En de rest van eindafrekening:
Heya Camp△. was natuurlijk slechts een zoethoudertje in afwachting van het tweede seizoen
Yuru Camp△ begin volgend jaar, maar dat maakte deze short niet minder welkom. Ging het ergens over? Doet dat er toe? Het grootste gemis was een flinke dosis Rin. En 20 minuten extra speelduur per week.....het lange wachten gaat nu dus gewoon weer verder
7/10
Dan
Itai no wa Iya nano de Bougyoryoku ni Kyokufuri Shitai to Omoimasu. a.k.a.
BOFURI, een serie die het hele idee van een OP MC juist tot in het belachelijke doorvoert. Maar het feit dat het eens niet een of andere overdreven ambitiieuze knul is maar een wat klungelig meisje dat nauwelijks beseft wat ze allemaal aanricht maakt dit tot de meest charmante serie van het seizoen. En gelukkig: deel II volgt. Grote vraag is uiteraard hoe ze onze Maple nóg sterker gaan maken.....
7+/10
Van
Oshi ga Budoukan Ittekuretara Shinu a.k.a.
If My Favorite Pop Idol Made It to the Budokan, I Would Die lijkt me een vervolg toch onwaarschijnlijk, hoe vermakelijk dit inkijkje in het idol-wereldje ook was. Eerder was het bij vlagen wellicht knotsgek, maar de slotaflevering wist er juist voor iedereen een heel mooi oprecht einde aan te breien...met nog een mooie slotgrap hoe ChamJam én onze fans toch naar de Budokan gaan
7/10
Van
Somali to Mori no Kamisama a.k.a.
Somali and the Forest Spirit zou ik eigenlijk ook geen vervolg verwachten, want ook hier wist de slotaflevering de lange reis van Somali en Golem door de even prachtige en fantasievolle als gevaarlijke wereld tot een mooi emotioneel einde te brengen. Echter, de manga loopt nog steeds, dus wellicht kunnen we ooit nog zien of vader en dochter uiteindelijk nog in hun missie slagen.
7.5/10
En dan leverde
Runway de Waratte a.k.a.
Smile Down the Runway wederom het bewijs dat anime een onderwerp wat je totaal niet boeit om te toveren in een boeiende serie. Ik heb absoluut niks met mode en daar heeft ook deze serie niks aan weten te veranderen. Maar het blijkt prima materie voor een typische shonen-strijd waarbij onze protagonisten agains all odds hun dromen proberen waar te maken. Met daarbij de interessante invalshoek dat ze het uiteindelijk juist tegen elkaar moesten opnemen, wat wat mij betreft de juiste winnaar(s) opleverde. Niet vreemd dan ook dat een vervolg direct aan het einde werd aangekondigd.
7.5/10
Dorohedoro was op voorhand een serie waar had ik op basis van de manga even nieuwsgierig als bevreesd voor was, per slot van rekening is het nu ook weer niet zo'n enorm populaire reeks die sowieso al voltooid is, met een volstrekt onnavolgbaar verhaal, een hele karakteristieke stijl die niet eenvoudig in animatie te vangen zou zijn, en dan ook nog eens zéér gewelddadig. De eerdere trailer wist gelukkig die twijfels al wat af te zwakken, en nu achteraf is dit zowat de beste adaptatie gebleken die ik me maar had kunnen wensen. De beide wonderlijke werelden, de talrijke fantastische personages waarbij de scheidslijn tussen goed en kwaad welhaast non-existent is, het geweld én de humor
(elke scène met Ebisu!), alles leek te kloppen. De Oké, de CGI liet in het begin af en toe te wensen over, maar zelfs dat stoorde al snel totaal niet meer. Nu is het wel wat te lang geleden dat ik de manga heb gelezen om een direct vergelijk qua verhaal te maken, maar hoewel er ongetwijfeld geknipt en geschoven zal zijn voelde het, voor zover dat kan gezien het bronmaterieel, toch als een coherent geheel met een weliswaar wagenwijd open maar toch passend slot (Voorlopig?). Aan alles voelde je dat MAPPA hier een team op had gezet dat er plezier in had deze serie te maken. Wat tevens resulteerde in de beste opener van het seizoen, en zowat om de aflevering een nieuwe ED. Nu maar hopen dat dit het vervolg gaat krijgen wat het absoluut verdiend....
