Wat er uiteraard vooral uitspringt is het enorme aantal sequels, en ook bepaald niet van de minste series. Attack on Titan is uiteraard alweer begonnen met z'n "final season". Re:Zero gaat weer verder met het tweede seizoen (schijnbaar vanwege corona gesplitst in twee delen, dus vooruit, voor deze ene keer zal ik niet mekkeren). Beastars, Yakusoku no Neverland, Dr. Stone waren toch ook een paar van de beste series van de afgelopen paar jaar, en meer Yuru Camp heeft ook al veel te lang op zich laten wachten. En vooruit, hoewel het eerste seizoen van Shin Chuuka Ichiban! niet heel overtuigend was zal ik het toch vast wel blijven kijken.
Met dan ook nog doorlopers Jujutsu Kaisen en Osomatsu-san is mijn seizoen op voorhand dus alweer goed gevuld, kwantitatief én kwalitatief.
Gelukkig kan ik ook meteen een hele reeks series op voorhand doorstrepen omdat ook dat vervolgen zijn waarvan ik de voorgaande seizoenen niet (af)gekeken heb, dus dat ruimt lekker op. Maar eerlijk gezegd zit er tussen de nieuwe series ook niet veel wat me aanspreekt. Ogenschijnlijk vooral veel 13-in-een-dozijn fantasy waarvan het afwachten wordt of iets de middelmaat weet te ontstijgen, en veel idol-meuk waarbij ik op voorhand afhaak. De zeldzame uitzonderingen:
- Het vervolg op Hataraku Saibou laat ik dan weliswaar aan me voorbij gaan, maar Hataraku Saibou BLACK lijkt op voorhand een zekerheidje. Ik heb nog alleen het eerste volume van de manga gelezen, maar dat was hilarisch.
- Van Tenkuu Shinpan heb ik alleen de eerste twee volumes gelezen, maar dat kan ook wel een vermakelijke slasher/mystery opleveren. De vraag zal vooral zijn hoeveel afleveringen/seizoenen Netflix dit gaat gunnen, want 21 volumes...
- Alice in Deadly School klinkt als een zombieverhaal met als tags "comedy" en "slice of life". Waarom ook niet?
- Tenchi Souzou Design-bu draait om Heaven’s Animal Design Department dat de onredelijke verzoeken van hun klant (jawel: God) moet zien te vervullen. Right...
- SK∞ een serie over skateboarden, gemaakt door Bones.