Games!

Manga en Anime not allowed ;-)

Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit

Post Reply
User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Pffft, ik trek first-person games echt een stuk slechter dan ik me herinnerde, dus Paradise Killer schiet voor geen meter op. Ik speel steeds maar tien minuten of zo, en echt hard gaat het dan ook niet, want het eiland is (expres) best groot bedacht, maar dat betekent wel dat ik steeds alleen maar kan hopen dat ik iets vind in die tien minuten...

In de tussentijd heb ik trouwens, tegen dte planning in, toch maar wel Captain Tsubasa: Rise of New Champions gehaald (was eigenlijk eerst van plan een beetje langer te wachten). De DS game heb ik best veel gespeeld, en dat was in de geest een voortzetting van de Famicom games: meer een RPG waarbij stamina en stats best belangrijk waren, gecombineerd met het positiespel van alle spelers. Elke keer als je nabij een tegenstander kwam kreeg je dan ook een menu waarbij je bv. moest kiezen of je erlangs probeerde te komen, of bv. je stamina ging verbruiken voor een schot.

Dit keer hebben we een hele flashy voetbal actiegame (dus dat turnbased-gedoe is helemaal weg), maar het is zeker geen FIFA of PES, maar ook geen gewone arcade voetbalspel. Want net als eerdere Tsubasa games blijft het draaien om stamina, stats en welke skillset je hebt, al loopt dat meer op de achtergrond dit keer. Eigenlijk zijn de keepers de eindbazen in dit spel, met enorm veel stamina. Aan het begin van een wedstrijd krijg je daarom bijna nooit een goal er meteen in, al heb je alle verdedigers afgeschud en sta je vlak voor het goal met je sterkste schot: de keeper houdt het eigenlijk altijd het net schoon. Maar elk geblokt of gevangen schot kost hem wel stamina, en dus gaat het erom dat je zoveel krachtige schoten gebruikt om z'n stamina op te maken tot je die goal er eindelijk in krijgt. En natuurlijk verbruiken de gewone spelers ook stamina met ballen schieten, dribbelmoves of getackled worden. Zo werkte het ook in de RPG-achtige games, alleen speel je het nu meer als een 'gewone' voetbal game. Je kan de spelers ook allemaal ander skillsets geven, bv. dat je stat boosts krijgt als je achterloopt of dat je stat boosts door kan geven via passes en zo.

Qua verhaal volgt het spel de bekende arcs: Episode Tsubasa is het toernooi waar Nankatsu hun V3 overwinning willen halen: als je bepaalde dingen doet tijdens een wedstrijd krijg je ook de scenes te zien die in de serie gebeurden. Episode New Hero is een create-your-character mode en het verhaal is een herschreven versie van de laatste arc van de originele reeks. Eerst maak je je eigen personage en mag je kiezen of je een speler wordt van Furano, Toho of Musashi en op een gegeven moment wordt je net als Matsuyama/Hyuga/Takeshi/Misugi opgeroepen om mee te doen aan het U18 toernooi. Dit keer speelt het toernooi zich af in de Verenigde Staten en doen er ook een paar andere landen mee (zoals Nederland), maar veel scenes zijn nog steeds gewoon hetzelfde (bv.dat Misaki later erbij komt en dat hij het Franse team al kent en zo).

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Een tijdje geleden heb ik de Switch port van Rinji Shuden gespeeld, wat oorspronkelijk een game was voor Japanse feature phones. Rinji Shuden was het derde en laatste deel in de Senbazuru horror-serie. De drie games staan los van elkaar qua verhaal, maar werken wel met hetzelfde kaartsysteem, waarbij elke beslissing in de game één van drie soorten kaarten verbruikt (dus als je geen "A" kaarten meer hebt, kan je de "A" beslissingen niet meer nemen) en je krijgt meer kaarten (tot een max van 9 per soort) naar mate je meer verschillende endings vind.

