rivaliserende rechercheur Itami en z'n collega's.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Eerste boek in een maand tijd :s Rechercheur de Klerck en de ongrijpbare dood is het derde deel in een serie die ik verder niet heb gelezen, maar het lijkt een beetje op de Cock/Baantjer, over een rechercheur (getrouwd, natuurlijk), een jongere partner op het werk, een ietwat rare stationscommandant etc, alleen speelt zich dan in Rotterdam af. Een huishoudster van buitenlandse afkomst slaat alarm als ze op een ochtend het lijk van haar baas in een kamer boven vindt, en toevallig fietst de Klerck net langs onderweg naar werk als de politie bij het huis aankomt en met moeite met de vrouw proberen te praten. De Klerck neemt een kijkje boven, maar ruikt al snel dat er een brand gaande is, maar voor hij weer naar beneden gaat merkt hij wel op dat er helemaal geen lijk ligt in de kamer waar een dode zou liggen. Ook nadat de brand geblust is, kunnen ze geen spoor vinden van een lijk, maar het huis is verder van binnen afgesloten, dus of nou iemand het lijk heeft doen verdwijnen of dat de "dode" helemaal nog niet dood was en nog kon bewegen: hoe is die persoon dan uit het huis verdwenen. Ondertussen leert de politie ook meer over de vermoorde en/of verdwenen huurder van het pand, die betrokken zou zijn bij een roversbende op motoren, die eerder de politie te vlug af zouden zijn geweest door tijdens een achtervolging zomaar te verdwijnen ondanks dat de politie de vluchtmotor vast had weten te pinnen op een weg zonder zijwegen.

Niet helemaal mijn ding. De verdwijning van de motoren was teleurstellend makkelijk te raden, en hoewel de verdwijning van het lijk (als dat lijk er al was) iets interessanter is, is het een variant op een heel bekend trucje.De variatie op zich wel leuk bedacht is, maar het lijkt me praktisch helemaal niet haalbaar, want er moet zoveel gebeuren om dit mogelijk te maken, zelfs in het specifieke geval van dit boek, dat het niet echt te overtuigend is.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Twee boeken in een maand is nog altijd beter dan geen boeken. The Murder of Dorothy is het derde deel in de zgn. Märchen reeks van Yasumi Kobayashi, die bijna precies een jaar geleden overleed. Het eerste deel, The Murder of Alice, ging over een studente Arisu, die elke nacht droomde over de rare avonturen die Alice had in Wonderland, waar allerlei rare personages leven. Ze komt er dan achter dat er meer mensen rondom haar *ook* elke nacht dromen dat ze een bepaald personage zijn in Wonderland. Samen met studiegenoot Imori, die Bill de Hagedis is in Wonderland, komen ze erachter dat zij, en de personages in Wonderland avatars van elkaar zijn: de personen op aarde en de personages in Wonderland hebben ieder hun eigen persoonlijkheid, maar ze delen wel een geheugen en nog belangrijker: wie dood gaat in Wonderland gaat ook dood in de echte wereld. Het eerste boek ging over een reeks moorden in Wonderland, waar Alice van beschuldigd werd en om de doodstraf in Wonderland te ontlopen, proberen Alice en de zeeeeeeeer domme Bill de zaak in Wonderland te onderzoeken, terwijl Arisu en Imori hetzelfde doen in de echte wereld. Het tweede boek was een prequel, waarin Bill de Hagedis is verdwaald en terecht komt in de E.T.A. Hoffman Cinematic Universe (De notenkraker en de muizenkoning, en meer) en daar betrokken raakt bij een moordzaak. In dit derde deel, The Murder of Dorothy, is Bill nog steeds verdwaald en komt hij terecht in Het Land van Oz.

Image

Hier wordt hij vrienden met Dorothy, de leeuw, de vogelverschrikker en de tinnen man. Dorothy wil Bill best helpen terug te keren naar Wonderland, want zij zelf weet ook wel hoe het is om van ver in een ander land terecht te komen, want zij is ook vanuit Kansas hiernaartoe gebracht door een tornado. Bill leert ondertussen van alles over hoe Oz wordt bestuurd door de koningin Ozma, die op het eerste gezicht een wijs heerser lijkt, maar Imori heeft er zo z'n twijfels over. Tijdens het verjaardagsfeest van Ozma wordt echter het lijk gevonden van een wacht, en daarna het lijk van Dorothy: en ook in de echte wereld blijkt dat Dorothy is gestorven in een bizar ongeluk. Imori wordt vrienden met een vriendin van Dorothy, die in het Land van Oz de avatar is Jellia Jamb, die de opdracht krijgt van Ozma om de moorden te onderzoeken. Een beetje voorspelbaar: The Murder of Alice wist echt te verrassen met het idee van de avatars en dat de zaak in beide werelden werd onderzocht, The Murder of Clara spoilde een beetje sommige verrassingen van het eerste boek om daar verder op te bouwen en was ook erg leuk, en dit boek... gebruikt weer dezelfde regels die nog wel wisten te verrassen bij Alice, maar dit boek was nog wel het makkelijkst tot nu toe. Wat hier wordt gedaan is toch min of meer een variant op ideetjes die al in de vorige twee boeken is gedaan, en daar was het nog niet eens het "hoofd"idee. Hierdoor is het als detective toch wel erg makkelijk, hoewel het nog altijd erg leuk is om Kobayashi's versie van bekende kinderboeken te zien en de knotsgekke personages met elkaar te zien praten.

