Ben ik de enige die het gevoel heeft dat 2024 pas net begonnen is? Nou, de keiharde realiteit is dat alweer bijna een kwart erop zit, en we dus vooruit kunnen kijken naar de lente: https://anichart.net/Spring-2024
Met om te beginnen een viertal sequels die boven elke twijfel verheven zijn:
Yuru Camp S3
Mushoku Tensei S2P2
Konosuba S3
Boku no Hero Academia S7
Maar daarnaast nog een aardig rijtje wat op de een of andere manier ook wel interessant lijkt:
Kaijuu 8-gou
Bartender: Kami no Glass (Bartender: Glass of God)
Shuumatsu Train Doko e Iku? (Train to the End of the World)
En alle begin blijkt weer moeilijk: One Room, Hiatari Futsuu, Tenshi-tsuki. oftewel Studio Apartment, Good Lighting, Angel Included draait om een knul in een klein appartementje die wel wat gezelschap zou willen. En dan plots een slapend meisje op z'n balkon aantreft. Of meer specifiek: een engel. Die compleet wereldvreemd blijkt, en bij gebrek aan een andere slaapplaats maar bij die knul intrekt. Puur wish fulfilment, dat met een goede uitvoering best zou kunnen werken (zie Senku-San). Maar die uitvoering, daar schort het hier toch behoorlijk aan....
Shuumatsu Train Doko e Iku? a.k.a. Train to the End of the World is er eentje van m'n shortlist, en stelde niet teleur. Oké, de cold open was even schrikken, maar dat bleek vals alarm. Eenmaal na de OP volgt er een interessante setting die vooral 5G-wappies schrik zal aanjagen. Gaat zeker nog wel een paar afleveringen krijgen.
Dat zal met Re:Monster niet gaan gebeuren. Op zichzelf had dit best iets kunnen zijn: knul wordt op tamelijk brute wijze geïsekaid (en Truck-kun is zowaar onschuldig), en komt weer tot leven in de vorm van een baby-goblin. Die vervolgens in een kwestie van enkele dagen opgroeit en evolueert tot hobgoblin. Dit alles met een game-mechanisme met levels en skills, en in een tempo waar zelfs Solo Leveling bang van zou worden. O, en ook apart: enerzijds wordt qua voortplanting de Goblin Slayer-theorie gevolgd, maar ondertussen hebben we wel een cutesy goblin-meisje
En met Kami wa Game ni Ueteiru oftewel Gods' Game We Play was ik heel snel klaar. De titel helpt al niet mee, het ziet er knap beroerd uit, en op fast forward zag ik ook niks wat me van gedachten deed veranderen.
aan zowel Tensei shitara Dainana Ouji Datta node, Kimama ni Majutsu wo Kiwamemasu (I Was Reincarnated as the 7th Prince so I Can Take My Time Perfecting My Magical Ability) als Dekisokonai to Yobareta Motoeiyuu wa Jikka kara Tsuihou sareta node Sukikatte ni Ikiru Koto ni Shita (The Banished Former Hero Lives as He Pleases) ga ik niet veel tijd verspillen. Next!
Gelukkig was er dan ook nog Spice and Wolf: Merchant Meets the Wise Wolf. Ken het alleen van titel, nooit eerder iets van gezien en ook geen idee waar het over zou gaan. En als ik niet gelezen zou hebben dat het een reboot betrof zou ik het waarschijnlijk overgeslagen hebben. Gelukkig niet, want deze eerste aflevering beviel me zeer. Wat een verschil met de doorsnee hedendaagse fantasy/isekai.....
Last edited by WizardOfOss on Mon Apr 08, 2024 11:22, edited 1 time in total.