Image

Night Hike is het tweede deel van deze serie. Je speelt (aanvankelijk) een schrijver voor een magazine die snel een nieuw artikel moet regelen en hij schrijft zich in voor een night hike tour in de bergen. Naast de organisator komen er twee dames mee, en nog een man. Het is het begin van een nachtje vol horror... Maar niet zo eng als het vervolg, en als game is Night Hike ook wel minder verfijnd dan het derde deel. Wat bij Night Hike een beetje jammer is dat elke route eigenlijk een compleet ander verhaal brengt, waarbij personages zich ook totaal anders gedragen en zo. De ene keer blijkt een persoon een seriemoordenaar te zijn, in een ander eind offert-ie zich op om iedereen te redden van monsters en zo. Bij Rinji Shuden was er een beste eind, en waren alle andere routes ook op een of andere manier verbonden met dit eind (en bleven daarom alle personages ook van begin tot eind hetzelfde qua persoonlijkheid en zo). Night Hike begint een stuk slomer (Rinji Shuden gooit je meteen in het verhaal) en dan op de helft stuurt het plots je alle kanten op, zonder dat er een "true end" is. De ene keer is er dus een seriemoordenaar onder hen, de andere keer stuiten ze op monsters, een andere keer vinden ze aliens in de bergen...

Er is dit keer helaas ook geen flowchart, wat het vinden van die laatste paar eindes die je hebt gemist een stuk moeilijker maakt. Wel doet Night Hike een ding beter dan het vervolg: in dit spel zijn er ook drie speciale kaarten die je krijgt voor het vinden van bepaalde eindes, die je weer toegang geven tot nieuwe eindes. In Rinji Shuden had je in principe dit systeem ook (nieuwe eindes toegankelijk na het vinden van speciale eindes), alleen vertelden ze je dat niet, dus je wist dan niet dat er nieuwe mogelijke eindes waren toegevoegd tenzij je de flowchart goed bekeek en je herinnerde dat er hier en daar nieuwe takken waren toegevoegd.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Paradise Killer: Wat een misselijkmakende game. Letterlijk, want ik kreeg bewegingsziekte van het first person perspectief. Dat werd gelukkig ietsjes beter nadat er een patch kwam waardoor je wat instellingen kon veranderen, maar het was alsnog geen game die ik echt lang achter elkaar kon spelen. Dus uiteindelijk heeft het behoorlijk wat tijd geduurd. Paradise Island is een plek waar dode goden (aliens) worden aanbeden door de Syndicate. De hoop is dat als ze de perfecte paradijs weten te scheppen de goden weer terugkomen, maar elke keer gaat er iets mis in het paradijs, waardoor demonen het eiland verpesten. Daarom moeten ze steeds weer alles resetten en een nieuw eiland ontwerpen. Paradise 24 is ook al een verloren zaak, en men is druk bezig om over te stappen naar Paradise 25, waarvan men gelooft dat dat het eindelijk echt gelukt is. Maar op de vooravond van het einde van Paradise 24 wordt de gehele Raad van de Syndicate uitgemoord. Er is meteen ook een verdachte opgepakt, maar omdat de Rechter het niet helemaal vertrouwd, wordt Lady Love Dies teruggehaald, een verbannen detective. Zij moet kijken of de verdachte (iemand die bezeten zou zijn door een demoon en uit de gevangenis was ontsnapt) echt de moordenaar is, of dat er iets anders aan de hand is.

Dit is een open-world detective game: je wordt aan het begin van de game op Paradise Island 24 gedropt en daarna kan je eigenlijk alles op je gemakje doen. Je kan mensen ondervragen, aanwijzingen vinden door hun kamers te bezoeken etc. Je komt op het spoor van allerlei andere misdaden, en een handige computer sorteert alle info (bv. alle informatie omtrent het alibi van een persoon). Als je denkt dat je genoeg bewijs hebt om voor de verschillende misdaden die je hebt gevonden om daders aan te wijzen, kan je op elk moment naar de Rechter stappen om meteen het laatste segment van de game te starten, waarin je mensen beschuldigd, het bewijs dat je hebt verzameld laat zien en de Rechter een oordeel laat vellen of je genoeg bewijs hebt of niet. Als concept is Paradise Killer interessant, de uitwerking werkt voor mij echter niet. Het eiland is mooi ontworpen (coole muziek ook!) en doet denken aan een mix tussen Danganronpa en JoJo's Bizarre Adventure, maar het eiland heeft helemaal geen functie dan alleen een soort doolhof te zijn. Het is soms echt moeilijk om van punt A naar punt B te komen, terwijl je eigenlijk alleen maar de twee mensen die daar zijn wilt ondervragen. Je vindt soms ook wel bewijs 'buiten' maar het eiland is echt veel te druk en chaotisch ontworpen, waardoor het helemaal niet leuk is om daar rond te dwalen. Je hebt ook veel extra dingetjes om te verzamelen (Blood Crystals die je nodig hebt om bepaalde dingen aan te schaffen en andere dingen die je meer inzicht geven in het achtergrondverhaal), maar veel daarvan is eigenlijk nutteloos voor het detectiveverhaal. Uiteindelijk werkt de open world alleen maar het onderzoek tegen.

