Discussie nr. 43: Manga covers

[kolemijn]

Een cover kan beschouwd worden als het gezicht van een manga en kan dus een belangrijke rol spelen in hoe een manga zich profileert en eventueel zelfs verkoopt.
Ik ben eens benieuwd om te zien wat jullie goede/slechte managacovers vinden, wat vinden jullie noodzakelijk om te kunnen spreken over een goede mangacover? Mag er afgeweken worden van de originele Japanse covers, of is dat 'not done'? Wat is de invloed van een cover bij je aankopen? Verder mag je het nog hebben over alles wat je kan bedenken in verband met covers waar ik momenteel niet kan opkomen.
Veel discussieplezier allen

[Weertangel]

Een intersant onderwerp moet ik zeggen, maar wat iemand vindt van een cover(en het nut ervan) is wel HEEL erg verschillend per persoon, dus je zult zelden een rechte lijn erover kunnen trekken.

Wat mijn persoonlijke favorieten zijn qua covers, ik heb geen idee.
Ik vindt sommige covers wel leuk omdat ze soms laten zien welk personage er in het volume het meeste aan bod komt, zodat je een beetje weet wat je kunt verwachten, maar voor de rest geniet ik gewoon van het artwork

Als je echter comic covers toevoegt , dan moet ik zeggen dat ik degene van Witchblade en The darkness mijn absolute favorieten zijn, die zijn zo veelzijdig en verschillend(soms speciale covers voor comiccons)dat het altijd heerlijk is om door de gallery sectie achterin elk verzamelalbum te bladeren

Als ik op zoek ben naar nieuwe series kijk wel altijd naar de covers eerst(je hebt weinig keus eh ) maar ik ben slim genoeg om toch verder dan dat te kijken.

[NeeNee]

De basisregel lijkt mij duidelijk: een goede cover moet de aandacht trekken, zodat mensen je boek opmerken in de winkel.

Hoe je dat doet, is natuurlijk iets moeilijker. Als je geweldig kunt tekenen, heb je al een voordeel: dat zet je er gewoon een hele mooie tekening op. Zoniet moet je een andere manier vinden om jezelf te onderscheiden, zoals felle kleuren, of net heel weinig kleur (een zwart-wit cover met slechts enkele opvallende kleurtoetsen kan heel erg in het oog springen). Of een opvallende pose. Een cool-uitziende machine. Een vreselijk monster. Blote madamm-- okee, dat is nogal doelgroep-gericht.

Want met het doelpubliek/genre moet je natuurlijk ook nog rekening houden. Dromerige pastelkleurtjes gebruik je voor een romantische slice-of-life en niet voor een horrormanga. Opvallende vechtposes voor shonen, bloed of ernstige gezichten voor 18+ seinen. In zekere zin is de cover misschien nog wel belangrijker dan de titel om ervoor te zorgen dat je boek bij de goede mensen terechtkomt, aangezien dat het eerste is wat ze zullen zien. Behoorlijk cruciaal dus.

[barbapapa]

Zolang het maar een goeie representatie is waar de mangaka voor staat.
Zelf dit vind ik een vrij geniale cover: http://www.comicbookbin.com/artman2/upl ... nter23.jpg
Luie Togashi, dat is ook een deel van hem.

[Weertangel]

Barbapapa, ik kan je link niet bekijken, krijg een "Entry Forbidden" boodschap

[NeeNee]

^ En een 404 Not Found error er bovenop.

Hij is echt wel lui.

[barbapapa]

[Brook500]

Ik sluit mij bij de mening van Neenee aan. Een cover met opvallend (veel) kleurverschil is wel één van de beste argumenten om een manga te kopen. De meeste mensen vallen er toch normaal gezien op. Zie maar hoe goed Fairy Tail scoort in Frankrijk. Die reeks is één van de beste voorbeelden van dat genre.

[Marv]

Want met het doelpubliek/genre moet je natuurlijk ook nog rekening houden. Dromerige pastelkleurtjes gebruik je voor een romantische slice-of-life en niet voor een horrormanga. Opvallende vechtposes voor shonen, bloed of ernstige gezichten voor 18+ seinen. In zekere zin is de cover misschien nog wel belangrijker dan de titel om ervoor te zorgen dat je boek bij de goede mensen terechtkomt, aangezien dat het eerste is wat ze zullen zien. Behoorlijk cruciaal dus.