Ik heb de Tovenaar van Oz trouwens nog nooit gelezen, en ook niet *de* film versie gezien. De enige versie die ik ken, is natuurlijk dit stukje jeugdsentiment...

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Toch nog snel een derde voor deze maand uitgelezen! The Gold Solution (Herbert Resnicow) gaat over Alexander en Norma Gold: hij is een ingenieur consultant met een overgewichtprobleempje, zo erg dat hij nu moet rusten na een hartaanval dat heel anders had kunnen aflopen. Zij heeft een enorm hoog IQ en met een PhD in bibliotheekkunde gespecialiseerd in data verzamelen. Nu Alex niet kan werken, heeft Norma's beste vriendin Pearl een idee: haar man heeft e zaak aangenomen van Jonathan, de verloofde van Pearl's nichtje. Jonathan wordt verdacht van de moord op z'n baas, een briljante architect. Helaas wijst alles erop dat Jonathan echt de moordenaar is, want fysiek gezien heeft niemand anders de moord kunnen plegen. Omdat Alex voorlopig moet rusten, hoopt Pearl dat Alex deze "breinbreker" even snel kan oplossen voor haar nichtje. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want het slachtoffer Talbot was alleen samen met Jonathan in zijn penthouse studio, dat alleen te bereiken is via een lift in z'n huis. Talbot zelf moet de lift ontgrendelen met een knop in z'n studio voor de lift naar boven gestuurd kan worden, en meerdere mensen hebben gehoord hoe Talbot met Jonathan sprak over de intercom voordat hij de lift ongrendelde. Enkele momenten later belde Jonathan naar beneden omdat hij het lijk van Talbot vond, maar hij is de enige die boven in de studio is gevonden en het is duidelijk dat niemand de studio heeft verlaten in de tussentijd, want de lift was onder observatie en als de deur naar de noodtrap wordt geopend gaat er een alarm af.

Helaas is de oplossing van dit probleem wel een beetje erg... praktisch. Het is een combinatie van zo'n beetje de eerste ideetjes die bij je opkomen als je de situatie bekijkt, en hoewel het dus wel werkt, kan ik nou niet zeggen dat ik echt verrast ben of zo. Het is verder wel grappig geschreven, met Alex en Norma die beiden best arrogant zijn en zichzelf als de groten der aarde zien, maar als detectiveverhaal waarvan ik denk, er is een basis en misschien wordt de auteur een stuk beter in de volgende delen, maar dit deel is er een die niet per se slecht was, maar die ik over zes maanden al compleet ben vergeten.

Edit: Toch nog snel een vierde boek er doorheen gejaagd. The Bungalow Mystery is het derde deel in de Nancy Drew serie (al is dit kennelijk de herziende versie uit 1960). Als kind las ik heel veel De Vijf, maar in m'n jeugd was ik nooit Nancy Drew tegengekomen, hoewel het natuurlijk een hele bekende kinderdetectiveserie is en o.a. die enorm lange adventure game serie heeft. De afgelopen jaren heb ik wel een paar van de boeken gelezen, en... dit deel is niet heel anders. Ik ben duidelijk niet de doelgroep voor deze boeken, want het is natuurlijk allemaal best simpel en zo, maar ik kan me wel voorstellen dat iemand die hiermee begint uiteindelijk ook interesse krijgt in andere detectiveverhalen.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Een jaar geleden hadden we in het Ovenvers topic het kort over manga die de Japanse Seiun prijs voor SF-werken hadden gewonnen. Illegal Alien (Robert J. Sawyer) is een sf-detective roman uit 1997 waarvan de Japanse vertaling in 2002 de Seiun prijs won (in de categorie romans natuurlijk). Ik lees zeer zelden scifi, maar dit zou ook een detective zijn, dus ik was geinteresseerd. Op een dag bezoekt een ruimteschip onze aarde en Frank Nobilio (wetenschapsadviseur van de president van Amerika) en Cletus Calhoun (een soort Carl Sagan) als eerste mensen contact te maken met de bestuurder van het schip omdat het ruimteschip op een Amerikaanse vliegdekschip is geland. Het niet-mensachtige wezen is intelligent en krijgt met behulp van een computertje en de geduldige mensen langzaam de Engelse taal onder de knie. Het blijkt dat de alien Hask heet, en dat zijn soort de Tosoks heten. Er zitten zes andere Tosoks in een ruimteschip buiten de aarde en zij zijn onderzoekers die de ruimte in zijn gestuurd, maar door een botsing in de Kuipergordel hebben ze de hulp van mensen nodig om hun schip weer te repareren. Zelfs met de kennis van Tosoks duurt het wel een paar jaar, dus de Tosoks verblijven voorlopig op aarde, terwijl de meeste landen natuurlijk vechten om de aandacht van de aliens (en hun technologie). De aliens reizen de wereld af, worden overal verwelkomd en mogen zelfs een voetafdruk (geen hand) achterlaten in Hollywood.