En als je Danganronpa of Ace Attorney verwacht in de rechtszaak aan het einde, dan zit je helemaal fout. UIteindelijk gaat het in Paradise Killer niet om de waarheid achter de moorden te vinden: het gaat er alleen om of je genoeg bewijzen hebt gevonden om JOUW stelling te ondersteunen. Bij sommige mysteries die je tegenkomt bestaan er meerdere verdachten tegen wie je bewijs zult vinden (of dat je bijvoorbeeld vind dat de kortere lijst wel sterker bewijs heeft), en er is geen juist antwoord. Zo is er een soort gesloten kamer moord met de Raad, maar je komt er uiteindelijk achter dat meerdere mensen die (het equivalent van) de sleutel hadden en je vind zelfs bewijs dat diezelfde personen ook daadwerkelijk daar gebruik van hebben gemaakt. Komt natuurlijk ook door het open world design (want daardoor is het mogelijk dat je bv. wel bewijs vind tegen de ene verdachte, maar niet tegen de andere), maar dat betekent dat het uiteindelijk als detective game je nooit echt beloond: de game zegt gewoon: zwerf maar rond, laat maar zien wat je hebt gevonden en ik geloof het wel. En tjah, wat moet ik dan daarmee? Er is een soort 'beste' oplossing, maar zelfs dat is niet super sluitend. Uiteindelijk heeft Paradise Killer een interessant idee, maar het werkt niet echt voor mij, al kan ik me ook voorstellen dat er veel mensen juist lol hebben met het duiken in de rare wereld van deze game.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Ik had gehoopt dat de Famicom Detective Club remakes nog dit jaar uit zouden komen, maar ze werden vorige week dus definitief naar 2021 verplaatst, en dat betekent dat ik geen 'geplande' games meer heb voor dit jaar. Kan ik eindelijk eens aan m'n backlog beginnen. Ben maar opnieuw begonnen met Tales of Vesperia, want ik wist echt niet meer waar het over ging en gelukkig was ik nog helemaal niet ver (3, 4 uurtjes pas).

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Ben intussen weer terug waar ik was bij Tales of Vesperia en zelfs een stukje verder (ben nu bij tweede havenstad). Was die baas op de heuvel trouwens niet absurd moeilijk? >_> Ik heb het een paar keer opnieuw moeten doen, ietsjes omhoog levelen en daarna ook maar neeeeeet gehaald omdat hij m'n personages net op de juiste volgorde doodde zodat ze steeds net de volgende konden reviven... Die eerste keer was het echt in een paar seconden al afgelopen...

