Games!

Manga en Anime not allowed ;-)

Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Image

Famicom Detective Club Collector's Edition is binnen \O/ Dit pakket bevat de enige fysieke versie van de twee Switch remakes die vorige week uitkwamen, samen met de FC/SFC soundtrack op twee CDs, twee facsimiles van de originele flyers en een artbook met niet alleen illustraties van de remakes, maar ook oud materiaal van de Famicom/Super Famicom versies! Nu ik erover nadenk is dit de eerste Nintendo collector's edition die ik ooit heb gekocht (want de rest zijn volgens mij alleen Fire Emblem of zo ~_~)

Ik heb toch wel een enorme zwakte voor Famicom Detective Club, vooral deel 2. Het is denk ik de eerste Japanse ADV die ik ooit heb gespeeld (fan-translation van de SFC remake) en sindsdien is de Japanese detective ADV een van m'n favoriete game genres geworden.

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Ik zou eigenlijk Final Fantasy XV moeten spelen, maar terwijl de game aan het updaten en installeren was (een proces van uren...), dacht ik: "Laat ik mijn GBA-games eens uitmesten!"

En toen was ik Swordcraft Story 2 aan het spelen.

Tijdens het spelen dacht ik: het is een kwestie van tijd voor de batterijtjes het begeven. Eigenlijk zou ik nu mijn laatste onuitgespeelde GBA-games moeten spelen. (En de games waar ik klaar mee ben verkopen, want een aantal ervan is flink in waarde gestegen tijdens de pandemie.)

Swordcraft Story 2 is nu uit, dus ben ik aan Shin Megami Tensei DemiKids Light begonnen. De DemiKids-games zijn zwaar versimpelde versies van het standaard SMT-concept. Hier roepen basisschoolscholieren demonen op alsof het Pokémon zijn die op Digimon lijken.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Hmm, ik heb inderdaad ook nog een paar niet uitgespeelde GBA games die wel gebruik maken van de batterij-opslag... Uit m'n hoofd zou opslag dan vooral nodig zijn voor Super Robot Wars OG2 en Tales of Phantasia... (Ha, die laatste had ik nog gekregen met Nintendo punten!)

Ben intussen begonnen met de Switch versie van Famicom Detective Club: The Missing Heir. Vooralsnog is het eigenlijk verrassend trouw aan de Famicom versie. Het ziet er natuurlijk een stuk mooier uit, alles is ingesproken en er zijn kleine QOL aanpassingen overgenomen van de SFC remake van 2 (geel maken van opties waarmee het verhaal verder gaat), maar verder is het qua scene indelingen en tekst en zo eigenlijk min of meer hetzelfde als het origineel, zover ik me die kan herinneren (de kies-je-eigen-avontuur boek versie heb ik ietsjes recenter gedaan, dus misschien haal ik wat scenes door elkaar). Ik denk dat veel mensen dit dit toch wel een traag verhaal zullen vinden, maar ik vermaak me vooralsnog prima.

Wat doet Megumi Ogata (Shinji van NGE) trouwens veel detectives ~_~ Ik kende haar eigenlijk eerder van Detective Academy Q dan van NGE, maar ze is natuurlijk ook Naegi/Komaeda in Danganronpa en nu de hoofdrolspeler in Famicom Detective Club (een naamloze hoofdrolspeler, maar ik heb hem maar de naam gegeven die hij heet in de kies-je-eigen-avontuur boeken, Naoya Takada).

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Er zijn ook GBA-games die geen batterij gebruiken maar een vorm van flashgeheugen, maar ik heb nergens een volledige lijst kunnen vinden. Van heel bekende games is vaak wel bekend wat het geval is (zoals de Pokémon-games), maar bij veel games is de enige optie om uit te vinden of ze een batterij gebruiken, het openmaken van de gamecard.

