Mangaheuvel

HXH 14 verder gelezen en ik moet toegeven dat ik Biscuit eigenlijk helemaal vergeten was als personage Leuk, het RPG-gehalte van dit deel...

Ook HXH 15 is weer fun - ook al is het een overgangsvolume. Veel trainen, snel hunter worden en dan eindelijk voor echt GI beginnen spelen!

In HXH 16 sluiten onze vrienden allianties om toch een kans te maken het spel te beëindigen en in HXH 17 spelen ze een aangenam balspel... Volgend volume het einde van GI!

En met HXH 18 sluiten we het Greed Island tijdperk af. Wat een eikel toch die Jin, de voorwaarde waarom hij zich (niet) aan Gon laat zien...

HXH blijft toch wel een enorme hoogvlieger in het actie/avontuur genre. Op dergelijk niveau wacht ik vooralsnog op bij One Piece, uit hetzelfde 'tijdperk' met dezelfde 'faam'.

In HXH 19 barst de strijd tegen de Kimera Ants los en dat die beesten zich zo vrijelijk hebben kunnen ontwikkelen is dus weer de fout van de groen, he! Man man man, wat een miserie dat die veroorzaken in de wereld!

zo, jij bent ook ff HxH aan het inhalen of niet:P?

Nope, gewoon eens aan het herlezen (ook al meer dan 10 jaar geleden dat ik ze gelezen heb uiteindelijk) Ik denk dat ik tot 25 of zo gelezen heb, en nadien wat afgehaakt omdat het te lang duurde maar nu kan ik in één ruk door

HXH 20 is echt wel een minder volume, eerst maken ze je warm voor de Ants en dan weer trainen met softies

HXH 21 laat de vlam in Kirua weer opflakkeren... en ok Gon lijkt wat opgepet te worden. Het olijke duo wordt alvast meegenomen om de pasgeboren Koning effetjes aan te pakken!

Oh, is Killua Kirua in de Franse versie? en Leorio is Léolio.. haha dat is altijd zo pijnlijk, het transcriberen van namen blijkt dan later niet overeen te stemmen met de officiële schrijfwijze. als je dan fan bent van een serie heeft alle merchandise verkeerde namen.
Ach het zijn toch geen bestaande namen, dus het maakt niet veel uit.

Je bent goed bezig, he, Koen?
Ik heb eergisteren de helft van mijn Bleach collectie herlezen, maar daar schrijf ik niet per album besprekingen van.

En HxH is blijkbaar van dezelfde mangaka als Yuyu Hakusho! *kuchikbenzomeekuch* Dat plaatst het wel weer een paar plaatsen hoger op mijn lijst van te lezen series. Alhoewel ik nog steeds hoop op een Nl versie.

Ik heb eergisteren de helft van mijn Bleach collectie herlezen, maar daar schrijf ik niet per album besprekingen van.

Als ik van jou was, dan zou ik het om de 5 volumes doen. Want anders kun je niet veel posten, denk ik. Vooral bij de latere delen.

^ Ik ben helemaal niet van plan om te posten. Ik herlees ze gewoon voor de lol. Ik denk trouwens dat ik de meeste delen al kort in Oververs besproken heb.

YYH ga ik ooit nog wel eens besprekingen van schrijven, dat heb ik nog nooit gedaan en er valt meer over te zeggen.

ik schrijf hier eigenlijk gewoon iets om te weten bij welk volume ik was als ik ze eens wat langer laat liggen

YYH wil ik ook eens herlezen maar die is niet zo goed als HXH én het eerste volume heeft verschrikkelijk lettertype herinner ik me en dat bemoeilijkte het lezen...

Pietel, de Fransen zijn altijd zo snel met releasen dat de officiële namen nog niet gekend zijn he, ik noem dat een voordeel

Koen wrote:Nope, gewoon eens aan het herlezen (ook al meer dan 10 jaar geleden dat ik ze gelezen heb uiteindelijk) Ik denk dat ik tot 25 of zo gelezen heb, en nadien wat afgehaakt omdat het te lang duurde maar nu kan ik in één ruk door

Ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje. Ik moet nog altijd volume 26 en 27 lezen, maar ik wacht omdat daarna weer de grote leegte volgt.

pietel wrote:Oh, is Killua Kirua in de Franse versie? en Leorio is Léolio.. haha dat is altijd zo pijnlijk, het transcriberen van namen blijkt dan later niet overeen te stemmen met de officiële schrijfwijze. als je dan fan bent van een serie heeft alle merchandise verkeerde namen.
Ach het zijn toch geen bestaande namen, dus het maakt niet veel uit.

Kirua en Léolio, dat valt nog mee. Pipo en Sandy (One Piece), da's al een brug verder, als is Pipo eigenlijk wel goed gevonden

HXH 22 - de vaart is er toch wat uit in deze arc... Togashi heeft zijn universum zo gestoffeerd dat hij verschillende paden niet onbewandeld kan laten en dat heeft ook nadelen, namelijk dat de hoofdverhaallijn wat te lang op zich laat wachten... Het halve volume over de Brigade die wat klein grut uit de weg ruimte in hun thuisland boeit niet wetende dat het groot grut door iemand anders zal moeten worden omgelegd. Ook nadien blijft het pionnen plaatsen zonder belangrijke stukken ook maar iets te bewegen... Ook dat zal wel een reden zijn waarom ik de reeks wat heb laten liggen. Uiteraard kan ik nu nog voort lezen tot het weer interessanter wordt