Had gisteravond ook Tantei Jinguji Saburo - Kienai Kokoro (Detective Saburo Jinguji - Onvergankelijke gevoelens) op de DS gespeeld. Dit was het twaalfde deel in de langlopende adventure gameserie en de tweede op de DS (de eerste is ook in het Engels uitgebracht als "Jake Hunter"). De eerste had ik samen met m'n DS Lite gekocht, de zomer voor ik echt begon met Japans leren, en toen was er een periode dat er jaarlijks een nieuwe game uitkwam op DS (en een keer op de PSP). Ik merkte dus met elke game steeds weer meer dat ik beter was geworden in Japans. Kienai Kokoro heb ik echter volgens mij maar een keer helemaal uitgespeeld (toen ik nog bezig was met de taal te leren), dus ik kon me de meeste details ook niet goed herinneren. Dit keer wordt Jinguji ingehuurd door een man, die wil weten waarom zijn zusje twintig jaar geleden als twaalfjarig meisje zelfmoord had gepleegd. Toevallig wordt Jinguji ook ingehuurd door de huidige directrice van die basisschool, omdat materiaal op school is vernield door een onbekende. Het verhaal is best droevig en dramatisch, maar vooral veel te lang uitgerekt. Er zitten zelfs semi-doolhofsegmenten erin waarbij je op een bepaalde volgorde de straten moet afstruinen om verder te kunnen in het verhaal. Verhaal dus wel okay, presentatie minder. Ik snap dat ze dit verhaal als een 'volwaardige' game wilden brengen, maar eigenlijk had dit verhaal veel beter gewerkt in het kortere format die we kennen van de subreeks van games voor de mobiele telefoon. Overigens bevat deze game net als de andere DS delen ook vijf ports uit de mobiele telefoonreeks. Ditmaal maar 's liefst vier van de vijf geschreven waren door een zekere freelance schrijver genaamd Kazutaka Kodaka, die enkele jaren daarna de Danganronpa serie zou bedenken.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Gister begonnen aan de feature phone remake van Herakles no Glory 3, oorspronkelijk een Super Famicom RPG dat zich in.. een soort oude/mythische Griekse wereld afspeelt. Het verhaal is geschreven door de schrijver van Final Fantasy VII, en gaat over een man met geheugenverlies die aan het begin van het spel zich moet verkleden als vrouw om verder te komen... wacht, dit klinkt bekend. De originele SFC game schijnt qua verhaal erg goed te zijn, maar qua gameplay een beetje ouderwets (te veel encounters en zo), deze feature phone versie remake heeft een ietswat versimpelde design, maar schijnt dus een stuk makkelijker te spelen zijn. Ben nu ongeveer een uurtje ver, en het is een hele normale RPG, maar ik ben wel benieuwd naar het verhaal: de hoofdrolspeler is onsterfelijk geworden en om een of andere reden kan je laten zien hoe moedig of speciaal je bent in het oude Griekenland door je van een toren af te werpen of zo, dus zelfs in dit uurtje spelen heb ik al meerdere keren 'zelfmoord' moeten plegen om indruk te maken op mensen :P

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Aaaah!

Herakles no Glory 3 is qua verhaal echt leuk en ben BIJNA bij het eind... maar na een relatief lang stuk met enkele bazen en veel verhaal loopt het spel vast... Blijkt dat er dus een bug in zit waardoor-ie voor veel mensen op dat punt vastloopt, net voor de eindbaas! Ik kijk net op hun Twitter en G-Mode werkt kennelijk nu aan een patch, maar ze zeggen nu al dat het mogelijk is dat je als je saves van te laat in de game zijn, het sowieso weer vast gaat lopen en dan zou ik dus weer opnieuw moeten beginnen... Okay, zo lang is deze versie ook weer niet, maar ik heb ook geen zin om zes uur opnieuw te spelen voor die laatste tien minuten...

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Ash Ketchum wrote:
Mon Aug 24, 2020 16:02
Gelukkig heb ik nog nooit een game zo vroeg gespeeld dat de patch voor een game-brekende bug er nog niet was ^^
Image

Is het me toch nog gelukt met de Switch port van de feature phone remake van Glory of Herakles 3. En ook maar net. Woensdagavond kwam het spel uit, ik kwam gisteravond bij het punt waar het spel vastloopt en toen las ik op de G-Mode twitter dat ze zaterdag al erover postte en dat ze aan een patch aan het werken waren: die kwam vanmorgen uit. Hierna was het spel snel uitgespeeld, want na het punt waar het vastliep moest ik alleen nog naar de laatste kerker/eindbaas. Anyway, het verhaal van dit spel is inderdaad erg leuk! Sommige tropes zijn nu misschien wel erg bekend, maar dat zal vast minder zijn geweest toen dit spel op de Super Famicom uitkwam. Sommige stukken zoals dat constant van hoge plekken afspringen om te laten zien dat je onsterfelijk bent zijn nu nog steeds bizar ^_~ Het verhaal begint met een man die geen zich niets meer kan herinneren, maar wel om een of andere reden onsterfelijk is geworden. De aarde wordt overspoeld door monsters, en waarschijnlijk heeft dat ook te maken met de 'aandoening' van de hoofdrolspeler, dus die gaat op reis en vind meer mensen die net als hij onsterfelijk zijn, zich niets meer herinneren over wie ze zijn en ook dezelfde droom steeds zien. De subtitel "Het zwijgen van de goden" slaat op het feit dat iedereen verbaasd is dat de goden van Olympus niets doen aan de vreemde staat van de wereld en de helden gaan op zoek om erachter te komen wat er aan de hand is. Het verhaal is leuk gedaan, veel events die aan het einde van het spel een hele andere betekenis krijgen als je doorkrijgt wat er echt aan de hand is.