De Tosoks verblijven normaliter in een verbouwd universiteitsdorm samen met andere wetenschappers, maar op een dag wordt Calhoun dood gevonden in z'n kamer: zijn been is eraf gesneden met een instrument dat we op aarde niet kennen en hij is ook half opengerukt, waarbij z'n ingewanden zijn verwijderd. Hask wordt opgepakt door de politie omdat het overduidelijk is dat geen mens deze moord heeft kunnen begaan en Hask heeft ook geen alibi. Omdat Nobilio niet denkt dat Hask een eerlijke kans krijgt in de rechtbank, huurt hij Daly Rice in, een bekende zwarte advocaat die gespecaliseerd is in mensenrechtenzaken, maar krijgt hij de eerste alien die terecht staat ook vrij?

Als detective is het boek best voorspelbaar, maar het was wel een leuk boek. Een groot gedeelte van het boek bestaat uit de rechtszaak, en eigenlijk wordt dat gebruikt om de Tosoks uit te werken en je leert dan hoe zij dan anders zijn "ons mensen", maar tegelijkertijd hoe ze ook erg veel op mensen lijken. Standaard scifi idee natuurlijk, maar het is wel grappig om het met een rechtszaakspotlight te zien.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Verder in de reeks niet-Japanse boeken: The Gold Curse (Herbert Resnicow). Het vierde deel in de reeks met Norma en Alexander Gold. Pearl en Burton zijn betrokken bij een operavoorstelling van Rigoletto waarvan de opbrengst naar een goede doel gaat, en ook Norma en Alexander wonen de voorstelling bij. Aan het einde van de voorstelling blijkt dat de zangeres die Gilda speelde (die aan het eind van het stuk vermoord is), daadwerkelijk is vermoord. Maar hoe kan dat terwijl ze praktisch het hele derde bedrijf op het toneel was, pas halverwege het bedrijf als Gilda werd vermoord en daarna tot het eind op het toneel bleef? Want duizenden ogen waren op het toneel gericht en niemand is het opgevallen hoe ze is vermoord!