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Zo, DemiKids Light is uit. Het is niet mijn soort Shin Megami Tensei, maar het blijft een apart spelletje, want:
1. Het is overduidelijk gericht op basisschoolkinderen. Dat zie je aan alles van de personage-ontwerpen tot spelmechanieken tot taalgebruik. Tegelijkertijd ben je wel demonen aan het verzamelen en is een van je doelen het redden van het leven van Lucifer. Het is eigenlijk maar goed dat Pokémon alle klappen van conservatieve kerkgangers krijgt, want als zij van het bestaan van games als DemiKids hadden geweten, was de wereld vast te klein geweest...
2. De vertaling is... apart. Het lijkt een vrij simpele en letterlijke vertaling te zijn, en op sommige plekken gaat dat op een grappige wijze mis. Ja betekent vaak nee en dus moet je demonen vaak actief beledigen om ze over te halen dat rondhangen met jou echt super top is. En ik ben benieuwd wat de namen van de demonen in het Japans waren, want in de Engelse versie zijn het voornamelijk korte, simpele Engelse woorden en samenvoegingen daarvan. Ik vraag me af of ze hetzelfde zijn in het Japans (voor de coolfactor) of dat er is gekozen voor suffe vertalingen van (mogelijk even zo suffe) Japanse namen.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

En ik ben benieuwd wat de namen van de demonen in het Japans waren, want in de Engelse versie zijn het voornamelijk korte, simpele Engelse woorden en samenvoegingen daarvan. Ik vraag me af of ze hetzelfde zijn in het Japans (voor de coolfactor) of dat er is gekozen voor suffe vertalingen van (mogelijk even zo suffe) Japanse namen.
Als ik deze lijst even snel vergelijk met een DemiKids Light FAQ lijkt het dat wanneer de Engelse namen niet lijken te komen van bestaande mythologie/occultisme (zoals Seth en Indra), er gewoon een vrije draai aan is gegeven. 002 Thundar is in het Japanse Kaminari-sama (donder), 004 Windhook is eigenlijk Ebisu (van vishaak?) en 007 Speedy is Idaten (van wie wordt gezegd dat-ie heel snel kan lopen). Het zijn niet alleen Japanse (Boeddhistische) namen lijkt het, want 005 Windlord is de Ierse Nuada...

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Interessant! Dus alle (obscure) Japanese namen zijn voorzien van vrije Engelse interpretaties en ook onbekende westerse mythologische wezens zijn voorzien van een nieuwe naam. Dat is opvallend, want toen deze game werd uitgegeven (2003), was Atlus al serieuzer met het vertalen van de SMT/Persona-games.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Famicom Detective Club: The Missing Heir: De klassieke moordmysterie adventure van Nintendo uit 1988 kreeg eindelijk een remake, en is nu ook voor het eerst buiten Japan uitgebracht. Het originele spel kwam op de Famicom Disk System uit, verspreid over twee delen die achter elkaar werden uitgebracht en is gemaakt door Sakamoto (Metroid), die praktisch geen detectives las, maar wel een beetje de Kosuke Kindaichi boeken van Seishi Yokomizo kende, waardoor het verhaal, over een reeks moorden onder de leden van een familie die in de middeleeuwen is vervloekt erg "Kindaichi"-achtig aanvoelt.

Image

Deze versie heeft een compleet nieuw laagje verf gekregen met compleet nieuwe graphics, alles is ingesproken door high-profile stemacteurs zoals Megumi Ogata, Yuko Minaguchi en Tomokazu Sugita en een remix van de soundtrack (je kunt overigens ook de originele FC soundtrack en "biepjes" stemmen aanzetten). Maar eigenlijk speelt het spel nog min of meer hetzelfde als de originele game en je kunt gewoon de oude walkthroughs erbij houden. Dat betekent wel dat dit echt speelt als een oude Famicom adventure, compleet met de meer frusterende elementen zoals hoe je flags moet activeren om verder te kunnen gaan in het verhaal: soms moet je bepaalde acties herhalen of op een bepaalde volgorde kiezen voordat een flag wordt geactiveerd, waar soms die acties echt compleet niets met elkaar te maken hebben. Bijvoorbeeld dat je iemand eerst observeert, die dan plots ergens aan denkt en je weer nieuwe informatie geeft, al was er niets dat erop dat de actie 'bekijken' ergens toe zou leiden). Het verbaasde me eigenlijk hoe ontzettend trouw deze game is aan het origineel. De enige echte QOL veranderingen zijn dat sommige opties soms geel oplichten om duidelijk te maken dat een flag is geactiveerd, maar dat is het wel zo'n beetje.