Deze remake voor mobiele telefoons maakt het spel een stuk aantrekkelijker, maar vooral makkelijker (makkelijker levelen, sterk versimpelde maps): de originele SFC game schijnt eigenlijk vooral als verhaal memorabel te zijn, terwijl het als game echt een stuk minder indrukwekkend is, dus deze makkelijkere versie is beter als je gewoon het verhaal wil volgen. Volgens mij moest ik alleen bij de eindbaas een beetje opletten met buffs/healen en zo (sowieso vooral het eerst dat er party-leden 'bewusteloos' werden tijdens een gevecht in het hele spel). Grappig is ook dat je aan het begin een setje kleding van een vrouw in handen krijgt: vroeg in het verhaal moet je je een paar keer verkleden als vrouw, maar je kan sowieso het hele spel uitspelen verkleed als een vrouw (wat ik ook heb gedaan).

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Jack Orlando (Director's Cut): een oude point 'n' click adventure, volgens mij heb ik deze game destijds nog van een oude klasgenoot geleend toen ik net op de middelbare school zat (gewoon op CD natuurlijk), maar nooit echt uitgespeeld en ik had deze Director's Cut al een tijdje op GOG. Ik vind dit soort 2D geanimeerde adventures nog steeds echt prachtig, en Jack Orlando heeft ook best gave muziektracks, maar als game is het best meh. Je speelt een detective net na de drooglegging, die wakker wordt naast het lijk van een majoor. Je krijgt 48 uur om je onschuld te bewijzen, maar je bent 80% van de tijd bezig om stomme puzzels op te lossen, zoals je buurvrouw een lepel brengen. Het verhaal zelf zou ook belachelijk kort en saai zonder die vul-puzzels, dus als game is het niet echt bijzonder. Soms ziet de art er ook best goed uit (vooral de achtergronden), maar de personages zelf zijn weer minder en de tekst/de stemmen zijn ook nou niet van het kaliber LucasArts.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Ik ben nog bezig met Tales of Vesperia, maar tussendoor nog een andere backlog game gespeeld die niet al te lang was: Disaster Report 4 Plus - Summer Memories - for Nintendo Switch heeft natuurlijk een lang verhaal achter zich. Oorspronkelijk zou het in maart 2011 op de PS3 uitkomen, vlak daarvoor werd de release uitgesteld en meteen na de originele releasedatum gebeurde de ramp in Fukushima. Een paar dagen later werd aangekondigd dat Irem ging stoppen met de ontwikkeling van de game (en sowieso hebben ze sindsdien niet echt meer aan gewone games gewerkt) omdat het qua timing gewoon echt niet kon na Fukushima. Een paar later ging de Disaster Report serie naar een bedrijf van oud-Irem-medewerkers en uiteindelijk kwam Disaster Report 4 Plus op de PS4 uit (gebaseerd op wat ze oorspronkelijk hadden gepland voor de PS3 versie, vandaar de "Plus" aanduiding). De Switch versie kwam een krap jaartje daarna uit, de Engelstalige versies eerder dit jaar. De Switch versie loopt trouwens behoorlijk bagger.