En nog een reboot: Bartender: Kami no Glass oftewel Bartender: Glass of God. Een stel medewerkers van een hotel zoekt wanhopig naar een bartender die aan de bizarre eisen van hun baas kan voldoen. En uiteindelijk komen ze in een bar bij Ryu terecht, een eersteklas warhoofd in het dagelijks leven maar een ander mens wanneer hij achter de bar staat. Ik ben normaliter geen cocktail-drinker, maar dit is zo'n serie die me daar toch zin in geeft. Kan uiteraard dodelijk saai gaan uitpakken, maar vooralsnog wil ik het nog wel een paar afleveringen gunnen.
Yuru Camp is terug! Wel een nieuwe studio en regisseur, en helaas is dat wel enigszins te zien. En dan helpt het ook niet als de eerste paar shots van een nog piepkleine Rin zijn, ik dacht heel even dat ze totaal het gevoel van schaal kwijt waren, maar gelukkig bleek het loos alarm. Maar goed, nog steeds Rin met een nieuw kapsel, en sowieso ziet iedereen er nèt even anders uit. En ook net even teveel nauwelijks vermomde foto's als achtergrond. Maar tot zover het geklaag, want voor de rest voelt het direct weer comfy als vanouds! En nu maar zien welke mooie stukjes Japan we deze keer voorgeschoteld gaan krijgen....
Last edited by WizardOfOss on Mon Apr 08, 2024 11:21, edited 1 time in total.
Met Wind Breaker hebben we alweer een serie over bendes delinquenten te pakken. Wat minder dramatisch dan Tokyo Revengers, wat minder maf dan Buchigire. Sakura is het zat om alleen op z'n tweekleurige haar en ogen afgerekend te worden, het enige wat voor hem telt is de sterkste te worden op een beruchte school. De vork blijkt echter nèt even iets anders in de steel te zitten dan hij denkt. Allemaal niet direct heel indrukwekkend. het grote gevecht is dat echter zeker wel. Is het vreemd als dat bij vlagen me aan dé vechtscene uit Oldboy deed denken?
En met Henjin no Salad Bowl oftewel A Salad Bowl of Eccentrics hebben we nog een geval apart. Een reverse isekai waarin een prinses en haar ridder in hedendaags Gifu belanden. Vooralsnog gescheiden van elkaar, al lijkt dat niet lang te gaan duren. Prinses Sara beland bij een detective die vooral mannen op hun buitenechtelijke uitstapjes moet zien te betrappen, en het duurt niet lang voor ze hem daar een .magisch) handje bij helpt. Ridder Livia op haar beurt moet het vooralsnog doen als beroeps-dakloze. Qua toon doet het me ergens aan Hinamatsuri denken, tikje...excentriek?
En dan vandaag verder met Highspeed Etoile. Alweer een raceserie, nu echter met een wat futuristische twist. Die er vooral voor zorgt dat het racen nóg veel saaier en stompzinniger is dan MF Ghost recentelijk. En qua personages wisselt het tussen budget-CGI karakters en vermoedelijk afgewezen VTuber designs? Wat me vooral opviel was hoeveel (echte) sponsornamen er voorbij kwamen.....deel zal met de producers te maken hebben, maar zouden Honda en Toyota een vermoeden gehad hebben aan wat voor bagger ze hun naam gingen verbinden?
En geen trek in Maou no Ore ga Dorei Elf wo Yome ni Shitanda ga, Dou Medereba Ii? (An Archdemon's Dilemma: How to Love Your Elf Bride of gewoon kort Madome), Hananoi-kun to Koi no Yamai (A Condition Called Love) en Astro Note.
Oef, The Fable viel me bepaald niet mee. Het draait om een hitman die zo goed is in z'n vak dat het maar beter is even een jaartje kalm aan te doen. Probleem is: zo goed als hij in zijn vak is, zo beroerd is hij met .... eigenlijk alles. En dus wordt zijn assistente voorlopig even zijn zus terwijl ze naar Osaka verkassen. Het is vast allemaal grappig bedoeld, maar het werkt voor mij niet echt. En dan 25 afleveringen hiervan? Weinig kans.