Het spel speelt als een adventure uit de jaren 80, maar dat je ook goed terug in het verhaal en de achtergronden, wat wel erg leuk is. Zo moet iedereen steeds bellen naar de plekken waar jij bent om je te bereiken, want natuurlijk heeft niemand een mobieltje en bv. het gewoon vinden en delen van foto's van mensen gaat niet zo makkelijk als tegenwoordig.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Famicom Detective Club Part II: The Girl Who Stands Behind: De Switch remake van de tweede FamiTan game die oorspronkelijk in 1989 uitkwam, maar waarschijnlijk zijn er meer mensen bekend met de Super Famicom remake uit 1998. Er is hier namelijk al heel lang een Engelse vertalingspatch voor verkrijgbaar en dat was ook hoe ik voor het eerst in aanraking met deze serie kwam. De SFC versie is eigenlijk best bijzonder, een soort vroege versie van DL-only software nu: de SFC remake heeft nooit een aparte release gehad, maar je kon in Japan bij speciale kioskapparaten games downloaden op speciale Nintendo Power flash cartridges. De SFC versie van Famicom Detective Club II was een van die NP games en was echt een prachtige game, met fantastische art en muziek en in z'n geheel een power-up van de originele Famicom game. Het had zelfs extraatjes, zoals een soort dating sim element, waarbij je aan het eind van het spel wordt beoordeeld op hoe goed je relatie is met hoofdrolspeelster Ayumi (een score uit maximaal 20 hartjes).

De Switch versie is gebaseerd op de SFC remake met dezelfde nieuwtjes (en knipt ook dezelfde dingen weg, zoals het doolhofsegment), maar om heel eerlijk te zijn, vind ik de SFC remake superieur. Je mag dan nu wel HD graphics hebben en iedereen is ingesproken, maar eigenlijk waren alle grote stappen al gezet in de SFC remake en bijvoorbeeld grafisch gezien zijn de sprites en de ontwerpen van de personages daar gewoon veel beter dan in de Switch remake. Het vtuber-achtige vond ik niet storend bij The Missing Heir (Famicom Detective Club 1) omdat daar alleen een Famicom versie van bestaat en het grafisch gezien echt een enorme verbetering was, maar grafisch gezien is de SFC versie (die heel laat uitkwam in het leven van de Super Famicom/SNES) toch wel echt superieur. Het is nog steeds een hele leuke adventure game, die veel beter te spelen is dan de eerste game en ook qua verhaal beter in elkaar zit, maar ik vind het wel jammer dat we naast een FC/SFC muziekoptie, we niet ook nog een SFC graphics mode hadden...

Oh, en een kleine verandering die me uiteindelijk wel opviel was dat ze dat stukje met een leerling die crossdresst hebben verandert in een leerling die aanvankelijk wordt aangezien voor een docent ^_^' (beide grappen gaan in principe van hetzelfde uit: ze gebruiken linguistic markers die een beeld/stereotype opwekken die dan niet helemaal blijkt te kloppen, alleen is de grap een beetje anders omdat je in de FC/SFC versies je de leerling sowieso niet zag tot de 'punchline', terwijl je hier de leerling de hele tijd ziet als je met hem praat).

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Okami HD: Ik heb de originele Okami op de PS2 en ik was daar echt ver met zo'n 40 uur in het spel, maar nooit uitgespeeld. Waarom? Ik speelde het af en aan en was tot dat punt gekomen, toen ik een jaar het land uit was en toen ik terug kwam, besefte ik me dat ik me echt niets van het spel kon herinneren (wat ik moest doen, wat alle krachten waren en zo). Ik kon dan wel een FAQ opzoeken of zo, maar ik had er gewoon weinig zin in, dacht doe het wel later, en intussen zijn we enkele console generaties verder.

Met de Switch versie dacht ik, die kan ik tenminste los van de televisie spelen en aangezien het spel heel erg vaak wordt afgeprijsd, heb ik 'm op een gegeven moment toch gekocht, hoewel ik praktisch nooit remasters koop van spellen die ik al heb. Anyway, een paar dagen geleden ben ik er dus mee begonnen en ik ben er echt doorheen gesjeesd. Ik had geen zin in sidequests en zo, ik wilde het spel gewoon uitgespeeld hebben omdat ik wist dat ik al ver was gekomen en uiteindelijk stond de timer op... ruim 19 uur. Het spel ziet er nog steeds prachtig uit en het brengt een leuk verhaal gebaseerd op verschillende verhalen uit de Japanse mythologie, maar ik moet toegeven: wat herinnerde ik me weinig van dit spel. Er waren een paar momenten die ik me levendig kon herinneren, maar ik was verbaasd om te zien hoe ik echt hele stukken uit de game helemaal niet herkende (hoewel ik het dus zo'n 10 jaar geleden echt wel had gezien). Komt misschien ook door het level design, wat best saai is met veel lange lege rechte stukken en ook de puzzels zijn nogal makkelijk. Tegen het einde wordt het spel ook erg eentonig, met veel dezelfde gevechten die herhaald worden. Maar toch erg blij dat ik Okami nou uiteindelijk heb uitgespeeld (Ik heb trouwens ook nog Okamiden voor de DS liggen... ~_~)