Ooooooh, daar komt dat bekende deuntje "La donna è mobile" dus vandaan! Weer wat geleerd. Het idee van hoe er een moord tijdens een toneelstuk (opera) gepleegd kan worden is op zich wel okay, maar eigenlijk ken ik al een veel interessantere variant. Ik ergerde me ook wel een beetje aan de opzet van dit boek. Nadat de moord is gepleegd, praten ze superlang over een incident dat zich een jaar geleden afspeelde tussen de spelers in het stuk, dat als motief zou kunnen dienen voor de moord. Maar er wordt geen enkele logische verklaring gegeven waarom dit zou zijn ("Ik weet het gewoon!"), en het onderzoek naar de daadwerkelijke moord begint pas halverwege het boek. Het onderzoek is grotendeels ook slechts de ondervraging van de belangrijkste mensen betrokken bij het stuk, waarbij er gewoon loze beschuldigingen worden gemaakt, die die verdachten op een of andere reden zenuwachtig maken waardoor ze eigenlijk zonder echte reden van alles loslaten. En bedenkt Alexander *opeens* hoe het gedaan was, terwijl de opbouw er totaal niet is: het belangrijkste feit dat hem op het spoor zet is namelijk al veel eerder in het boek genoemd. Daar ben ik dus echt geen fan van: als in een detectiveverhaal op een bepaald punt de detective zegt dat-ie weet wie het gedaan heeft/hoe het gedaan is, dan moet er ook een reden zijn waarom dat op dat punt gebeurd, en niet eerder/later. Het spreekwoordelijke laatste puzzelstukje moet er dan ook echt zijn. Als dat stukje dan al vele hoofdstukken geleden al is gevonden, maar het verhaal toch verder gaat, dan voelt dan heel nep aan, want dan ga ik ervan uit dat de detective op dat moment nog niet definitief de dader kan aanwijzen gebaseerd op de beschikbare informatie, en dat er nog meer (relevante) informatie volgt.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Haiyuenchi no Satsujin (De cover zegt ook: The Murder Case of [sic] Abandoned Amusement Park): Illusion Land is een pretpark is gebouwd boven op een klein dorpje in de bergen dat sterk aan het vergrijzen was en de pakweg laatste 2000 inwoners zijn uiteindelijk uitgekocht door het bedrijf achter het park. Illusion Land zou het eerste onderdeel zijn van een groter Illusion Resort, dat de sterren als thema had omdat je in de bergen een prachtig uitzicht op de hemel had. Kort voor de officiele opening is er een pre-opening event, waarin voornamelijk de oude inwoners van het dorpje zijn uitgenodigd, maar het park is nog nauwelijks twee uur open als een van de oude dorpsbewoners vanuit het reuzenrad met een geweer vier mensen neerschiet, acht mensen verwondt en uiteindelijk zelfmoord pleegt. Illusion Land zou nooit openen, en hoewel iemand het gebied al snel heeft opgekocht, blijkt de nieuwe eigenaar een fan te zijn van urban exploration en laat hij het park expres verpauperen. Twintig jaar lang heeft de natuur vrij spel gehad in Illusion Land, maar dan kondigt de eigenaar iets aan dat het hart van alle urban explorers sneller laat kloppen: mensen mogen zich inschrijven op de site en een aantal mensen wordt uitgenodigd om het park te bezoeken.

Image

Zo ook onze hoofdrolspeler, die een blog over urban exploration bijhoudt. Aangekomen in het park, komt hij erachter dat naast mede-urban exploration fans, er ook gasten zijn uitgenodigd die een band hebben met Illusion Land: oud-medewerkers die bij de aanslag aanwezig waren en daarna hun werk kwijtraakten toen Illusion Land de deuren nooit meer opende. Van de organisator krijgen ze te horen dat er een soort Sjakie en de Chocoladefabriek event is: ergens in het park is "een schat" verborgen, en degene van de tien aanwezigen die de schat vindt, wordt eigenaar van het park. De deelnemers krijgen ook allemaal een polsbandje om die hun vitals bijhoudt en afgaat zodra ze buiten het park komen: die persoon doet dan niet meer mee aan de zoektocht. De volgende dag echter wordt een van de deelnemers dood gevonden: hij is in het pak van parkmascotte Ganny (Galaxy + Bunny) gestoken en gespiest aan het hek rondom het park. En niet zomaar een hek, maar een hek van twaalf meter hoog, maar z'n lichaam is helemaal aan het hek naar beneden getrokken tot aan de grond. De hoofdrolspeler wil natuurlijk meteen de politie erbij halen, maar het blijkt dan dat iedereen daar helemaal niet zo happig op is: ze hebben liever wat meer tijd voor de speurtocht, want het schatzoeken gaat natuurlijk niet door als de politie er is. Maar waarom wil iedereen het park in handen krijgen? Verlaten pretparken/ziekenhuizen/dorpjes zijn natuurlijk een bekende plek voor horrorverhalen, maar dit was ook een leuk idee voor een detective. Detectiveverhalen die zich afspelen in pretparken ken ik wel, maar een verlaten pretpark is toch weer iets anders: het heeft wel alle 'gimmicks' van een pretpark, maar niet het probleem van duizenden mensen die er rondlopen. Toeval speelt wel een grote rol in dit verhaal (met mensen die allemaal andere plannetjes hebben die daardoor complex door elkaar lopen), maar er wordt wel leuk gebruik gemaakt van de unieke locatie.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Ash Ketchum »