Yoru no Kurage wa Oyogenai oftewel Jellyfish Can't Swim in the Night laat zich vooralsnog wat lastig omschrijven, maar beviel me een stuk beter. Mahiru heeft als kind ooit een tekening gemaakt die uitvergroot op een muur in Shibuya is geschilderd, maar na wat kritische opmerkingen schaamt ze zich niet alleen daarvoor, maar is ze helemaal gestopt met tekenen. Maar dan ontmoet ze Kano, een voormalig idol die na ook enige strubbelingen nu anoniem haar muziek uitbrengt. En juist dolgraag iets samen met Mahiru wil doen. Het gaf me wel enige Bocchi-vibes, maar toch net even anders. Wil ik wel een kansje gunnen.
En tot slot Tonari no Youkai-san. In een dorpje wonen mensen zij-aan-zij met tengu en andere bovennatuurlijke wezens. Zo verandert de oude kat Buchio plots in een nekomata. Mutsumi kan ondertussen geestverschijningen zien die anderen niet zien, maar mist haar op mysterieuze wijze verdwenen vader. Kalme slice-of-life met een twist, wil wel zien waar dit heen gaat.
Last edited by WizardOfOss on Mon Apr 08, 2024 11:21, edited 1 time in total.
Mushoku Tensei II part 2 was op voorhand een zekerheidje, en gaat naadloos verder waar we gebleven waren. Ik hoop wel dat we wat interessantere zaken voorgeschoteld gaan krijgen dan huisje-boompje-beestje in een andere wereld.
Is het vreemd dat Ooi! Tonbo me sterk deed denken aan Barakamon? Getalenteerde kerel die om nog onbekende redenen z'n passie niet meer kan uitoefenen komt naar een afgelegen eilandje, en wordt daar direct door de locals en vooral door de enthousiaste Tonbo omarmd. En wat is precies zijn passie? Golfen! Ogenschijnlijk was hij een zeer succesvol golfer. Iets waar je op zo'n eilandje niks mee kan toch? O wacht, het eilandje blijkt stiekem een prachtige baan te hebben! En Tonbo blijkt ondanks (of dankzij?) dat ze maar één golfclub heeft over onvermoede talenten te beschikken. Op zich bevalt de hele setting me wel, maar ik ben bang dat golf toch de overhand gaat nemen, en daarmee toch mijn interesse zal verliezen. En dit gaat duidelijk geen Birdie Wing zijn....
En dan hadden we nog Jiisan Baasan Wakagaeru (Grandpa and Grandma Turn Young Again), over een bejaard stel wat, je raadt het niet, plots weer jong is. Origineel idee, maar de uitvoering weet totaal niet te boeien. Vervolgens Tensei Kizoku, Kantei Skill de Nariagaru (As a Reincarnated Aristocrat, I'll Use My Appraisal Skill to Rise in the World), ik zal eerlijk toegeven dat ik bij het zien van die titel er al redelijk klaar mee was, en zag er nog even snel doorheen skippend ook niks om me van gedachten te doen veranderen. En tot slot Vampire Dormitory, pretty boys en vampieren, laat maar.
Het had niet veel gescheeld of ik had Yozakura-san Chi no Daisakusen a.k.a. Mission: Yozakura Family al na een paar minuten afgezet. Dit was volgens mij al de derde serie dit seizoen die begint met een begrafenis? Taiyo is door een autoongeluk z'n familie verloren, en heeft sindsdien flink last van bindingsangst. Jeugdvriendin Mutsumi is de enige die hij in z'n leven toelaat, iets waar z'n creepy leraar duidelijk een probleem mee heeft. Meh. Maar dan volgt een wist die weliswaar geen enkele poging doet geloofwaardig te zijn, maar toch best vermakelijk uitpakt. Maar toch....wat gaan ze nu met de resterende 26 afleveringen doen?