Dit keer speelde ik trouwens de Japanse versie. en ik herinnerde me nog wel enkele namen uit de Engelse versie. Dat de yokai vaak andere namen hadden verbaasde me niet (vaak vertalingen of vrije interpretaties), maar veel van de personages hadden ook sterk ingekorte namen, bijvoorbeeld dat ze in de Japanse versie dan vier kana lang waren, en in de Engelse dan twee. De naam van de eindbaas is extreem ingekort: in de Engelse versie bestaat de naam uit vier letters, in de Japanse versie is het uitgeschreven achttien letters lang.

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Dat doen ze wel vaker, dat namen inkorten. In Fire Emblem Fates zijn diverse personages met Japanse namen ook een letter of zelfs hele lettergrepen kwijtgeraakt. Subaki ipv Tsubaki enzo. Alsof ze bang zijn dat mensen moeite zullen hebben met het onthouden en/of uitspreken van de namen.

Over eindelijk uitgespeeld gesproken:

Lufia: The Ruins of Lore
10+ jaar geleden eens gekocht en het heeft echt een hele tijd op mijn gestaan. Sinds ik mijn GBA-collectie aan het uitmesten was, wilde ik ook deze uit de backlogcatalogus verwijderen.

Wat een $@#!& spel! Alle sidequests draaien om backtracken, gevechten zijn traag, de moeilijkheidsgraad schiet alle kanten op, je krijgt slechts ongeveer eens in het uur een kans om te saven, items en aanvallen hebben geen omschrijvingen dus het is gokken wat ze doen... Het is alsof iemand een idee had voor een standaard RPG'tje en toen dacht 'maar hoe kunnen we elk onderdeel zo belabberd mogelijk uitvoeren?' Tegelijkertijd is het nooit zo slecht dat het grappig goed is.

Ik durf te wedden dat elke recensent die deze game destijds hoger dan een 6 gaf, hooguit de eerste tien uur heeft gespeeld.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Bij Yakuza hadden ze in de eerste paar games de naam van het personage Kazama naar Fuma veranderd, omdat het teveel leek op Kazuma Kiryu. Volgens mij hebben ze het later teruggebracht, maar dat vond ik op zich wel een aardige oplossing voor zulke momenten (omdat Fuma gewoon een andere lezing was van Kazama).

Ik was trouwens al halverwege je relaas over Lufia toen ik pas doorhad dat ik eigenlijk aan het denken was aan de DS versie. Niet dat ik ook maar een Lufia heb gespeeld, maar om een of andere reden kan ik me soort van de hype rond die titel me nog wel herinneren.

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Die remake van Lufia 2 voor de DS was een competente actie-RPG. Het was niet de remake waarop fans zaten te wachten, maar het was lekker speelbaar.

Al zal ik nooit echt begrijpen waarom het spel bestaat. Eigenlijk zal ik nooit begrijpen waarom veel keuzes betreffende die serie zijn gemaakt. Ik vermoed dat de denkwijze van de ontwikkelaars/uitgever zoiets was als:

Lufia & The Fortress of Doom: "Wij willen eigenlijk ook wel wat van dat verrukkelijke Dragon Quest- en Final Fantasy-geld. Aan de slag!"
Lufia 2: Rise of the Sinistrals - "Oké, we hebben nu enig idee van wat werkt en wat we überhaupt aan het doen zijn. Dus, hier is het plan: we gaan ook achter dat zoete Zelda-geld aan!"
Lufia: The Legend Returns - "De reacties op de puzzelkerkers uit de vorige game waren zijn positief. Wat als we dat allemaal achterwegen laten en achter dat Mystery Dungeon-geld aan jagen?"
Lufia: The Ruins of Lore - "De reacties op het gebrek aan puzzelkerkers waren zeer negatief. Ons doel is duidelijk: dat prachtige Pokémon-geld, dat moeten we hebben!"
Lufia: Curse of the Sinistrals - "Square Enix zegt dat mensen geen geduld meer hebben voor traditionele RPG's. Wij hebben geen eigen mening, dus onze conclusie is: het geld zit nu in actie-RPGs. Wat als we die traditionele RPG die alom werd geprezen om zijn traditionele vormgeving en gedachten omvormen naar een 3D actie-RPG? Inderdaad, actie-RPG-geld!"

