Re: Mijn jaaroverzicht
Posted: Tue Jan 03, 2012 19:56
Ik zal ook eens een jaaroverzicht proberen te maken (van hetgene ik heb onthouden tenminste).
2011 was voor mij duidelijk het jaar van de tweedehandsmanga. Toch zeker bijna 1/3 van mijn collectie nu is tweedehands aangekocht.
Ik ga zeker nog in het komende jaar tweedehandsmangas kopen, maar ik zal ook eens proberen om wat met de reeksen die ik volg bij te benen en te blijven.
In 2011 heb ik mijn vooral gericht op het lezen van enkele topreeksen zoals Slam Dunk.
Voor ik deze populaire basketbalmanga heb leren kennen kon ik mij geen andere sportmanga bedenken die beter is dan Prince du Tennis (die ik in het engels heb uitgelezen). Maar aangezien ik enorm verbaasd was van Slam Dunk en het zo'n zalig einde had, moest Prince du Tennis net dat tikkeltje minder doen.
Hikaru no Go was voor mij vooral een drijfveer in het begin omdat Obata, één van mijn favoriete tekenaars, instond. Maar hoe verder ik aan het lezen was, hoe leuker het verhaal is en hoe snel de serie evolueerd. Spijtig dat het einde van deze topreeks een beetje minder was, dan gehoopt. Maar dat zal ik door de vingers zien.
Ik heb geprobeerd om ook enkele andere sportreeksen te lezen: Vamos Là, Beach Stars, Happy!, Real (van deze mangaka als Slam Dunk). Maar kunnen het niveau van de 2 andere kleppers niet echt halen.
Maar Real is wel ééntje om te onthouden. Het verhaal is enorm pakkend met momenten en ik las met enorme aandacht dan ook ieder deel. Happy! is die andere subtopper die ik al las vanaf eind 2010. Het is goed maar niet altijd op het niveau van wat we bij Urasawa gewoon zijn.
Beach Stars was een redelijke sportreeks die voor een sterk einde had. Ik hoop wel dat Kurokawa ook eens de 2 delen van de sequel zal uitgeven.
Vamos Là was ook zo'n redelijke sportmanga die mij af en toe nog doet twijfelen.
Ik had altijd al in mijn gedachten de Urasawa-topper Pluto. Aangezien die gedaan was vorig jaar tijdens Japan Expo Parijs duurde het ook niet lang alvorens ik die gekocht had en gelezen. Samen met 20th Century Boys en Monster Urasawa's beste werken.
Samen met Vamos Là verschenen er ook nog 3 andere nieuwe reeksen (Immortal Rain, Carré du Ciel Bleu, Taboo Tattoo) bij uitgever Doki Doki en omdat ze hun 5de jaar vierden was het eerste deel van iedere reeks een promoprijs van € 5. Immortal Rain en Carré du Ciel Bleu waren de betere reeksen.
Code Breaker is een reeks die ik nog altijd met evenveel plezier lees en die altijd hetzelfde niveau haalt als Samurai Deeper Kyo die van dezelfde mangaka is.
Drifters is een nieuwe reeks waarvan ik al vanaf de eerste chapter onder de indruk was. De mangaka van Hellsing heeft mij ook bij deze reeks direct overtuigt en ik wacht al vol opwinding naar het tweede deel.
2011 was voor mij duidelijk het jaar van de tweedehandsmanga. Toch zeker bijna 1/3 van mijn collectie nu is tweedehands aangekocht.
Ik ga zeker nog in het komende jaar tweedehandsmangas kopen, maar ik zal ook eens proberen om wat met de reeksen die ik volg bij te benen en te blijven.
In 2011 heb ik mijn vooral gericht op het lezen van enkele topreeksen zoals Slam Dunk.
Voor ik deze populaire basketbalmanga heb leren kennen kon ik mij geen andere sportmanga bedenken die beter is dan Prince du Tennis (die ik in het engels heb uitgelezen). Maar aangezien ik enorm verbaasd was van Slam Dunk en het zo'n zalig einde had, moest Prince du Tennis net dat tikkeltje minder doen.
Hikaru no Go was voor mij vooral een drijfveer in het begin omdat Obata, één van mijn favoriete tekenaars, instond. Maar hoe verder ik aan het lezen was, hoe leuker het verhaal is en hoe snel de serie evolueerd. Spijtig dat het einde van deze topreeks een beetje minder was, dan gehoopt. Maar dat zal ik door de vingers zien.
Ik heb geprobeerd om ook enkele andere sportreeksen te lezen: Vamos Là, Beach Stars, Happy!, Real (van deze mangaka als Slam Dunk). Maar kunnen het niveau van de 2 andere kleppers niet echt halen.
Maar Real is wel ééntje om te onthouden. Het verhaal is enorm pakkend met momenten en ik las met enorme aandacht dan ook ieder deel. Happy! is die andere subtopper die ik al las vanaf eind 2010. Het is goed maar niet altijd op het niveau van wat we bij Urasawa gewoon zijn.
Beach Stars was een redelijke sportreeks die voor een sterk einde had. Ik hoop wel dat Kurokawa ook eens de 2 delen van de sequel zal uitgeven.
Vamos Là was ook zo'n redelijke sportmanga die mij af en toe nog doet twijfelen.
Ik had altijd al in mijn gedachten de Urasawa-topper Pluto. Aangezien die gedaan was vorig jaar tijdens Japan Expo Parijs duurde het ook niet lang alvorens ik die gekocht had en gelezen. Samen met 20th Century Boys en Monster Urasawa's beste werken.
Samen met Vamos Là verschenen er ook nog 3 andere nieuwe reeksen (Immortal Rain, Carré du Ciel Bleu, Taboo Tattoo) bij uitgever Doki Doki en omdat ze hun 5de jaar vierden was het eerste deel van iedere reeks een promoprijs van € 5. Immortal Rain en Carré du Ciel Bleu waren de betere reeksen.
Code Breaker is een reeks die ik nog altijd met evenveel plezier lees en die altijd hetzelfde niveau haalt als Samurai Deeper Kyo die van dezelfde mangaka is.
Drifters is een nieuwe reeks waarvan ik al vanaf de eerste chapter onder de indruk was. De mangaka van Hellsing heeft mij ook bij deze reeks direct overtuigt en ik wacht al vol opwinding naar het tweede deel.