Met Sentai Daishikkaku oftewel Go! Go! Loser Ranger! lijken we een Power Rangers-deconstructie te krijgen. Het kleurige vijftal helden genaamd Dragon keepers heeft jaren geleden al de strijd met de slechteriken gewonnen, maar voor het oog van de wereld wordt de strijd nu elke zondag in een stadion voortgezet tegen de Dusters en hun monster van de week. Waarbij ze elke week een ongenadig pak slaag krijgen. Maar Fighter D heeft daar genoeg van, en zint op een eerlijke strijd waarbij de slechteriken ook zouden kunnen winnen, met als uiteindelijke doel: World Domination!
Tadaima, Okaeri is een BL-romance over twee mannen en hun zoontje van bijna 2. En schijnbaar heeft de maatschappij een probleem met ze. Niet omdat het twee mannen betreft, welnee, maar omdat de ene een Alpha en de ander een Omega is.....of zo. I'm too old for this shit.....
En dan Lv2 kara Cheat datta Motoyuusha Kouho no Mattari Isekai Life oftewel Chillin' in Another World with Level 2 Super Cheat Powers. Met zo'n titel, moet ik dan überhaupt nog iets zeggen?
Unnamed Memory wist het al snel te verbruien, niet eens zozeer door de prins in ogenschijnlijk tamelijk generieke fantasy-setting op zoek naar een heks, maar vooral door de zijn zeurderige hulpje Lazar. Ook al lijkt het zeker niet de meest beroerde serie, dit seizoen heeft beter te bieden.
Boukyaku Battery oftewel Oblivion Battery heb ik tenminste nog afgekeken, maar gaat ook geen blijvertje worden. De battery uit de titel bestaat uit Haruka de superpitcher, en Kei de briljante catcher, die tezamen tegenstanders tot wanhoop drijven....totdat Kei door nog onbekende redenen met ernstig hoofdletsel oploopt met totaal geheugenverlies tot gevolg. Hij weet amper nog wat baseball is, en herkent zelfs zijn beste vriend niet meer. Oké, wellicht niet helemaal geloofwaardig maar dat biedt mogelijkheden.....o wacht, hij is daardoor ook veranderd in een onuitstaanbare idioot die denkt dat hij heel grappig is. Beiden maken ze de overstap naar een school zonder baseball-team....o wacht, toevallig is er net een baseballclub opgericht. Ik heb ergens best zin een goede baseball-serie, maar dit gaat hem niet worden.
En ondertussen ook 2e afleveringen van Shuumatsu Train Doko e Iku en Spice & Wolf, duidelijke blijvertjes.
Hmmm, was compleet vergeten dat er ook nog een Konosuba movie was.....die ik dus ook nog niet gezien heb. Seizoen 3 moet dus toch nog even in de wachtkamer....
Ondertussen nog wel Seiyuu Radio no Uraomote a.k.a. The Many Sides of Voice Actor Radio, over twee high school meisjes die een geheim alter ego hebben als idol/stemactrice, en nu plots samen een radioshow gaan doen. Klein probleempje: in de show doen ze zich voor als goede vriendinnen, in werkelijkheid kunnen ze elkaar niet uitstaan. Niet heel boeiend allemaal.
Maar altijd nog veel beter dan Kenka Dokugaku oftewel Viral Hit, over scholieren die allemaal hun best doen om viral te gaan op NewTube. Op manieren waar zelfs een Logan Paul nog voor zou passen. Alles aan deze serie lijkt vooral bedoeld om zo irritant en weerzinwekkend mogelijk te zijn.
Maar gelukkig was er dan ook nog Kaii to Otome to Kamikakushi oftewel Mysterious Disappearances, over de 28-jarige Sumireko en haar jongere(?) collega Adashino. Sumireko heeft als kind zeer gewaardeerde boeken geschreven, maar het lukt haar niet meer dat te evenaren. En dan krijgt ze een mysterieus boek in handen wat haar weer in een kind doet veranderen....echter wel met een paar vrij gruwelijke bijwerkingen. Interessante mystery met toch wel een horror-randje.