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

En daar kwam G-Mode Archives + met de Switch port van het vierde deel in de Kibukawa Ryosuke games: Shirosagi ni Kurenai no Hane (Een rode veer voor een witte reiger) kwam oorspronkelijk in 2005 op feature phones en wijkt best af van voorgaande delen. Het verhaal begint met assistente Izuna die naar haar thuisdorpje reist, waarna we een flashback te spelen krijgen van zo'n tien jaar geleden, toen ze nog op school zat. De hoofdrolspeelster van het verhaal is dit keer een vrouw die haar geheugen kwijt is geraakt en door de jonge Izuna is gevonden in het bos. Izuna's familie is van oudsher de baas in het kleine dorpje, maar is nu veel gedoe over de opvolging, omdat Izuna's vader vorige week plots is overleden, haar grootvader ook niet meer lang te leven heeft en Izuna nog minderjarig is. Een verwante familie wilt graag de macht terug hebben door iemand van familie met Izuna te laten trouwen, maar dan wordt het lijk van Izuna's grootvader gevonden.

Image

Als detective game was dit denk ik toch wel het minste deel van de vier, want er wordt niet echt een verhaal verteld dat de speler kan oplossen aan de hand van de hints en zo (aan het eind verschijnt de detective plots die vanuit het niets een theorie presenteert die ook nog eens waar blijkt te zijn). Het verhaal zelf is wel best interessant in elkaar gezet en heeft bv. veel overeenkomsten met Famicom Detective Club: The Missing Heir, met een soortgelijke setting/achtergrond (klein dorpje, families die eeuwenlang de macht hebben en oude legendes/geloven en zo). Het verhaal wordt wel een beetje warrig verteld, deels omdat dit oorspronkelijk een feature phone game is en er dus waarschijnlijk wel limieten zijn aan hoe groot (lang) een game kan zijn en veel scenes toch te kort aanvoelen. Ik vraag me ook af of feature phone games leeftijdsaanduidingen/CERO hadden, want deels denk ik ook dat het verhaal expres een beetje vaag verteld wordt omdat het op een gegeven moment ook over incest gaat, en dat is een thema dat in elk geval in console games eigenlijk niet mag in Japan (dus in deze game praten ze er een beetje omheen, en is het aan de speler om de connectie te maken).

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1439
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Volgende week komt de game Labyrinth City uit op de Switch (nu al op Steam), gebaseerd op de prentenboeken van Pierre de Doolhofdetective, maar tot die tijd ben ik bezig met Shojo Shuryo no Suiriryoiki (Het deductieterritorium van de bazin), een detective adventure game met lichte otome-elementen, gemaakt door Orange. Orange is een kleine game-ontwikkelaar die o.a. soms als ontwikkelaar aan de Saburo Jinguji serie werkt (o.a. Jake Hunter Ghost in the Dusk). Gothic Murder (kwam vorig jaar uit, ook in het Engels) was hun eerste eigen game en was ook een otome-lite detective adventure, en hun nieuwste game lijkt tot nu toe veel op Gothic Murder. Ditmaal speel je Lisa, die tien jaar lang met haar moeder in Londen heeft gewoond, maar na haar dood keert ze terug naar de eilandengroep waar ze eigenlijk vandaan komt, terug naar haar vader. Pas als ze terug is, komt Lisa erachter dat haar vader het hoofd is van één van de vier mafia groepen die de baas zijn op deze eilanden. De volgende dag wordt haar vader echter dood aangetroffen op het strand, en Lisa besluit de nieuwe baas van de groep te worden om zo uit te vissen wie haar vader heeft vermoord. Oh, en natuurlijk zijn de andere mafiabazen en de mannen in haar organisatie allemaal knappe gezichten want het is otome-lite.

Het is een best makkelijke game (waarschijnlijk is-ie ook uit op mobile?), waarbij je het verhaal gewoon volgt en zo nu en dan wat vragen moet beantwoorden of confrontaties hebt met mensen waarbij je het juiste bewijsstuk moet presenteren, maar het verhaal is wel aardig. En de muziek! Waarschijnlijk hebben ze net als bij Gothic Murder wederom de componist van de Saburo Jinguji serie erbij gehaald, want al zijn er weinig tracks, de muziek luister lekker makkelijk weg. Maar ik krijg deze game wel makkelijk uit voor volgende week.

Post Reply