Mangaheuvel

Nog een ter ziele gegane reeks die een anderstalig vervolg nodig heeft.

Psyren 4
Meer training. Jeej? Ik hoop dat er nog iets anders in het verhaal komt dan training / missie / training / missie.

Ooh, ons homootje is nog interessanter dan ik dacht. Al vrees ik dat hij zijn liefdesdromen wel kan opbergen.

Meer irritante personages, meer infodump, meer training... Gelukkig krijgen in het laatste deel van het volume nog een paar interessante onthullingen, want het begon echt saai te worden. Volgend album iets meer tempo, graag.

Psyren 5
En dan gebeurt het opeens allemaal tegelijk. Nieuwe onthullingen, nieuwe tegenstanders, nieuwe technieken, ...

Het is een stuk interessanter zo, maar die vijf 'kapiteins' met hun ondergeschikten doen mij wel erg aan Bleach denken. Zelfs hun uiterlijk lijkt erop...

Psyren 6
Whoa, nu gaat het opeens snel.

Ik geloof dat het verhaal nu pas goed begint te worden.


Psyren 7
De stijl van het verhaal is wel veranderd, zeg. Het is nu geen mysterie meer, maar een vechtshonen.

En ooh, verrassing! Wat leuk. Dat zag ik niet aankomen.

Vol. 8
Meer infodump. Maar wel de interessante soort deze keer. Het mysterie van Psyren is nu dus opgelost.

Vol. 9
En het mysterie van Nemesis Q ook. Dat was niet wat ik verwacht had (toch zeker niet in het begin).

Vol. 10
Vrij traag album. Een groot deel is gewoon het afwerken van een arc, en voorbereiden op de volgende.

Vol. 11
Hier gaat het opeens weer erg snel. Veel gevechten, veel onthullingen... Veel nieuwe personages ook. Het is merkwaardig wat een voorliefde de mangaka schijnt te hebben voor irritante jerks.

Vol. 12
Dit volume is behoorlijk intens. En het had twee plotwendingen die ik niet zag aankomen.

Het doet mij een beetje aan Bloody Monday denken... behalve dat bij Bloody Monday de hele reeks zo is.


Vol. 13
Hm, vreemd. Ik dacht dat de rest van het verhaal zich in onze wereld zou afspelen, maar nu keren ze toch nog eens terug.

... En het is weer anders. Dit is best verwarrend aan het worden.

Vol. 14
Vechten.. meer tegenstanders.. vechten.. meer bondgenoten.. vechten.. nieuwe krachten... Het lijkt wel een finale van Bleach.

O kijk, onze 'hoofdpersonages' die al sinds volume 10 vermist zijn laten zich ook nog eens zien. Ik dacht dat de schrijver ze vergeten was.


Vol. 15
Dit voelt heel erg als de finale, maar dat kan niet kloppen...

Het voelt ook nog steeds heel erg als Bleach.

Vol. 16
Mja, want het einde van de mensheid was nog niet dramatisch genoeg. Nu moet ook de planeet zelf eraan geloven.

Hier is hij dan, de tweede finale. Niet slecht... maar het laatste hoofdstuk had wat mij betreft een paar dingen mogen weglaten. Nu is het net iets te perfect.


Conclusie: een vrij standaard shonen met een goed verhaal, maar middelmatig uitgewerkte personages. Dat is wat ik na het eerste volume ook al dacht, dus mijn mening is niet veel veranderd.