Mangaheuvel

Mangaka: Arakawa Hiromu
Genre: Shonen
Status: Compleet - 27 delen
Talen: Japans (Square-Enix - origineel), frans (Kurokawa - 27 delen), engels (Viz-media - 26 delen), duits (Panini - 1 deel), italiaans (Panini - 23 delen), Koreaans (Haksan - 27 delen)
Covers (franse)




Het verhaal gaat over Edward en Alphonse Elric. 2 broers die al van jongs af aan zich bezig houden met Alchemy.
Wanneer hun moeder door een ziekte overlijd, willen ze één van de taboe van Alchemy omzeilen: het herrijzen van een mens. En zo proberen ze alsnog de vrolijke moeder die ze kennen toch nog terug te zien.
Maar tijdens hun experiment loopt het fout waardoor Edward zijn rechterarm en linkerbeen verliest en Alphonse zijn hele lichaam moet afgeven.
Edward slaagt er nochtans in om zijn broer's ziel in een harnas te steken door een Alchemy-circel van zijn bloed erin te tekenen.
Vlak daarna besluit Edward om State Alchemist te worden. Zo gaan ze op zoek naar een oplossing om hun oude lichamen, en het leven van hun moeder, terug zien te krijgen.
Uiteindelijk komen ze te weten dat er een speciale steen bestaat dat hun wensen kan vervullen.

Zowel qua verhaal en plot blijft de reeks top over de hele lijn.
De personages zijn geweldig neergezet en hebben dieptegang.
De humor is ook één van de sterke punten van de reeks.
De art is iets wat zowel de tiener als de volwassenen onder ons zeker aanvaarden. Ik vind het een aparte, mooie van de kant van de personages en aan de kant van achtergronden zowat gelijk alle andere square-enix reeksen maar misschien nog wat beter. Wat de vrouwelijke kant zeker zal charmeren zijn de schattige verschijningen van de kinderen en de jonge vrouwen.
Ook voor de mannen onder ons zijn de bloedbaden die tijdens gevechten aan te pas komen wel soms wat van seinenniveau, maar zo erg vind ik het nu eigenlijk ook weer niet.


Aangezien ik de hele serie deels in 't engels en in scans heb gelezen, heb ik het laatste jaar van FMA nog uptodate kunnen meemaken.
Als in Japan Expo het laatste deel verschijnt zal ik daar ook eens een herleesbeurt van doen, want de eerste delen zijn al van mijn beginjaren als mangafan (lees: 4 à 5 jaar geleden) dat ik die nog eens heb gelezen.

Kort maar krachtig, een nette review(afgezien van wat spelfouten en gemiste spaties)
heb wel 1 vraag voor je, wat vind je van de art? is ie goed of kan het er mee weg komen? want dat is iets dat je overgeslagen hebt.

Weertangel wrote:Kort maar krachtig, een nette review(afgezien van wat spelfouten en gemiste spaties)
heb wel 1 vraag voor je, wat vind je van de art? is ie goed of kan het er mee weg komen? want dat is iets dat je overgeslagen hebt.

Eens ik met lange teksten bezig ben moet je van wat fouten bij mij niet verschieten.
De art is iets wat zowel de tiener als de volwassenen onder ons zeker aanvaarden. Ik vind het een aparte, mooie aan de kant van de personages & aan de kant van achtergronden zowat gelijk alle andere square-enix reeksen maar misschien nog wat beter. Wat de vrouwelijke kant zeker zal charmeren zijn de schattige verschijningen van de kinderen & de jonge vrouwen.
Ook voor de mannen onder ons zijn de bloedbaden die tijdens gevechten aan te pas komen wel soms wat van seinenniveau, maar zo erg vind ik het nu eigenlijk ook weer niet.
Spijtig voor jou Weertangel is er wel geen ecchi aanwezig in de reeks.

Brook500 wrote:Spijtig voor jou Weertangel is er wel geen ecchi aanwezig in de reeks.

Heh, dat hoeft ook niet altijd hoor, en heb wel eens wat van de serie gelezen, dus het is zeker geen slechte serie, maar gewoon even geen zin erin.

En dat van de tekenstijl de volgende keer gewoon in je review zetten, want je beschrijft het wel goed

Weertangel wrote:

Brook500 wrote:Spijtig voor jou Weertangel is er wel geen ecchi aanwezig in de reeks.

Heh, dat hoeft ook niet altijd hoor, en heb wel eens wat van de serie gelezen, dus het is zeker geen slechte serie, maar gewoon even geen zin erin.

En dat van de tekenstijl de volgende keer gewoon in je review zetten, want je beschrijft het wel goed

Zal het er nog wel ergens bijzetten dan. Ik moest er wel even bij nadenken om de juiste woorden ervoor te kiezen, maar soit.

Oh het is één van mijn absolute favorieten,
dus ik neem geen genoegen met deze review.
geen uiteenzettingen over het uitgebalanceerde magiesysteem, de perfect opgebouwde climaxen,
de subtiele karakterontwikkeling en de genuanceerde morele standpunten binnen de lijnen van een textbook-shonen avonturenverhaal?
Lap nu kan ik het niet laten om mijn eigenste versie te schrijven...
wacht maar! Mijn supersubjectieve en verheerlijkende review komt eraan.

Merci, Brook.
't Is misschien een detail, maar die gags van Arakawa op't einde zijn echt geniaal. Zo haar eigen verhaal in de zeik zetten, je moet het durven.