Project Hacker: Kakusei is een DS game ontwikkeld door Red Entertainment (Sakura Wars) en Creatures (Pokemon) en uitgebracht door Nintendo. Het is nooit buiten Japan uitgebracht, maar heeft wel een Spirit in Smash Bros Ultimate, dus wellicht dat iemand hoofdrolspeler Satoru daarvan kent. Satoru en jeugdvriendin Rina raken op een dag betrokken bij een gevaarlijk zaakje, maar dankzij Satoru's hack skills weten ze uit de problemen te komen en worden de twee gerecruteerd door G.I.S. een speciale anti-cybercrime unit. Satoru, Rina en hun collega's bij G.I.S. onderzoeken in elk van de vier episodes in deze game een andere zaak die met cybercrime te maken heeft en daarbij worden de hack skills van Satoru en de speler op de proef gesteld.
Deels dan! Project Hacker is een Japanse adventure game zoals we allemaal wel kennen waarbij je diverse locaties bezoekt, met mensen praat en story flags activeert, maar je moet in het spel natuurlijk ook "hacken". Wat houdt hacken in in dit spel? Nou, het saaie "hacken" in dit spel wordt gedaan door minigames die gewoon je reflexen testen en waarbij je met de juiste timing op blokjes moet tikken op je touchscreen of zo. Er zijn verschillende soorten van deze minigames, maar het zijn allemaal behendigheidsspelletjes die trouwens soms behoorlijk nauw qua timing zijn. Maar er zijn ook superleuke "hack" segmenten in deze game. Hier moet je namelijk social hacken. Vaak kom je in het verhaal een computer of een of andere deursysteem die je moet weten te ontgrendelen. Dat doe je dan niet door te "minigame hacken", nee, je moet social hacken, dus erachter komen wat het paswoord is. Dus als je in iemands kantoor zit en je wil weten wat het paswoord is, dan kijk je rond. Wat zijn de interesses van deze persoon? Wat heeft-ie geschreven in z'n agenda? Wat betekent dat schilderij of die knuffel? in Project Hacker heb je ook een mini-computer dat zo enorm geavanceerd is dat je er gewoon op kan internetten en mailen! (...zelfs in 2006 kon je dat wel op je telefoon in Japan...). Als je in-game internet opstart, kom je bij een startpagina terecht waar je iets van honderd nep-websites kan bezoeken over allerlei verschillende onderwerpen. Wat erg leuk is, is dat deze websites ook echt aanvoelen als internet EN feature phone websites qua design, maar dan uit 2006, dus je hebt wel vaak 'oh, ja, zo zagen websites er toen vaak uit" Dus je ziet dat de eigenaar van de computer misschien fan is van een of andere (fictieve) anime, dus je zoekt een officiele website van die anime op en zoekt allerlei termen op die als wachtwoorden zouden werken. Dit raden van paswoorden als internet detective is erg leuk, en doet denken aan Flower, Sun and Rain op de PSX/DS (waar je codes moest raden op basis van een reisgids), alleen lang niet zo cryptisch en het werkt hier veel intuïtiever.
Heel veel websites worden niet eens gebruikt in het spel, dus je moet wel echt speuren naar de juiste wachtwoorden en zo en soms zit er ook wel een beetje trial and error in, omdat je dan meerdere woorden vindt die wel kunnen. Maar het lezen van de websites is ook erg leuk, met veel fictieve onderwerpen (bands, bedrijven, fansites) die best leuk uitgewerkt zijn. Het spel ziet er verder ook heel goed uit: er zit vooral veel te veel moeite in de achtergronden die echt heel gedetailleerd zijn (sommige zie je misschien een of twee keer, maar zien er toch fantastisch uit) en character designs die een beetje ouderwets zijn met hun brede schouders. De muziek is een stuk minder memorabel (heel saai zelfs, sommige BGMs zijn iets van 10 seconden lang en loopen dan...), maar over het algemeen was Project Hacker best een leuk spel. Het spel eindigt met een soort van 'en ze hadden hierna nog meer avonturen', maar die zijn er helaas nooit gekomen en op die Spirit in Smash Bros Ultimate na dan, is het ook wel een vergeten IP van Nintendo.