8.5/10
De grootste verrassing van het seizoen was echter toch
Ishuzoku Reviewers. Ik had eerder al eens wat recensies van de manga gelezen, en die kwamen steevast op hetzelfde neer: aardig idee, maar erg flauw en puberaal. Nu weet ik niet hoezeer de anime van de manga verschilt, maar ik heb me er juist kostelijk mee vermaakt. En nog niet eens zozeer omdat de serie wel heel nadrukkelijk de grens tussen ecchi en hentai opzoekt, maar vooral vanwege de manier waarop het dat doet. Niet alleen de is humor meestal raak, er is duidelijk ook echt nagedacht over implicaties die elk soort succu-girl met zich meebrengt. In de "ongecensureerde" versie is censuur bij vlagen juist deel van het verhaal
(of gewoon te maf voor woorden). En dan zijn er nog de rare fetisjen, een ei zal nooit meer gewoon een ei zijn. Nee, na
Eizouken en
Dorohedoro maakt dit toch de zéér gevarieerde top-3 van dit seizoen compleet.
8+/10
Minder verrassend was uiteraard
Isekai Quartet S2, dat gewoon verder gaat waar het gebleven was: een hoop lol hebben met de bekende karakters. En waar S1 toch wel even op gang moest komen was het nu toch direct raak. De grote verandering dit tweede seizoen was uiteraard de toevoeging van personages uit
Shield Hero, een serie waarbij ik al vrij snel was afgehaakt en waar ik ook niet direct een humoristische draai in zag. Maar gelukkig pakt dat goed uit door ze spaarzaam en juist vooral als "straight man" in alle waanzin te laten fungeren. Voor de rest was het meer van hetzelfde, met als hoogtepunten toch de poging drank te stelen, de strijd over waar je je tebasaki eet en uiteraard het gastoptreden van Betelgeuse. Laat dat derde seizoen maar komen!
7.5/10
En dan tenslotte
(nou ja, MHA loopt uiteraard nog) was er nog
Jibaku Shounen Hanako-kun a.k.a.
Toilet-bound Hanako-kun. Een serie waar ik niet helemaal van weet wat ik ervan moet denken. Want myserieus, soms lief, soms erg duister. En visueel erg interessant, niet alleen door de tekenstijl maar ook door de animatie die er heel nadrukkelijk een bewegend stripboek van maakt. Wat me wel stoorde was dat de serie geen idee leek te hebben of het nu een monster-van-de-week verhaal wilde zijn of toch méér wou vertellen, pas helemaal op het eind leek een groter verhaal een klein beetje los te komen....om uiteindelijk toch net zo snel weer opzij te worden gezet. Ik zou graag meer van dit zien, maar dan graag wel met wat meer focus....
7/10
MHA loopt zoals gezegd dus nog een weekje door, maar al met al was dit toch een prima start van het jaar Met drie series die er dus duidelijk bovenuit staken:
Eizouken,
Dorohedoro en
Ishuzoku Reviewers. Een drietal goede series alleen maken echter nog geen sterk seizoen, maar gelukkig bleef daarachter ook het tweede garnituur prima overeind. Nu was ik mede door inmiddels definitief gecancelde vakantieperikelen eerder in het seizoen voor mijn doen al buitengewoon selectief geweest en heb ik een aantal series ook pas in de afgelopen paar corona-weken weer opgepakt. En dat was nu dus ook een beetje de kersen uit de pap pikken, daar waar er anders altijd wel een paar series tussen blijken te zitten die na een aardig begin alleen maar verder inkakken. Maar desondanks een seizoen zonder echte tegenvallers, dat is toch zeldzaam.