Het verhaal achter deze game is eigenlijk misschien wel interessanter dan de game zelf. Hoewel je het wel herkent als Disaster Report, ligt de focus dit keer niet eens zoveel op het overleven in een stad na een grote natuurramp (wederom een aardbeving). Qua gameplay is DR4+ een gestripte versie van de voorgaande delen. Er is wel een hp-meter, maar er zijn bijna geen momenten waarop je in gevaar bent of schade oploopt, op de instant-death momenten na zoals gebouwen of bruggen die instorten (set pieces). In eerdere games moest je letten op je honger/kou/warmte/over glas lopen en zo, anders nam je HP meter af. Bij DR4+ krijg je wel 'waarschuwingen' dat je moet eten/drinken/naar de wc moet, maar het heeft verder geen invloed op je HP, je kan de hele game uitspelen zonder ooit iets te eten want honger of een volle blaas hebben heeft geen negatieve consequenties voor het spel. Ik ben vooral bekend met Disaster Report 3 (PSP), maar daar waren de segmenten waarbij je tussen gebieden moest reizen ook enigszins interessant als game: kleine puzzels oplossen om de weg vrij te krijgen of je weg te vinden in een gebouw dat op instorten staat, goed op je stamina/stressmeters letten en zo. In DR4+ ben je eigenlijk nooit echt in gevaar en hoef je eigenlijk maar zelden meer te doen dan met mensen te praten in de juiste volgorde en dan weer door naar het volgende gebied. De focus ligt op het vertellen van de verhalen van al die mensen die proberen te overleven na de aardbeving.

Wat DR4+ helaas ook niet echt goed weet te doen. De Irem games waren altijd een beetje prettig gestoord, ondanks het serieuze onderwerp van natuurrampen, en hoewel je dat gekke nog steeds hebt (veel kleding en rare antwoorden die je kan geven tijdens conversaties), zijn veel van de episodes die je tegenkomt gewoon... te zwaar/depressief. Sommige segmenten hebben goeie ideetjes, zoals dat verhaal over twee buurten die elkaar wantrouwen en er geruchten gaan over brandstichting, of over een of andere louche sekte die mensen probeert in te lijven nu ze zo kwetsbaar zijn, maar in zoveel van deze episodes worden de goede mensen nooit beloond of ondergaan ze juist vreselijke dingen, en gaan de 'slechten' vrijuit. Realistisch misschien, maar dit is een game, en Disaster Report had ook wel iets 'sprookjes'-achtig in de zin dat de goeden juist beloond werden in zulke tijden. DR4+ daarentegen probeert je juist heel veel losse verhaaltjes te vertellen met een enorm slechte nasmaak, maar het voelt ook nooit alsof er goed naar die nare eindes wordt toegewerkt. Dan hadden ze misschien nog beter wat beter op één van deze verhalen kunnen richten en dat beter uit kunnen werken, in plaats van heel veel kortere verhaaltjes die allemaal niet echt lekker overkomen.

Het epiloog was wel fijn, omdat je tenminste ook een beetje ziet hoe het bij sommige mensen uiteindelijk wel goed is afgelopen, een half jaar na de gebeurtenissen in de game. Leuk ook dat de hoofdpersonages uit de eerdere Disaster Reports ook hier en daar verschenen, zoals Saki uit DR3 die nu samen met de straatartiest van DR4+ optrad en Kimi no Tonari de zong (de themesong van Disaster Report 3 is zooo goed...). Ik was trouwens vergeten dat Higa ook in DR3 en alle voorgaande DRs zat... waarom gaven ze haar deze rol in deze game???

Zou er trouwens iemand interesse hebben in het weer tot leven brengen van Steambot Chronicles 2...

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

(Ohoh, ik heb weer een tijdje geen Tales of Vesperia aangeraakt...)

Ben begonnen met Root Film, de tweede game in de Kadokawa Mystery serie. Het eerste deel, Root Letter, had ik destijds op de release voor de volle prijs gekocht, maar die zakte bizar snel in waarde in Japan en hoewel Root Film er ook wel interessant uit zag toen hij deze zomer werd uitgebracht, heb ik dit keer dus gewacht tot-ie werd afgeprijsd ^_^' Het idee achter deze serie was oorspronkelijk dat het a) het af zou spelen in de Shimane prefectuur en dat het b) een Star System zou gebruiken zoals in Tezuka manga, met "acteurs" die in elk spel een andere rol zouden spelen, maar ik weet eigenlijk niet of dat nog het plan is, want ik heb er in elk geval nog niets van gemerkt na het afronden van het eerste hoofdstuk. Dit keer speel je een jonge regisseur (die net als de hoofdrolspeler in Root Letter de bijnaam Max heeft) die een detective drama voor Shimane TV gaat filmen. Tot nu toe is alles gewoon beter gestroomlijnd dan Root Letter, en het helpt ook erg dat Max een assistente heeft waarmee hij de hele tijd kletst, omdat Root Letter wel vaak erg eenzaam aanvoelde. Ben in elk geval benieuwd naar de rest!

