Will manga still exist ten years from now?
A publishing recession with no end in sight... combined with new technology and media that is changing everything. In Japan, manga artists find themselves constantly in debt even working hard week after week. What does this spell for the manga industry in the long run?
For the sake of the future of manga, Sato Shuho decided to ask himself this very question.
"Manga Poverty" is a frightening word. Manga artists work hard during their first week of a new serialization, but no matter how hard they work, they may get their manga canceled halfway through, leaving them with a mountain of debt. This is what causes many manga artists to fade into the shadows,
regardless of their talent. Follow as Sato Shuho stands up to the corrupt system of the Japanese manga industry, and find out where his struggle leads him. Anyone interested in manga or publishing must read this book!
Helaas geen tablet om het op te lezen en te kopen.
en ik vind het niet echt bemoedigend dat iemand die schrijft over hoe moeilijk mangaka het hebben door de illegale digitalisering van hun werk geld vraagt voor zijn digitaal werk..
Saki wrote:en ik vind het niet echt bemoedigend dat iemand die schrijft over hoe moeilijk mangaka het hebben door de illegale digitalisering van hun werk geld vraagt voor zijn digitaal werk..
Ik blijf herhalen; ge gaat de nuances nooit snappen als ge het niet leest.
Dit gaat niet over een kruistocht tegen digitalisering; allesbehalve.
Barba, Saki zegt net dat hij het niet kàn lezen omdat hij geen tablet heeft.
Rare keuze trouwens, een boek over armoede schrijven en het dan aanbieden in een format dat alleen mensen met dure gadgets kunnen lezen. Of zijn er ook andere manieren?
Het lijkt me niet over armoede an sich te gaan, maar over de huidige Japanse stripindustrie die (beginnende) mangaka zich in schulden laat werken om gepubliceerd te geraken. Vervolgens kunnen ze hen lange uren laten kloppen voor weinig geld; het ouwe verhaal van 'bonded labour' in een ander jasje.
'[...] I would never disrespect an egg. It gave up on being a chicken to be our breakfast.'
"Wicked Things" - John Allison
Bart wrote:Het lijkt me niet over armoede an sich te gaan, maar over de huidige Japanse stripindustrie die (beginnende) mangaka zich in schulden laat werken om gepubliceerd te geraken. Vervolgens kunnen ze hen lange uren laten kloppen voor weinig geld; het ouwe verhaal van 'bonded labour' in een ander jasje.
Voila...
En NeeNee, als je het niet kunt lezen snap ik niet waarom je hier iets inhoudelijks probeert te zeggen.
Soit, ik heb hier de PDF liggen. Wie geen tablet of kindle heeft maar wel interesse stuurt me maar een berichtje.
Bart wrote:Het lijkt me niet over armoede an sich te gaan, maar over de huidige Japanse stripindustrie die (beginnende) mangaka zich in schulden laat werken om gepubliceerd te geraken. Vervolgens kunnen ze hen lange uren laten kloppen voor weinig geld; het ouwe verhaal van 'bonded labour' in een ander jasje.
Voila...
En NeeNee, als je het niet kunt lezen snap ik niet waarom je hier iets inhoudelijks probeert te zeggen.
Wanneer heb ik ooit geprobeerd om iets inhoudelijks te zeggen??
Sorry hoor, maar ik vind dat je hier onnodig grof bent. Is het echt zo onredelijk om aan te nemen dat een boek genaamd "Manga Poverty" over armoede gaat? Want als dat niet het geval is, dan is het echt wel een ontzettend misleidende titel.
In ieder geval staat er in de openingspost wel een korte samenvatting van die inhoud te lezen.
Overigens, i.v.m. die eerdere opmerking: ik vermoed dat het goedkoper is voor uitgevers (of zelfpublicerende auteurs*) om digitale werken uit te brengen dan gedrukte.
* 't Is al eeuwenlang** een van m'n favoriete stokpaardjes, maar ik vind het populaire model waar de auteur de rechten op haar/zijn werkt verkoopt en geen eigenaar is van haar/zijn eigen creaties een verschrikking. Ik ben eerder voorstander van een eerlijker 'huurmodel'.
** Ik overdrijf lichtjes wat betreft de duur: zo stokoud ben ik nu ook weer niet.
'[...] I would never disrespect an egg. It gave up on being a chicken to be our breakfast.'
"Wicked Things" - John Allison
Ik heb het gekocht en heb al flarden gelezen maar zou er mij eens echt aan moeten zetten. Nadeel: ik vind Engels een echte kuttaal om te lezen lol. Nadeel 2: Ben net in boek 5 van ASOIAF begonnen
Bart wrote:Het lijkt me niet over armoede an sich te gaan, maar over de huidige Japanse stripindustrie die (beginnende) mangaka zich in schulden laat werken om gepubliceerd te geraken. Vervolgens kunnen ze hen lange uren laten kloppen voor weinig geld; het ouwe verhaal van 'bonded labour' in een ander jasje.
Voila...
En NeeNee, als je het niet kunt lezen snap ik niet waarom je hier iets inhoudelijks probeert te zeggen.
Wanneer heb ik ooit geprobeerd om iets inhoudelijks te zeggen??
Sorry hoor, maar ik vind dat je hier onnodig grof bent. Is het echt zo onredelijk om aan te nemen dat een boek genaamd "Manga Poverty" over armoede gaat? Want als dat niet het geval is, dan is het echt wel een ontzettend misleidende titel.
En NeeNee, als je het niet kunt lezen snap ik niet waarom je hier iets inhoudelijks probeert te zeggen.
Wanneer heb ik ooit geprobeerd om iets inhoudelijks te zeggen??
Sorry hoor, maar ik vind dat je hier onnodig grof bent. Is het echt zo onredelijk om aan te nemen dat een boek genaamd "Manga Poverty" over armoede gaat? Want als dat niet het geval is, dan is het echt wel een ontzettend misleidende titel.
Niemand heeft het tegen jou.
-_-
Tuurlijk niet. Je had het tegen die andere NeeNee...
Tja, begrijpend lezen is dus blijkbaar niet voor iedereen weggelegd; niet alles is een persoonlijke aanval.
Maar dat zal wel weer als grof bestempeld worden.
Ik wou gewoon wat reclame maken over een interessant stuk, (vertaald door een vriend van mij) geschreven door iemand die jarenlang geworsteld heeft met uitgeverijen om te krijgen waar hij recht op heeft (intellectueel eigendom is in het algemeen iets wat absurd miniem gerespecteerd wordt). Ik ken er genoeg die ongeinformeerde dingen zeggen zoals "Och, die mangaka verdienen toch miljoenen.", (en Sato had dan ook een echte hit in Japan met Say hello to Black Jack) dus leek het mij ergens wel een eye-opener.
Ik dacht dat dat de meeste mensen hier wel kon smaken... Een illusie armer, dus.