Kun je een voorbeeld geven? En zeg niet Tohru. Tohru uit Fruits Basket is gewoon een rare met haar legendarische beleefdheidU is een normale aanspreking tegenover vreemden, maar als je het probeert te gebruiken om aan te geven dat binnen een vriendengroep de één heel netjes en de ander veel losser praat, wekt het meteen een sterk gevoel van afstandelijkheid. Je krijgt dan de indruk dat ze helemaal geen hechte vrienden zijn, of dat de ene ondergeschikt is aan de andere, terwijl dat vaak niet de bedoeling is.
Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
Moderators: Koen, jo, Kenny, Gerrit
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
^ Een voorbeeld van wat? Dat het gebruikt wordt? De enige waar ik weet van heb is Kenshin, en daar vind ik het heel raar klinken (vooral tegen Yahiko en Sano) - alsof hij bang van ze is of zo.
Mijn punt is net dat je het beter niet kunt gebruiken omdat het over het algemeen te sterk overkomt in het Nederlands. Je vrienden met "u" aanspreken is niet gewoon beleefd, het is raar en afstandelijk. Als je iemand wilt portretteren die gewoon beleefd is, kun je dus beter een andere methode zoeken.
Mijn punt is net dat je het beter niet kunt gebruiken omdat het over het algemeen te sterk overkomt in het Nederlands. Je vrienden met "u" aanspreken is niet gewoon beleefd, het is raar en afstandelijk. Als je iemand wilt portretteren die gewoon beleefd is, kun je dus beter een andere methode zoeken.
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
@Neenee en Tamara: misschien dat dit gewoon voor Nederlanders en Belgen gewoon anders is?
Nujah, voor mij zou het inderdaad ook wel raar overkomen als iemand die ik al een tijdje ken, me met u aanspreekt. Maar om eerlijk te zijn, een reeks als Kenshin speelt zich af in het verleden en ik heb altijd het gevoel dat mensen vroeger formeler met elkaar omgingen, dus ik denk niet dat ik me er aan zou storen >_>
Nujah, voor mij zou het inderdaad ook wel raar overkomen als iemand die ik al een tijdje ken, me met u aanspreekt. Maar om eerlijk te zijn, een reeks als Kenshin speelt zich af in het verleden en ik heb altijd het gevoel dat mensen vroeger formeler met elkaar omgingen, dus ik denk niet dat ik me er aan zou storen >_>
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
De nobelen misschien, maar het gewone volk beslist niet. (Kenshin en Kaoru zitten ergens tussenin, denk ik.)lloerdy wrote: Nujah, voor mij zou het inderdaad ook wel raar overkomen als iemand die ik al een tijdje ken, me met u aanspreekt. Maar om eerlijk te zijn, een reeks als Kenshin speelt zich af in het verleden en ik heb altijd het gevoel dat mensen vroeger formeler met elkaar omgingen, dus ik denk niet dat ik me er aan zou storen >_>
Ik vind het vooral bizar bij Yahiko. Dat je "u" gebruikt tegenover de gastvrouw is nog enigszins begrijpelijk, tegenover een straatvechter van 19 wordt het een beetje raar, tegenover een kind van tien is het gewoon eng. >_>
Hij is overigens ook de enige in het verhaal die dat doet, dus met de tijdsgeest heeft het weinig te maken.
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
Ja, maar Kenshin is, net zoals Tohru, een beetje abnormaal op sociaal vlak. Kenshins taalgebruik is ouderwets in vergelijking met dat van de andere personages. Het verhaal speelt zich af tijdens de Meiji Restoratie waarin zeer respectvol taalgebruik ontmoedigd werd met als doel een einde te maken aan het oude klassenstructuur en Japan te moderniseren. Kenshins taalgebruik is van voor die tijd en daarom spreekt hij anderen onnodig respectvol aan.
Kenshins manier van spreken klinkt onnatuurlijk in het Nederlands, maar dat doet het ook in het Japans. Het hoort bij zijn karakter.
Kenshins manier van spreken klinkt onnatuurlijk in het Nederlands, maar dat doet het ook in het Japans. Het hoort bij zijn karakter.
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
In de gewone Engelse versie van Inuyasha slaan ze dan weer volledig door naar het andere uiterste en vertalen ze het als "Here, flowers."NeeNee wrote:Ik heb mij eigenlijk vergist, er staat geen voetnoot. Ze noemen het gewoon 'get well cranes'. Hetgeen even goed is, want daarmee weet je grofweg waar het over gaan en kun je gemakkelijk zelf meer uitleg zoeken als je daar behoefte aan hebt.Wimpuls wrote:Da's inderaad jammer, daar paste een voetnoot bij. Ik vind het moeilijk om mij te verplaatsen naar de geest van de manga-leek... Het lijkt me logisch dat als je een van origine buitenlandse strip vastneemt, dat je dan ook weet dat daar vreemde verwijzingen in zullen zitten. Dan kan je als uitgever de toegankelijkheid vergroten met voetnoten. Maar waar stop je? *In japan eten ze met stokjes. Er is geen duidelijke grens van wat algemeen geweten is. Je mag als uitgever ook wel uitgaan van een gezonde nieuwsgierigheid van de lezer. Maar wie bepaalt wat gezond is ?NeeNee wrote:Dat is niet altijd evident. Neem nu die kraanvogels die Souta meeneemt naar het ziekenhuis in Inuyasha. In één van mijn Engelse versies (ani-manga) staat daar een voetnootje bij dat men in Japan origami kraanvogels schenkt omdat die voorspoed symboliseren. In de Nederlandse versie moet je zelf maar uitvogelen waarom die kleine daar met een hoop geplooide papiertjes staat, want ze gaan je niet helpen.
Laat die madam in Inuyasha zeggen "Gelukskraanvogels! Dank je, Souta" in plaats van gewoon "Dank je, Souta" en het probleem is ook opgelost. Maar daar moet je als vertaler het initiatief nemen.
Papieren bloemen, ja hoor. Het lijkt er ook echt op.
Re: Discussie nr. 21: Authenticiteit vs toegankelijkheid
Gisteren had ik een voetnoot nodig bij Baantjer. Er stond daar zo'n schaal donuts met hagelslag erop, en iedereen die het zag zei "gefeliciteerd". Het heeft toch zeker 10 seconden geduurd voor ik doorhad dat dat dus waarschijnlijk die befaamde 'beschuit met muisjes' moest voorstellen die ze in Holland geven in plaats van suikenbonen.
Zo dicht bij huis, maar toch een mooi voorbeeld van iets wat je volledig ontgaat als je de gebruiken in een ander land niet kent. Ik vrees dat zoiets ook (te) vaak gebeurt in manga, dat vertalers iets niet uitleggen omdat ze zich er zelfs niet van bewust zijn dat een bepaald fenomeen minder bekend is dan ze denken.
Zo dicht bij huis, maar toch een mooi voorbeeld van iets wat je volledig ontgaat als je de gebruiken in een ander land niet kent. Ik vrees dat zoiets ook (te) vaak gebeurt in manga, dat vertalers iets niet uitleggen omdat ze zich er zelfs niet van bewust zijn dat een bepaald fenomeen minder bekend is dan ze denken.