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Root Film uitgespeeld. Met een andere artstyle, een andere regisseur/schrijver (Hifumi Kono, o.a. van enkele Clock Towers) en het loslaten van het Star System concept dat vaste "acteurs" verschillende rollen in de Root serie zouden spelen, heeft Root Film eigenlijk zeer weinig te maken met voorganger Root Letter, maar dat is misschien ook wel de beste keuze geweest, want Root Film is uiteindelijk een leuke detective adventure geworden! Achteraf durf ik wel te zeggen dat als ik Root Film tijdens de release voor de volle prijs had gekocht, ik echt geen spijt had gehad. Ditmaal volgen we Rintaro "Max" Yagumo, een jonge regisseur die z'n eigen filmbedrijfje runt. Met een grote prijs op zak wordt hij gezien als een opkomend talent, en dat is de reden dat een producer van Shimane TV hem op een project zet voor een detectivedrama in Shimane. 10 jaar geleden was er al een dergelijk project in gang gezet, maar om een of andere reden werd het stop gezet, en stond het sindsdien op pending. Niemand bij Shimane TV lijkt echt precies te weten waarom het project stop is gezet, en Yagumo krijgt enorme interesse in het oude project, maar moet intussen ook voorbereidingen treffen voor z'n eigen detectivedrama, en reist daarom met z'n team rond in Shimane op zoek naar goeie plekjes en voor ideetjes voor het verhaal. Maar telkens raken ze op locatie weer zelf betrokken bij raadselachtige moordzaken... Intussen volgen we ook de avonturen van Riho, een jonge actrice die ook door Shimane reist en die ook de neiging heeft om over moorden te struikelen...

Image

Geen vage mysteries meer zoals "bewijzen" wie vijftien jaar geleden bijnamen als "Bitch" of "Brilsmurf" hadden zoals bij Root Letter, maar dit keer dus 'gewone' moorden: elk hoofdstuk komen onze helden weer verstrikt in een nieuwe zaak, maar leren ze ook steeds meer over waarom het project 10 geleden was stopgezet. De opzet die we ook wel kennen van dingen als Ace Attorney natuurlijk. Als detective-adventure is Root Film weliswaar wel heel erg eenvoudig (en misschien net te kort) en is het bijna onmogelijk om fouten te maken tijdens de confrontatie scenes, maar de verhalen en de personages zijn erg leuk (sowieso scheelt het al dat in Root Film er gewoon een leukere vaste cast is met veel geklets en gekibbel). De detective plots maken leuk gebruik van specifieke Shimane locaties of lokale ceremonieën, maar ook van het thema 'film' en tropes uit Japanse detective TV series (de klif!). Op de valreep nog een van de leukere games die ik dit jaar heb gespeeld.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Ik verwacht eigenlijk niet meer dat ik nog een game uitspeel dit jaar, dus eventjes een terugblik op de games die op enige wijze zijn blijven hangen:

Gothic Murder: Korte en zeer eenvoudige detective adventure, maar de historische setting is leuk, en er zitten wat verdraaid goede muziektracks in!

2064: Read Only Memories: Leuke cyberpunk (nee, niet die Cyberpunk) adventure geïnspireerd door Kojima's Snatcher/Policenauts. Ik vond het laatste segment niets aan, maar het verhaal is interessant, leuke diverse personages en puike art.

Tangle Tower: Grappige adventure met een tekenfilmachtig uiterlijk die doet denken aan The Curse of Monkey Island. Het systeem waarbij je zelf antwoorden moeten maken door het combineren van sleutelwoorden is slim bedacht om te checken of de speler het wel echt snapt.