Image

Een tijdje geleden kon je gratis Kadokawa Media Mix Complete History krijgen via BookWalker, maar ik had toen nog niet helemaal door wat het was. Ik dacht dat het "gewoon" een naslagwerk/studie was over uitgever Kadokawa's rol in Japanse popcultuur en hun multidisciplinaire IPs, maar die beschrijving geeft geen eerlijk/compleet beeld van dit boek. Dit boek is namelijk speciaal geschreven voor het 75-jarige jubileum van Kadokawa, in opdracht van Kadokawa. Het boek werd eerder dit jaar als cadeau geschonken aan alle werknemers die onder Kadokawa vallen en biedt een zeer, zeeeeeer uitgebreid overzicht van hoe Kadokawa als uitgeverij is gegroeid en met welke IPs etc. ze zijn gegroeid. Maar vorige maand gaven ze de e-book gratis weg aan niet-medewerkers via BookWalker. Het boek gaat over de geschiedenis van Kadokawa, wat hun sterke IPs waren, hoe ze multimediaprojecten hebben opgezet en zo zoals Haruhi, maar het heeft natuurlijk wel positieve ondertoon. Toch is het best leerzaam, al is het ook enorm droog. Het boek is vooral een publication history, dus heel veel jaartallen en het noemen van tijdschriften/films/anime/etc. waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord, maar die direct of indirect wel hebben bijgedragen aan de groei van Kadokawa. Maar je komt er ook achter hoe bv. waarom Kadokawa zich richtte op tijdschriften, waardoor je dingen als Record of Lodoss War en New-Type krijg, of hoe hun focus op verfilmingen van hun eigen boeken de filmstudio van Kadokawa op gang bracht, en natuurlijk Kadokawa's enorme invloed op gamemagazines en light novels (het Haruhi effect).

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Laatst gelezen boeken

Post by Tamara »

Ik moet ook maar weer eens een poging doen dit bij te houden...

The Power of Five: Raven's Gate
Als jonge tiener was mijn favoriete boekenreeks de Pentagramserie van Anthony Horowitz. Vier delen wist ik in de plaatselijke bibliotheken te vinden, en ik verheugde me er op ook ooit ergens het vijfde en tevens laatste te vinden, want dat zou ondertussen wel geschreven zijn, toch? Nou, niet dus, want de Pentagramserie is nooit afgemaakt.

Wat wel is afgemaakt: de remake. Horowitz heeft het oorspronkelijke verhaal herschreven en afgerond onder een nieuwe titel: The Power of Five. Raven's Gate, oorspronkelijk The Devil's Doorbell/Kernenergie voor de Duivel (1983), is het eerste deel en verscheen in 2005, toen een jongere Tamara de moed al lang had opgegeven en de schrijver uit het oog verloren was. Een paar weken terug herinnerende ik me echter het bestaan van de serie en ontdekte de remake. Het verhaal is grotendeels hetzelfde: de hoofdpersoon - nu Matt, voor heen Martin - komt na de dood van zijn ouders in een afgelegen dorpje terecht. Daar gebeuren vreemde dingen. Zijn nieuwe voogd is een heks in meer dan één zin van het woord. Het hele dorp lijkt samen te spannen. Mensen die Matt willen helpen verdwijnen op bloederige manieren. En op de achtergrond staat het geraamte van de kerncentrale Omega One, waar 's nachts vreemde dingen gebeuren.

Het origineel was een spannend boek op een horrorachtige manier, maar Raven's Gate leest meer als een actievolle thriller waarbij je je de hoofdstukken makkelijk kunt voorstellen als de afleveringen van een YA-televisieserie. Niet vreemd, want Horowitz schreef het oorspronkelijke boek als jonge schrijver begin jaren 80, toen hij nog een nadrukkelijke voorliefde had voor mythen en sagen. Sindsdien heeft hij echter veel voor televisie geschreven en zelfs een paar James Bond-romans aan zijn bibliografie toegevoegd. Ik weet niet of ik echt blij ben met deze verandering.

Ook twijfelachtig: Horowitz heeft The Power of Five uit de jaren 80 naar het heden getild, wat in de praktijk vooral betekent dat er eens een Xbox wordt genoemd en dat het boek nu eigenlijk weer verouderd is, want smartphones zijn nergens te bekennen. Ik had liever gezien dat hij de 80s setting had gehouden. Of beter nog, dat hij er vol op in had gezet. Als moderne reeks is het boek namelijk best cliché, want veel ideeën zijn al sinds 1983 niet meer nieuw. Had hij zich vol overgave op de originele setting gestort, dan had het boek pastiche-achtige kwaliteiten kunnen hebben zoals Stranger Things.

Ondanks dit twee klachten, heb ik Raven's Gate in twee middagjes uitgelezen. Horowitz is een heel toegankelijke schrijver en ik weet zeker dat een twaalfjarige ik het boek in één middag had verslonden. Als hij me met het volgende deel Evil Star (eerst The Night of the Scorpion/De nacht van de schorpioen) niet teleurstelt, ga ik misschien toch nog uitvinden hoe deze favoriete serie uit mijn jeugd eindigt.

Post Reply