Zo is het wel heel makkelijk om een 13-in-een-dozijn cover te tekenen vind ik net. Als je telkens maar vasthoudt aan wat jij de richtlijnen voor een genrecover noemt, dan ga je toch net nooit meer opvallen. Maar degene die net een bloederige cover tekent voor een horror manga in pastelkleuren ofzo, creëert een onverwachtse tegenstelling en kan net misschien daardoor de aandacht trekken van mensen. Ik zou me als tekenaar nooit houden aan die zogezegde regels van doelpubliek/manga. Een goede tekening is niet altijd een goede cover, zoek wat werkt gewoon.

Mijn favoriete covers zijn altijd naar de strakke kant toe: Bleach, Zetman, Homunculus, Gantz, ... Over het algemeen is het nog altijd de tekenstijl die me het meeste aantrekt of afstoot.

En ik verkies ook altijd de originele cover, snap niet waarom ze ooit de cover zouden moeten vervangen want die gaan nu niet bepaald zo cultuurspecifiek zijn dat het een switch verklaart. En als ze het doen is vaak om een lame reden, zoals Zombie Powder vol 3. De Japanse cover had een hoofdpersonage dat een geweer tegen zijn hoofd zette, in de engelse versie hebben ze dat vervangen door een tekening van een ander hoofdpersonage waardoor de cover thematiek (4 personages op 4 covers) natuurlijk om zeep was.


@ Brook: Die covers van Fairy Tail zijn nochtans vrij lelijk vind ik. Ik denk niet dat mensen zo simplistisch zijn dat ze als kleine kinderen grijpen naar de cover met de opvallendste kleuren.

[Brook500]

@ Brook: Die covers van Fairy Tail zijn nochtans vrij lelijk vind ik. Ik denk niet dat mensen zo simplistisch zijn dat ze als kleine kinderen grijpen naar de cover met de opvallendste kleuren.

Daarom heeft iedereen zowat een eigen mening over opvallende kleuren, niet?

[Marv]

Ja we hebben verschillende meningen erover maar ik trek geen conclusies over de relatie covers-keuzes van mensen. Jij verwart correlatie met causatie ("mensen kopen Fairy Tail door de flashy covers").

[MrXarnus]

Als er felle kleurtjes op de cover verwerkt zijn, heb je mijn aandacht. (ik zal dan ook niet snel naar een donkere cover grijpen.)
Hoe feller het kleur, hoe meer het onder de andere titels er uit springt.
Ook met de met de oude truc van schattige/mooie meisjes op de cover te zetten trek je ook mijn aandacht .
Mijn favoriete covers zijn die met een witte achtergrond en slechts 1 personage erop. Ik vindt dat het er zo stijlvol uitziet.

Wat niet veel met covers te maken heeft is de groote van het boek in kwestie. Hoe kleiner het boek, hoe minder snel ik zal kijken waar het over gaat.

[Brook500]

Ja we hebben verschillende meningen erover maar ik trek geen conclusies over de relatie covers-keuzes van mensen. Jij verwart correlatie met causatie ("mensen kopen Fairy Tail door de flashy covers").

Ik bedoelde daar eigenlijk mee dat de FT-covers één van de redenen is waarom het zo succesvol is. Sorry voor de verwarring.

[Marv]

Ik wou ook niet zeggen dat jij bedoelde dat het de enige reden was hoor. Maar zelfs dan vind ik dat nog een sterke uitspraak die op niets gebaseerd lijkt te zijn.
Nu ja, misschien dat ik de "odd one out" ben maar ik weet van mezelf dat opvallende kleuren geen garantie zijn dat ik de manga in kwestie op pak. Als ik al zie dat het een shoujo is, zal ik het bijna nooit vastpakken.

[Koen]

Ik denk toch dat het belang van een goede cover niet onderschat mag worden. Oké, vroeger zal het nog belangrijker geweest zijn, toen meer mensen bij de mangaboer beslisten wat ze zouden aankopen, terwijl nu lezers meer en meer perfect weten wat ze willen en niet willen door internet en minder impusaankopen lijken te doen. Maar flashy kleurtjes zullen zeker en vast het jonge doelpubliek van Fariy Tail overtuigen dat voor een rek vol manga staat en er eentje mag uitkiezen van oma.

Zelf vind ik een strakke, stilisch, klassieke cover het overtuigendst. Geen druk gedoe liefst. Maar of dat dan bij alle genres zou werken...

En ik vind coverwijzigingen tussen regio's zeker geen taboe. Je kan toch niet willen dat we in het westen al die archilelijke kaders rond shojo covers overnemen? Dat is nu echt iets wat anti-aankoop zou werken bij mij. Ik zie ook niet waarom westerse grafici minder goed zouden zijn dan Japanse. Coverdesign is immers niet louter de mangaka, maar ook het algemene uitzicht van het product. De ruggen van de Franse Nana zijn stukken beter dan de originele.