AI The Somnium Files: De droom-segmenten zijn eigenlijk niet zo leuk, en de toon van de game kan soms veel te hard omslaan, maar het maakt leuk gebruik van de flowchart om een interessant mysterie te brengen.

Rinji Shuden: Oorspronkelijk gemaakt voor feature phones, dus niet echt een groot spel, maar dat maakt deze game eigenlijk des te indrukwekkender, want het is gewoon een goed uitgewerkte horror novel.

Paradise Killer: Oh, ik had je ook wel nog leuker willen vinden, maar hoewel de nadruk op verkenning me niet helemaal ligt, kan ik niet wachten tot meer ontwikkelaars verder op deze template gaan bouwen en nieuwe detective games gaan bedenken! (Laat iemand dit idee combineren met het compactere van Return of the Obra Dinn!)

Glory of Herakles III: Een RPG die je voornamelijk speelt voor het verhaal, maar die was dan ook erg leuk, en Griekse mythologie is iets wat me altijd boeit! Wil trouwens Immortals ook nog eens proberen, maar ik wacht wel tot-ie heel goedkoop is (want tjah, Ubisoft).

Disaster Report 4 Plus: Okay, dit was misschien meer in de negatieve zin, want hoewel er hier en daar wel interessant ideetjes waren, wijkt deze game wel erg af van de sfeer en speelwijzes van de voorgaande games dat het uiteindelijk gewoon niet lekker valt.

Captain Tsubasa: Rise of New Champions: Eigenlijk een stuk leuker dan zou mogen. Het is weliswaar na een tijdje wel eentonig qua gameplay, maar het is eigenlijk precies hoe die oude Famicom games van Tsubasa ook waren: een beetje vreemd, maar wel lekker.

Root Film: Misschien nog wel de leukste game die ik dit jaar heb gespeeld bekeken in z'n geheel. Weliswaar vrij eenvoudig en compact, maar aan de andere kant brengt het een interessant verhaal dat goed gebruik maakt van de toeristische invalshoek en het detective/film thema met een hoop leuke personages

Tamara
Posts: 925
Joined: Tue Aug 17, 2010 19:37
Location: Achterhoek

Re: Games!

Post by Tamara »

Misschien dat ik erin slaag Operation Babel: New Tokyo Legacy uit te spelen. Ik ben nu op het punt dat de handig genummerde groep vijanden dood is (dagdag, Seven Hands!) en de potentiële eindbaas zijn gezicht al meerdere malen heeft laten zien.

Operation Babel is een dungeon crawler in de stijl van Wizardry maar met als setting een semi-digitaal Tokio. Het zit namelijk zo: in deze alternatieve geschiedenis is Tokio aan het einde van WO2 met de grond gelijk gemaakt met een atoombom. Gelukkig was er een briljante wetenschapper die de hele stad wist te recreëren met de pas ontdekte code-technologie waarmee de bouwstenen van de wereld werden ontrafeld als strengen code. En nu, in de nabije alternatieve toekomst, nemen tieners die deze codes van de programmeertaal des levens kunnen manipuleren het op tegen het kwaad. Dat kwaad is op dit moment een foetus die boven Tokio hangt en de planeet van binnenuit wil verorberen.

Duidelijk geen game die je voor het verhaal speelt. Ik vind het gewoon prettig om kerkers stap voor stap in kaart te brengen.

User avatar
Ash Ketchum
Posts: 1440
Joined: Tue Aug 23, 2005 20:25

Re: Games!

Post by Ash Ketchum »

Dungeon crawlers en random dungeons zijn toch van die elementen in RPGs die mij qua idee al helemaal niet liggen en dus toch al vermijd als ik hoor dat het zo'n soort game is. Zal wel hetzelfde zijn als met Monster Hunter neem ik aan, dat mensen echt lekker diep erin kunnen duiken en echt de mechanics kunnen uitpluizen, maar wat dat betreft ben ik gewoon een luie casual ^_~'

Ik kijk trouwens uit naar de Umineko no Naku Koro ni - Saku collectie die eind januari uitkomt! Alle Umineko's in één pakket, komt ik eindelijk te weten waarom er zoveel mensen in het wereldje van Japanse detectives rollen via die game! Ik verwacht echter niet dat ik alles in 2021 uit kan spelen =_=

Post Reply